"Έγκλημα και ιδεολογία"

Καταφέραμε είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε, με τη συζήτηση που έγινε την περασμένη εβδομάδα για το αν δικαιούται άδεια από τη φυλακή ένας καταδικασμένος για ποινικά αδικήματα σχετιζόμενα με την τρομοκρατία, να του παρέχουμε άφθονη διαφήμιση. 

Καταρχήν ξεκινώ από το βασικό θέμα για το αν δικαιούται άδεια.

Κατά τη γνώμη μου δικαιούται, διότι οι άδειες δίνονται εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου ακόμα και εάν είναι αντίθετο το περί δικαίου λαικό αίσθημα, διότι τότε θα βγάζανε αποφάσεις τα λαϊκά δικαστήρια και δε θα είχαμε συγκροτημένη θεσμική και δημοκρατική δικαιοσύνη. 

Θεωρώ όμως αδιανόητη οποιαδήποτε προσπάθεια να δοθεί ιδεολογικό υπόβαθρο σε δολοφονίες και ποινικά αδικήματα, διότι τότε ανοίγουμε την πόρτα στην επιλεκτική παρανομία και ειδικά στη σημερινή εποχή που οι περισσότεροι αισθάνονται πιεσμένοι και αναζητούν εκτόνωση θα μπορούσε να ξεκινήσει ένας κύκλος παρανομίας χωρίς τελειωμό εάν αφήναμε να κρίνεται το δίκαιο με υποκειμενικά κριτήρια.

Άλλο συνεπώς το έγκλημα και άλλο η ιδεολογία και αυτό ας το κρατήσουμε όχι μόνο για τα σοβαρά αδικήματα της τρομοκρατίας αλλά και για τα πιο μικρά και καθημερινά αδικήματα που αποκαλούνται τελευταία «ακτιβισμός». 

Το τι ακριβώς αποκαλείται «ακτιβισμός» σε μια πολιτισμένη δημοκρατική κοινωνία αδυνατώ να καταλάβω, διότι ο καθένας θα μπορούσε να αντιταχθεί δυναμικά σε ότι τον πιέζει ή δεν τον συμφέρει, αλλά τότε δε θα μιλάγαμε για ευνομούμενη πολιτεία αλλά για ζούγκλα.
Μη ξεχνάμε ότι όλοι μας έχουμε μοναδικές ικανότητες να βρίσκουμε δικαιολογίες, όταν πρέπει να αποφύγουμε τις υποχρεώσεις μας.

Ειλικρινά θέλω να περάσω ένα μήνυμα κινδύνου σε όσους νομίζουν ότι με το να αφήνουν ανεξέλεγκτα τα πράγματα δημιουργούν μια προοδευτική κοινωνία.

Συμβαίνει το αντίθετο, διότι καθώς μεγαλώνει το αίσθημα ανασφάλειας στην κοινωνία ενεργοποιούνται τα φοβικά χαρακτηριστικά της και θα αναζητηθεί ασφάλεια σε ακραίες  επιλογές.

Μια προοδευτική κοινωνία πρέπει να σέβεται τον πολίτη και να του εξασφαλίζει με θεσμικό τρόπο την ελεύθερη και ασφαλή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Έγκλημα και ιδεολογία είναι έννοιες ασύμβατες στη δημοκρατία.