Μικροκομοτηναίικα 12-03-2025

Πονηρές και διπλωματικές πολιτικές διακρίνει κάποιος μέσω των γευμάτων αγάπης, τα λεγόμενα ιφτάρ, που πραγματοποιούνται κατά κόρον την περίοδο του ραμαζανιού με πολλούς προσκεκλημένους που βλέπουμε να μας επισκέπτονται και από τη γειτονική Τουρκία.
Φέτος βέβαια ήδη άρχισαν και κάποιες άλλες προσεγγίσεις μέσω των γευμάτων αγάπης, αφού δεν απευθύνονται μόνο στους τουρκογενείς της περιοχής μας, αλλά προσπαθούν να προσεταιριστούν Ρομά, Πομάκους και Αλεβίτες ακόμα.
Στην προσπάθεια φυσικά της ομογενοποίησης της μειονότητας, που θέλουν να την πολιτογραφήσουν «τουρκική», είδαμε και επισκέψεις μέχρι και στον τεκέ των Αλεβιτών στο Μεγάλο Δέρειο.
Κι επίσης το πρώτο ιφτάρ πραγματοποιήθηκε στους Ρομά του Έβρου που κατά βάση είναι η πλειοψηφία αυτών που ζουν στα βόρεια του νομού. Στοχεύουν δηλαδή σε μια μεγαλύτερη βάση διείσδυσης και σε άλλες θρησκευτικές ομάδες.
Και δυστυχώς στο ανίερο αυτό παιχνίδι συμμετέχουν και πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί από την περιοχή μας, που συναγελάζονται ολημερίς με τον πρόξενο, τον ψευτομουφτή και με προέδρους παράτυπων σωματείων. Επικαλούνται ακόμα ιδιότητες και ρόλους που δεν υφίστανται νομικά σε παράτυπες επιτροπές.
Για ποιο λόγο όμως να επιστρατεύονται βαριά ονόματα Τούρκων αξιωματούχων που έρχονται στην περιοχή μας για να συμμετέχουν σε αυτά τα πολυπληθή ιφτάρ, των εκατοντάδων μουσουλμάνων, που γίνονται με αυτόν τον τρόπο; Και να τους καλούν και να τους υποδέχονται μέλη της παράτυπης Συμβουλευτικής επιτροπής, που κατέχουν όμως και επίσημο θεσμικό ρόλο στη χώρα μας;
Ένα καθαρά θρησκευτικό έθιμο των μουσουλμάνων είναι το ιφτάρ, που απαιτεί σεβασμό και πίστη, σεμνότητα και ταπεινότητα, να ενώνει ακόμα και τα σύνοικα στοιχεία, να γίνεται από νόμιμους θρησκευτικούς λειτουργούς, χωρίς να δίνεται όμως η διάσταση διπλωματίας, πολιτικής προσέγγισης και προστατευτισμού από την Άγκυρα.

Μέχρι και η γυναίκα του πρόξενου πραγματοποίησε γεύμα αγάπης σε ταβέρνα του Ιάσμου, με αφορμή την ημέρα της γυναίκας. Και παρότρυνε τις «τουρκάλες γυναίκες» να διατηρούν την ταυτότητα τους και να ενισχύουν τους κοινούς δεσμούς, αλλά και να καθοδηγούν τις γυναίκες της μειονότητας.
Αποσιώπησε πλήρως όμως, όπως και οι παρευρισκόμενες ότι την ημέρα της γυναίκας στη γειτονική Τουρκία απαγόρευαν γυναικείες οργανώσεις και να διαδηλώσουν ακόμα. Έκαναν κοινώς γαργάρα το γεγονός ότι η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που δεν υπέγραψε την ευρωπαϊκή συνθήκη για την προστασία των δικαιωμάτων της γυναίκας.
Και φυσικά δεν είπαν κουβέντα για τη φιλοσοφία της τωρινής κυβέρνησης στην Τουρκία που αποτυπώθηκε και με επίσημες δηλώσεις, ότι η γυναίκα έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο στη ζωή της, στο σπίτι και να γεννά και να μεγαλώνει τα παιδιά της. Τόσο προοδευτική άποψη.
Γίνεται ξεκάθαρο πλέον ότι η Τουρκία θέλει να εργαλειοποιήσει τη μειονότητα και το πράττει αυτό όπως γράψαμε πολλές φορές, μέσω της πίστης των απλών μουσουλμάνων συμπολιτών μας με τους προξενικούς της μηχανισμούς και αρκετούς πρόθυμους και συνεργάσιμους.
Που εύκολα βέβαια ένας πιστός προσέρχεται σε ένα δωρεάν γεύμα αγάπης, για να μπορέσουν να περάσουν τη δική τους πονηρή διπλωματία. Της προσέγγισης των μειονοτήτων και της εργαλειοποίησης για τα δικά τους διπλωματικά συμφέροντα.
Για αυτό και τα πολιτικό-διπλωματικά ιφτάρ δίνουν και παίρνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Και είναι τόσα πολλά που εύλογα αναρωτιέται κάποιος άραγε ποιος τα καλύπτει οικονομικά; Γιατί έχουν και ένα μεγάλο κόστος.
Ενώ οι νόμιμοι μουφτήδες που παρέθεσαν ένα μεγάλο γεύμα αγάπης βέβαια στη γειτονική μας Ξάνθη, μάλλον θα αρκεστούν εκεί. Όπως παρόμοια θα πράξει όπως γνωρίζουμε και η ΔΕΜΠΚ. Με σεβασμό όμως στους θεσμούς και στην θρησκεία και χωρίς δεύτερη ανάγνωση και ατζέντα.

Μία νέα δυναμική και μαζικότητα στις κινητοποιήσεις και στα συλλαλητήρια, έχει προσδώσει η πρωτοφανής και μεγάλη πρόσφατη συγκέντρωση για τα Τέμπη, που ξεπέρασε φυσικά όλες τις προσδοκίες των διοργανωτών του συλλόγου συγγενών των θυμάτων.
Το κατάφεραν αυτό όμως επειδή λειτούργησαν ακομμάτιστα και με μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις έστειλαν μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Την δυναμική αυτή προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τελευταία, φοιτητές, σύλλογοι, σωματεία και συνδικάτα.
Κι έτσι βλέπουμε συνεχόμενες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιούνται και διαδηλώσεις, να πλαισιώνονται με πολλούς πολίτες που συμμετέχουν, σε σχέση με το παρελθόν που παρόμοιες συγκεντρώσεις απαριθμούσαν πολύ πιο λιγότερα άτομα.
Είναι η δυναμική μάλλον με την κεκτημένη ταχύτητα των πολιτών, που κατάλαβαν ότι έχουν τη δύναμη και μπορούν να πετύχουν να αλλάξουν πολλά πράγματα στη χώρα μας, αλλά και η υπομονή πολλών έχει εξαντληθεί.
Αφού επί χρόνια ολόκληρα ακούει από το πολιτικό σύστημα πολλά, υποσχέσεις να πέφτουν βροχή και τελικά να γίνονται ελάχιστα, αφού άλλοι είναι οι πολιτικοί χρόνοι για αλλαγές κι άλλοι οι κοινωνικοί.
Όλοι όμως επιθυμούν βέβαια να εκσυγχρονιστεί επιτέλους η χώρα μας να αποτινάξει από πάνω της τα στρεβλά, το πελατειακό σύστημα, τον παλαιοκομματισμό, να βγει από το καβούκι της και να αρχίσουν επιτέλους να δημιουργούν κάτι σωστό όσοι κυβερνούν.

Βέβαια τα πολύ συχνά και πυκνά συλλαλητήρια και μάλιστα μερικά εξ’ αυτών διανθίζονται και με άλλα προβλήματα και διεκδικήσεις, πέραν της μεγαλύτερης διαφάνειας, δημοκρατίας, αλλά και ταχύτερης και ορθής απονομής της δικαιοσύνης, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ενδεχομένως θα αποδυναμώσουν το μεγαλύτερο κίνημα.
Αν χρησιμοποιούνται όμως για άλλους σκοπούς οι κινητοποιήσεις αυτές, πέραν των αιτημάτων για τα Τέμπη που είχαν συγκεκριμένους στόχους και λειτουργούσαν ακομμάτιστα, μάλλον υπάρχει και ο κίνδυνος του εκφυλισμού. Και κάποιοι θα κάνουν ζημιά και στο μαζικό κίνημα για τα Τέμπη, με τα συντεχνιακά και τα συνδικαλιστικά τους αιτήματα.
Ένα ανθρώπινο και κοινωνικό κίνημα διαμαρτυρίας που το αγκάλιασαν πολλοί, δεν μπορεί να το εκμεταλλεύονται και να γίνεται άλλοθι για άλλους σκοπούς και διεκδικήσεις, όπως το αντιλαμβάνονται με τη στενή του έννοια κάποιοι.
Κι αν μετά την προανακριτική επιτροπή, το πόρισμα καταπέλτης δεν προκύψουν συγκεκριμένες ευθύνες που να καταλογίζονται σε χαμηλό μέχρι και σε πιο υψηλό επίπεδο, μάλλον οι πολίτες πάλι θα ξαναβγούν στους δρόμους, για να δείξουν τη δυσαρέσκειά τους.
Δυσαρέσκεια όμως που δεν θα εστιάζεται μόνο στην κυβέρνηση, αλλά θα τη δουν και πολλά από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και στις επόμενες δημοσκοπήσεις.