Μικροκομοτηναίικα 06-03-2025

Για πρώτη φορά κτίζει φράχτη 8,5 χιλιομέτρων στα δυτικά της σύνορα η Τουρκία στην περιοχή της Αδριανούπολης και θα προχωρήσει όπως αναφέρει ο νομάρχης Γιουνούς Σεζέρ ανάλογα με τις ανάγκες. Αλλά αλήθεια ποιες ανάγκες εξυπηρετεί αυτός ο φράχτης άραγε;
Γιατί σε πρώτη φάση ακούγεται ως ένα καλό νέο για την Ελλάδα, αν αποτρέπει δηλαδή τις μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία να περνούν από το συγκεκριμένο σημείο. Αλλά είναι μόνο για αυτό το λόγο;
Γιατί η Τουρκία σε αυτό το σημείο δεν δέχεται μετανάστες από την Ελλάδα και όποιος περάσει τα σύνορα επιζητεί σαφώς να πάει προς την Ευρώπη. Μήπως έχει και σκοπό όπως αναφέρουν Τούρκοι αναλυτές, ο φράχτης αυτός να αποτρέπει Γκιουλενιστές και τρομοκράτες να φεύγουν εύκολα και να ζητούν άσυλο στη χώρα μας;
Και όπως σχεδιάζεται ήδη, με τους υπάρχοντες δρόμους που διαμορφώθηκαν και ανοίχτηκαν, θα γίνουν παρατηρητήρια και θα υπάρχουν περιπολίες. Λίγο περίεργα βέβαια ακούγονται όλα αυτά, εκτός αν η χρησιμότητα του φράχτη θα είναι καθαρά και αμυντική.
Ήταν οι ίδιοι που διαμαρτύρονταν πριν από 5 χρόνια όταν άρχισε να κτίζεται ο φράχτης στην Ελλάδα, μετά τα γεγονότα των Καστανεών, που το επίσημο τουρκικό κράτος και οι στρατοχωροφύλακες έκλειναν τα μάτια στους χιλιάδες μετανάστες που μετέφεραν από την Κωνσταντινούπολη και προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα μας στο τελωνείο.
Και ευτυχώς οι ελληνικές αρχές έδωσαν κυριολεκτικά μάχες για αν τους αποτρέψουν και να χαλάσουν το ύποπτο αυτό σχέδιο υβριδικού πολέμου.

Έχουν αγανακτήσει κυριολεκτικά οι κάτοικοι των οικισμών των Κρανοβουνίων αλλά και της Παραδημής με τα συχνά σπασίματα του παλιού αγωγού και των βλαβών, που ανά τακτά χρονικά διαστήματα αφήνει τα χωριά χωρίς νερό. Πάλι για 19 ώρες είπαν το νερό νεράκι το τριήμερο που μας πέρασε και κάποιοι πέταγαν χαρταετούς, μέχρι να αποκατασταθεί η βλάβη, όπως μας ανέφεραν οι κάτοικοι.
Η κατάσταση είναι γνωστή βέβαια και στη ΔΕΥΑΚ και από ότι φαίνεται υπάρχει ένας προγραμματισμός για να αλλαχθεί πλήρως επιτέλους αυτό το παλιό δίκτυο που χρονολογείται από το 1965, με σωλήνες αμιάντου.
Ενώ θα έπρεπε αντικατασταθεί εδώ και χρόνια, όταν τόσα έργα έγιναν για την ύδρευση. Αλλά ο προγραμματισμός αυτός δεν φαίνεται σύντομα να δίνει λύση στο πρόβλημα, αφού αναμένεται χρηματοδότηση από την περιφέρεια, όταν βέβαια κατατεθούν οι μελέτες.
Έτσι λοιπόν αγανακτισμένοι συγκεντρώθηκαν στα καφενεία προχθές και συζητούσαν οι περισσότεροι το πρόβλημα. Και μάλιστα αποφάσισαν να γίνει και μία ομάδα ως επιτροπή διαμαρτυρίας και να επισκεφθούν τον δήμαρχο, για να εκφράσουν και τα παράπονα τους και να ζητήσουν να επισπευστούν όλες αυτές οι διαδικασίες.
Το νερό σαφώς είναι το πολυτιμότερο αγαθό, πόσο δε μάλλον όταν το στερείται κάποιος κάθε λίγο και λιγάκι. Αλλά όταν όλα σχεδόν τα χωριά του δήμου συνδέθηκαν με τα καινούργια δίκτυα και προσπαθούν να βρουν τρόπους να υπάρχει και επάρκεια νερού, μήπως θα πρέπει να μπει προτεραιότητα επιτέλους και σε αυτό το έργο;

Μετά την υπερψήφιση της πρότασης για τη σύσταση της προανακριτικής επιτροπής από τη βουλή, σειρά είχε και η πρόταση δυσπιστίας, ή μομφής κατά της κυβέρνησης, που κατατέθηκε από τα κόμματα του προοδευτικού τόξου, όπως είθισται να λέγονται, με ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας.
Συνεχίζεται δηλαδή η ολομέτωπη επίθεση κατά της κυβέρνησης, αφού η αντιπολίτευση σαφώς διέγνωσε ότι είναι μία χρυσή ευκαιρία να αντεπιτεθεί, μετά τα μεγάλα συλλαλητήρια των Τεμπών, εργαλειοποιώντας με τον τρόπο τους την δυσαρέσκεια του κόσμου.
Θεωρούν πλέον ότι η κυβέρνηση είναι απονομιμοποιημένη όπως και ο πρωθυπουργός και θα πρέπει να παραιτηθούν, με φόντο τις ευθύνες για το σιδηροδρομικό δυστύχημα, την συγκάλυψη όπως την κατηγορούν και το περίεργο μπάζωμα στον τόπο της τραγωδίας.
Μπορεί όμως η πρόταση για σύσταση της προανακριτικής επιτροπής να πέρασε με ισχυρή πλειοψηφία, με την υπερψήφιση της και από τη Νέα Δημοκρατία αλλά η πρόταση δυσπιστίας με τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις που διαθέτουν τα κόμματα αυτά, μάλλον δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα για την κυβέρνηση, που διαθέτει ακόμα την πλειοψηφία της βουλής.
Εκτός και αν ελπίζουν ότι κάποιοι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ενδεχομένως θα στηρίξουν και την πρότασή τους, αν και αυτό είναι μάλλον όνειρο θερινής νυχτός. Και προφανώς θα υπάρχει κομματική πειθαρχία.
Συνεπώς το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτει η αντιπολίτευση για να πλήξει μία κυβέρνηση, θα κινηθεί καθαρά σε επικοινωνιακό επίπεδο και επίπεδο εντυπώσεων μέσα στο κοινοβούλιο, για να κρατά στην επικαιρότητα το θέμα και με τις μεγάλες κόντρες των πολιτικών αρχηγών επί τριημέρου.

Τ ο ζήτημα όμως είναι ότι από την στιγμή που δεν υπάρχει ενιαίο μέτωπο συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης, πλην αυτής της ευκαιριακής κοινοβουλευτικής σύμπραξης που τους βολεύει όλους, να πουν και ποια είναι η εναλλακτική τους πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας, όταν τους ζητούν να παραιτηθούν.
Αφού αν ευοδωθεί η πρότασή τους όπως φαντάζονται, η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε ακυβερνησία ιδιαίτερα σε μία κρίσιμη και σοβαρή περίοδο, τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Άλλο οι ευσεβείς πόθοι του κάθε αρχηγού ενός κόμματος της αντιπολίτευσης που μετριούνται τα ποσοστά τους με μονοψήφια νούμερα κα άλλο η πραγματικότητα.
Και φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμιά διάθεση πραγματικής συνεργασίας μεταξύ τους για ένα ισχυρό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά ούτε έχουν μία εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Άρα όλα αυτά σαφώς είναι για το θεαθήναι και για την επικοινωνία.
Και αν ισχύουν όσα καταλογίζουν στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό, τότε γιατί δεν προβληματίζονται από τις δημοσκοπήσεις που τους δείχνουν να κινούνται σε χαμηλά ποσοστά αποδοχής από τους πολίτες; Δεν θα έδιναν ένα ισχυρό προβάδισμα τουλάχιστον σε ένα από τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οι πολίτες και μία ραγδαία δημοσκοπική άνοδο;
Μήπως θα πρέπει να αναλογιστούν και οι ίδιοι για τις ευθύνες τους στο χάλι αυτό των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα που επί δεκαετίες αφέθηκε στην τύχη του, όταν και τα κόμματά τους κυβέρνησαν τη χώρα και όχι μόνο η Νέα Δημοκρατία;
Μήπως δεν γίνονται πιστευτοί και επειδή προσπαθούν με τον τρόπο τους βέβαια να εργαλειοποιήσουν και να κομματικοποιήσουν τις όντως πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τα Τέμπη; Και θα έπρεπε να αναλογιστούν και καλύτερα ποια ήταν και τα μηνύματα αυτών των συλλαλητηρίων;
Πάντως όχι να πέσει η κυβέρνηση και να οδηγηθούμε στις κάλπες, αλλά να βελτιωθεί επιτέλους αυτό το κράτος, οι δημόσιες υπηρεσίες του, να αναβαθμιστούν οι θεσμοί και να λειτουργήσει καλύτερα, με περισσότερη δικαιοσύνη, διαφάνεια και αξιοκρατία.
Οι πολίτες με τα μεγάλα συλλαλητήρια ζήτησαν να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους και να τιμωρηθούν οι ένοχοι και δεν βγήκαν στο δρόμο για να στηρίξουν μία πρόταση μομφής, ή να ενισχύσουν ένα βολικό αφήγημα σε πολλά από αυτά τα μικρά κόμματα, δίνοντας τους άλλοθι και λύση για να βγουν από τα δικά τους πολιτικά αδιέξοδα.