Δημήτρης Πιατάς: Η τέχνη θέτει ερωτήματα, διασκεδάζει το κοινό, είναι λυτρωτική και την χρειαζόμαστε

Με την παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης έγιναν χθες τα "εγκαίνια" του ανακαινισμένου θεάτρου των Σαπών, "Γουρούνι στο σακί". Πρωταγωνιστής της παράστασης ο Δημήτρης Πιατάς, ο οποίος μίλησε στο ράδιο Χρόνος 87.5fm τόσο για το έργο, όσο όμως και για τον εαυτό του, μιας και αποτελεί έναν από τους πιο αγαπημένους Έλληνες κωμικούς. 

"Ο τίτλος ερμηνεύεται στην παράσταση γιατί και οι Γάλλοι έχουν ακριβώς την ίδια λογική του γουρούνι στο σακί, την έννοια το ότι ψωνίζεις κάτι που δεν ξέρεις τι είναι, δεν το έχεις ψάξει δηλαδή τι είναι. Είναι ο αυθεντικός τίτλος του Φεϋντώ- έτσι παίχτηκε πριν από πολλά χρόνια στην Γαλλία  και κατοχυρώθηκε" είπε ο κος Πιατάς, ο οποίος εξακολουθεί να κρατάει "την παιδικότητά μου και το χαμόγελο που το έχει και στην προσωπική μου ζωή" όπως λέει, αλλά διευκρινίζει ότι όταν ανεβαίνει στη σκηνή αυτά αλλάζουν ανάλογα με το ρόλο. 

Περιγράφοντας την παράσταση, ο αγαπημένος κωμικός εξήρε τη δουλειά του σκηνοθέτη Δημήτρη Καραχισαρίδη, εξυμνώντας παράλληλα και το ρόλο των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στην ανάπτυξη της θεατρικής κουλούρας στην ελληνική περιφέρεια: " Η επιλογή της παράστασης έγινε από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης και από τον σκηνοθέτη μας, τον Γιάννη Καραχισαρίδη. Ο Γιάννης Καραχισαρίδης προέρχεται από ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., υπηρέτησε στην Κοζάνη και στην Βέροια με πολύ μεγάλη επιτυχία, ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής πολλά χρόνια και με πολύ πείρα, βρέθηκε και στο φεστιβάλ Αθηνών έχοντας νούμερο 2 θέση- δηλαδή λειτούργησε σε μια εποχή που ήτανε πολύ ισχυρό το φεστιβάλ και ο κος Καραχισαρίδης ήταν ένα κομμάτι του φεστιβάλ με φοβερή εμπειρία και γνώση. Το θεωρώ πολύ έντιμο από την στιγμή που ξεκινάει έτσι. Ήθελε να είναι μια κωμωδία η οποία να μην είναι εύκολης λογικής να φέρει και την προσωπική της ποιότητα και φινέτσα, γιατί ήταν υπό την σκέπη ενός δημοτικού θεάτρου τα οποία επιχορηγούνται. 

Οι Κρήτες παλεύουν για το θέατρό τους και το σημαντικότερο από όλα διεκδίκησε να φέρει ηθοποιούς οι οποίοι με κάποιο τρόπο ανήκουν σε ένα βαρύ πυροβολικό κάτω στην Αθήνα. Δεν εστίασε σε έναν ηθοποιό ή δύο, δεν είναι ο Πιατάς και ο Τσαλταμπάσης γιατί θα αδικούσα όλο το team των συνεργατών μου και συναδέλφων μου. Η Ελισάβετ Παλαιολόγου είναι μια πρωταγωνίστρια, ο Γιώργος Γιαννόπουλος φέρει το κύρος και την προσωπικότητά του και υπάρχει παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μεγάλες παραστάσεις. Η Μαρία Γεωργιάδου είναι μια καταξιωμένη κωμικός που παίζει σε μεγάλα σχήματα και ο Γιάννης Δρακόπουλος και η Δήμητρα Σιγάλα και ο Βασίλης Πουλάκος είναι επαγγελματίες που είναι εργαζόμενοι".
Παρ' όλα αυτά διευκρίνισε πως η "ομπρέλα" του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. δεν αποτελεί ασπίδα απέναντι σε κάθε κίνδυνο, αφού κάθε περιοδεία έχει το ρίσκο της και μεγάλο εξοδολόγιο που πρέπει να καλυφθεί: "Τα κόστη είναι πάρα πολύ υψηλά και πρέπει να χαμηλώσουνε με κάθε δυνατό τρόπο, έχει επικινδυνότητα η περιοδεία, δεν είναι μόνο αυτό που βλέπετε. Υπάρχουν φορτηγά, υπάρχουν τεχνικοί, υπάρχει ο προπομπός, όλοι αυτοί πληρώνονται και όλοι αυτοί πληρώνονται από ένα εισιτήριο. Πρέπει να κατεβαίνει ο πήχης όσο μπορεί. Η συγκεκριμένη δουλειά δεν είχε τέτοια λογική γιατί ήταν υπό την σκέπη ενός ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, της Κρήτης. Είχε μια άλλου είδους δυναμική που μας διασώζει και εμάς, εμένα προσωπικά που προσέχω την καριέρα μου, δεν έχω βγει στην αγορά εύκολα, δεν βγαίνω εύκολα στην αγορά. Υπάρχω θεατρικά και υπάρχω με πολλές θεατρικές παραστάσεις κρατώντας την επωνυμία μου και την δυναμική μου και είμαι παρών καλλιτεχνικά. Στα μέσα τα τηλεοπτικά δεν πρωταγωνιστούσα, στον κινηματογράφο έχω πρωταγωνιστήσει και δεν είναι κάτι διαφορετικό, προέρχομαι από τον χώρο του θεάτρου και καταξιώθηκα μέσα από τον χώρο του θεάτρου. Δεν είμαι τηλεοπτικός, δεν το λέω με κακή έννοια αλλά βγήκε μια καινούρια γενιά η οποία βγήκε πρώτα από το μέσο αυτό και μετά ήρθε και στον χώρο του θεάτρου"

Με μια δόση αυτοαναφορικότητας, ο κος Πιατάς είπε ότι "θα ήθελε να είχε ολοκληρώσει την καριέρα του, να είναι ένας απόμαχος, να ξεκουράζεται". Σημείωσε ακόμα πώς  "καμιά φορά βλέπω τους φίλους μου που έχουν τα χόμπι τους, ενώ εγώ γυρίζω ανά την Ελλάδα, παίζω, δίνω συνεντεύξεις κλπ, που είναι δύσκολο και οδυνηρό καμιά φορά. Θεωρώ ότι από την ώρα που έχω μια καλή υγεία και αντέχω θα το κάνω, δεν θα ήθελα να το κάνω άρρωστος".
Η συνέντευξη του μεγάλου κωμικού έκλεισε με ένα σχόλιο του για την πολιτική την οποία συσχέτισε με την τέχνη: "Είναι συνάδελφοι κωμικοί. Το μόνο πρόβλημα σε σχέση με την τέχνη ήτανε ότι βρήκαμε τον τρόπο να διασωθούμε εμείς διότι ζούσαμε με κρίση ακόμα και όταν η χώρα έκανε πάρτι. Είναι μια συντεχνία που είναι κλειστή και αν κάποια στιγμή δημιουργήσει προβλήματα ή δεν είσαι καλός γιατί φθίνεις, είτε δεν θυμάσαι τα λόγια σου θα σε περιθωριοποιήσει, πρέπει να είσαι πάντα δυνατός και διαθέσιμος. Οι καλλιτέχνες δεν είναι για να δίνουνε λύσεις, δεν είναι η δουλειά μου αυτή. Η τέχνη θέτει τα ερωτήματα, διασκεδάζει το κοινό με την έννοια της διασκέδασης, είναι λυτρωτική και την χρειαζόμαστε, η ζωή δεν είναι ένα χρώμα, είναι έγχρωμη. Η τέχνη είναι ένα χρώμα της ζωής και το έχουμε ανάγκη και είμαι ταγμένος να κάνω αυτό. Πρέπει να λέμε την αλήθεια να θέτουμε τα προβλήματα, αλλά όχι λύσεις"

Η παράσταση "Γουρούνι στο σακί" θα παίξει στην Κομοτηνή στις 29 Αυγούστου.