Γενοκτονία Θρακικού Ελληνισμού

Γενικά: Η Ανατολική Θράκη έχει έκταση 23.764 τετραγωνικά χιλιόμετρα [το 3%] της Τουρκικής εκτάσεως. Ήταν περιοχή της οποίας ο πληθυσμός στην πλειοψηφία του ήταν Ελληνικός από τα βάθη των αιώνων.

Ιστορικά στοιχεία: Στις αρχές του 20ουαιώνα, κατοικούσαν εκεί 370.000 Έλληνες. Άλλοι 350.000 στην Κωνσταντινούπολη. Ο υπόλοιπος πληθυσμός ήταν άλλοι [Τούρκοι, Αλβανοί]. Κέντρα Ελληνισμού ήταν η Αδριανούπολη, Σαράντα Εκκλησιές, Ραιδεστός, τα Γαννόχωρα [από το όρος Γάνος], Μακρά Γέφυρα [Ουζούν Κιοπρού], Βιζύη, Επιβάτες, Σηλύβρια. Αμιγώς Ελληνικοί πληθυσμοί υπήρχαν στα περίχωρα Κωνσταντινουπόλεως, Προποντίδα, Ιερό Όρος, βουνά της Στράντζας. Μέχρι το 1913 είχε τον παραπάνω πληθυσμό. Στη συνέχεια δέχθηκε εξοντωτική πίεση από τις Τουρκικές Δυνάμεις. Εκεί δοκιμάσθηκε το μοντέλο των μετατοπίσεων. Μετά τη Μικρά Ασία, τον Πόντο ήταν η πρώτη προσφυγιά του Ελληνισμού.

Το ελληνικό κράτος κρατούσε τους πρόσφυγες στη Μακεδονία. Οι Νεότουρκοι καλλιεργούσαν στη Θράκη Ισονομία-Ισοπολιτεία [διαδίδετέ από τους ίδιους]. Το αυτό έπρατταν και οι Βούλγαροι στην Ανατολική Θράκη [μέρος τους κατέφυγε και στην Ελλάδα]. Οργανώθηκαν στη Μακρά Γέφυρα και Σηλυβρία [Επαρχία Δέκρων]. Βρέθηκε 0πλισμός Ελλήνων

Οι Τούρκοι άρχισαν να φέρνουν πληθυσμούς από Βοσνία-Ερζεγοβίνη [όπως στην Κύπρο]. Σε συνέδριό τους έθεσαν σαν στόχο, τον εκτουρκισμό των Ελλήνων.

Από το 1913-14: Οι πραγματικές προθέσεις τους ήταν οι αποκλεισμοί στο εμπόριο, διωγμοί, βασανιστήρια, δημεύσεις.

Εις το σχέδιο διωγμοί στην Περιφέρεια: Οι συνθήκες είναι απερίγραπτες. Ξεριζωμοί χωρίς όρια. Έδιναν τις περιουσίες τους σε νεόφερτους από άλλες περιοχές. Με καραβάνια οι διωκόμενοι κινούντο προς Ελλάδα.

Έγιναν αρπαγές περιουσιών, καταστροφές εκκλησιών, σακάτεμα ανθρώπων. Χάθηκαν άνθρωποι για πάντα, [όπως το Μυριόφυτο]. Σύνθημα: «Η Τουρκία στους Τούρκους». Μέχρι τον Ιούλιο του 1914 οι Έλληνες έμειναν μόνο στα αστικά κέντρα. Και αυτοί δεν ησύχαζαν. Πολλοί εξαναγκάσθηκαν να υπογράψουν ότι είχαν πουλήσει τα κτήματά τους.

Ελληνομαθείς Τούρκοι έκαναν τους εκπροσώπους της Ελλάδος και τους παρότρυναν να φύγουν. Ο Έλλην πρέσβης Πανάς και ο Αρχιμανδρίτης Δουκάκης προσπάθησαν μάταια να τους συγκρατήσουν. Το κενό καλύπτονταν αμέσως με εγκατάσταση Τούρκων μεταναστών.

Γενοκτονία μετά τους διωγμούς: Υπήρξαν εργατικά Τάγματα και καταναγκαστικά έργα μέχρι θανάτου. Το 1914 υπήρχε συνέχεια επιστρατεύσεως. Η θητεία δεν εξαγοραζόταν Όλα έγιναν αντικείμενα επιτάξεων και μαζικής εκτοπίσεως. Έτσι οι Νεότουρκοι κατάφεραν να εξαλείψουν το Ελληνικό στοιχείο της Ανατολικής Θράκης. Τον Σεπτέμβριο του 1919 έμειναν στην Ανατολική Θράκη 150.000 Έλληνες. Οι υπόλοιποι χάθηκαν.

Κορύφωση των διωγμών σε βάρος του Ελληνισμού της Θράκης υπήρξε η 6η Απριλίου 1914, η οποία χαράχθηκε στη μνήμη «ως Μαύρο Πάσχα».

Το 1914 είναι η αρχή και το 1922 το πέρας της τραγωδίας.

Την 7ηΙουλίου 2022 ψηφίσθηκε στη βουλή των Ελλήνων Νομοσχέδιο με το οποίο καθιερώθηκε η 6η Απριλίου ως επίσημη ημέρα μνήμης των Θρακών.

Επίλογος: Το Ισλάμ είναι ασύμβατο με την Δημοκρατία. Το «Μαύρο Πάσχα» γέμισε πληγές στο σώμα του Ελληνισμού που ακόμα πονάνε.

Βοηθήματα: Ημερήσιος Τύπος