Μικροκομοτηναίικα 15-03-2025

Ανακύκλωση των ίδιων προσώπων και βασικών συνεργατών του πρωθυπουργού βλέπουμε στο νέο κυβερνητικό σχήμα, με κάποιους νεότερους βέβαια πού θα κατέχουν όμως δευτερεύουσες θέσεις και υποδεέστερα από πλευράς σπουδαιότητας υπουργεία.
Αλλαγές υποτίθεται πετυχημένων στις θέσεις τους και αναρωτιέται κάποιος γιατί να τους αλλάζουν. Αλλαγές που δεν γνωρίζει τελικά κάποιος και ποιο είναι το νόημα τους και αν μπορεί να αποδώσουν καλύτερα στα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνουν.
Προφανώς είναι δύσκολο για ένα πρωθυπουργό να ακυρώσει το μέχρι τώρα κυβερνητικό έργο με δομικές και μεγαλύτερες αλλαγές αλλά και βαθύτερες τομές, που θα έπρεπε όμως να τις κάνει με αυτόν τον ανασχηματισμό. Αφού υποτίθεται με αυτό το σχήμα θα πάει και στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Και στα δύο χρόνια που απομένουν προφανώς θέλει να αποδώσουν έργο οι υπουργοί στις θέσεις τους. Οι πιο σημαντικές όμως αλλαγές σε υπουργεία και πρόσωπα θα έφερναν και καθυστερήσεις μάλλον όπως εκτίμησαν, αλλά και ένα μήνυμα αποτυχίας μέχρι τώρα στο κυβερνητικό έργο.
Θα προχωρήσει δηλαδή με τον ίδιο δυσκίνητο μηχανισμό των πολλών προσώπων και των πολλών υπουργείων, για να ικανοποιηθούν μάλλον εσωκομματικές ισορροπίες. Με γνώμονα την επιβράβευση των υποστηρικτών του, των συνεργάσιμων και των πιο πιστών.
Άρα δείχνει ξεκάθαρα ότι μάλλον δεν έλαβαν σοβαρά το μήνυμα το οποίο έστειλε ο λαός και ίσως να χάρηκαν κιόλας που με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δεύτερη ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που τη θεωρούν μάλλον και έναν εύκολο αντίπαλο.
Μόνο που τα πράγματα στην πολιτική δεν εξελίσσονται όλα όπως τα υπολογίζει κανείς. Γιατί υπάρχει η γενικότερη απαξίωση των πολιτών στο πολιτικό σύστημα, ακόμα και δυσαρέσκεια για το κυβερνών κόμμα, αλλά και στο εσωτερικό τους μέτωπο.
Με το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα όμως που δείχνει μια μικρή στροφή προς τα δεξιά και με πρώην συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, με στελέχη του Σημιτικού μπλοκ και με βασικούς παίκτες τις μεταγραφές χρόνων από το ΛΑΟΣ, δεν διαφαίνεται ότι θα προχωρήσει η κυβέρνηση με ταχύτερους ρυθμούς μεγάλες αλλαγές και ένα γενναίο μεταρρυθμιστικό έργο.
Συνεχίζουν να κτίζουν με τη λογική ότι όλα βαίνουν καλώς και το μόνο που πρέπει να διορθωθεί είναι κάποιες μικρές δυσλειτουργίες και λανθασμένες αποφάσεις. Μάλλον ένα τέτοιο σχήμα θα χρειαστεί και νέο λίφτιγκ πριν τις εθνικές εκλογές, όσο και κι αν δεν το επιθυμούν.

Η Θράκη της καρδιάς τους που απ’ εδώ ξεκινούν όλοι τις προεκλογικές τους εκστρατείες και υπόσχονται πολλά και ότι αγαπούν ιδιαίτερα τον τόπο, δεν έχει καμία εκπροσώπηση δυστυχώς στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Καρατομήθηκε και ο μοναδικός υπουργός από την περιφέρεια μας.
Φαίνεται ότι τα πιο άξια πρόσωπα τελικά είναι από το αστικό κέντρο και οι προσκείμενοι φιλικά στον πρωθυπουργό. Αυτή η ομάδα δηλαδή που έχει αφήσει στην τύχη της την περιοχή μας εδώ και χρόνια, γι αυτό και είμαστε οι τελευταίοι των τελευταίων, πανελλαδικά και πανευρωπαϊκά.
Με μία Διακομματική Επιτροπή που όπως καταγγέλλει και με άρθρο του στο Χρόνο χθες ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι μόνο στα χαρτιά, χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα, αφού τα πορίσματα της δεν υλοποιούνται.
Ευτυχώς την κατάσταση σώζουν οι επενδύσεις στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και δύο νέες εργοστασιακές μονάδες, αλλά μόνο που ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη. Γιατί δυστυχώς χρειάζεται να έχει κανείς και το μπάρμπα από την Κορώνη, δηλαδή υπουργό από τον τόπο μας, που θα προωθούσε καλύτερα τα θέματα της περιοχής.
Από την άλλη βέβαια η απαξίωση των στελεχών της κυβέρνησης από τη Θράκη να αναλάβουν έστω και ένα υφυπουργείο, μάλλον στέλνει ένα αρνητικό μήνυμα για την περιοχή μας.
Στον πάγκο λοιπόν όλοι οι Θρακιώτες βουλευτές για άλλη μία φορά, που θα πρέπει να πείσουν τους πολίτες και ψηφοφόρους τους ότι η κυβέρνηση δίνει τη δέουσα σημασία και ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη και την προοπτική του τόπου, παρόλο που απαξιώνει και τα κυβερνητικά της στελέχη.

Έχουμε βαρεθεί κυριολεκτικά να ακούμε συνεχώς για νέα μέτρα, να γίνονται βαρύγδουπες δηλώσεις για επιδοματικές πολιτικές, συμφωνίες με τις εταιρείες τροφίμων για να κατέβουν οι τιμές των προϊόντων, απανωτά καλάθια του νοικοκυριού, που αποδείχτηκαν όμως όλα στην πράξη ανεπαρκή και μη αποδοτικά.
Γιατί δυστυχώς οι τιμές των προϊόντων στην Ελλάδα που τις βλέπει βέβαια ο καθένας όταν ψωνίζει και σήμερα σε κάθε σούπερ μάρκετ από τη γειτονιά του μέχρι τα μεγαλύτερα, πλην κάποιων προσφορών, είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Και μάλιστα σε σημείο που δεν δικαιολογούνται ορισμένες φορές. Όλοι ακολουθούν μια αθέμιτη ακόμα πρακτική, που ενώ πολλά προϊόντα τα αγοράζουν σε πολύ μικρότερες τιμές από το παρελθόν από τους παραγωγούς, να συνεχίσουν με κάποιες ανεπαίσθητες εκπτώσεις για το θεαθήναι, να τα πουλούν ακριβά στις προθήκες των μάρκετ.
Τρανταχτό παράδειγμα πάλι και το ελαιόλαδο, που η τιμή παραγωγού κατρακύλησε στο μισό σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, κατέβηκε αισθητά στις χώρες του εξωτερικού, αλλά στην Ελλάδα συνεχίζει να πουλιέται πανάκριβο.
Η πτώση των τιμών παραγωγού κατά 4 ευρώ δεν μπορεί να φέρνει μειωμένες τιμές κατά 1,5 ευρώ το πολύ στο λίτρο στα μάρκετ, αφού αυτό δείχνει ότι κάποιοι συνεχίζουν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα και να αισχροκερδούν ασύστολα.
Προσπαθούν δηλαδή να κάνουν παιχνίδι ακόμα και με τη φετινή παραγωγή που αγοράστηκε σε πολύ χαμηλές τιμές. Αλλά ακόμα κανείς δεν τους ελέγχει και να τους βάλει έστω ένα πλαφόν στα κέρδη τους. Τι περιμένουν για κάτι που είναι οφθαλμοφανές;

Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι με το ζόρι οι πολίτες και καταναλωτές τα βγάζουν πέρα και δεν μπορούν να παίζουν μαζί τους. Και φυσικά δεν θα συμπονέσουμε τώρα τους παραγωγούς που διαμαρτύρονται, γιατί δεν βγαίνουν με τέτοιες χαμηλές τιμές. Γιατί και αυτοί εκμεταλλεύτηκαν τις περιστάσεις πουλώντας πανάκριβα τα τελευταία τρία χρόνια της κρίσης.
Ακόμα και με τον πόλεμο στην Ουκρανία βρήκαν την ευκαιρία να αισχροκερδούν θαρρείς και οι εποχές των παχέων αγελάδων θα συνέχιζαν για πάντα. Τώρα και αυτοί θα πληρώσουν το τίμημα και θα υποστούν και την εκμετάλλευση των χονδρεμπόρων.
Και φυσικά τα σαΐνια των ελεγκτικών μηχανισμών που προσπαθούν πατάξουν την ακρίβεια, όπως θέλει να μας περάσει ως κυβερνητική τακτική το αρμόδιο υπουργείο, δεν ανακάλυψαν ούτε το πιο πασιφανές, πέραν από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια που γίνονται με το λάδι.
Το ίδιο κόλπο γίνεται ακόμα και στα φυτικά έλαια, αφού οι ποσότητες και το περιεχόμενο έχουν μειωθεί αισθητά στο 20 ή 30% και επανειλημμένα μάλιστα. Διατηρούν τις ίδιες συσκευασίες με μειωμένες ποσότητες βέβαια και οι τιμές τους έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε σχέση με το παρελθόν.
Έχουν δηλαδή διπλό όφελος και εξαπατούν και τον καταναλωτή αφού πρέπει να διαβάσει τα ψιλά γράμματα για να διαπιστώσει τις αλχημείες τους. Ιδία και απαράλλαχτη τακτική ακολουθούν για πολλά σνακς ευρείας κατανάλωσης, όπως και στα γιαούρτια.
Αυτά λοιπόν τα πιο απλά και πασιφανή που τα βλέπει ο κάθε πολίτης στις καθημερινές του αγορές, δεν μπορούν να τα ανακαλύψουν άραγε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και να επιβάλλουν και τσουχτερά πρόστιμα, σε αυτές τις αθέμιτες πρακτικές;