Μικροκομοτηναίικα 23-07-2024

Μετά κόπων και βασάνων, πολιτικών πιέσεων και παρεμβάσεων ιδιαίτερα εκ μέρους του περιφερειάρχη ΑΜΘ λύθηκε το μέγα ζήτημα, που θα έπρεπε να είναι βέβαια αυτονόητο και να διενεργείται έγκαιρα, της ακμαιοκτονίας από αέρος των κουνουπιών.
Δεν πρέπει όμως να φτάνουμε σε τέτοιο σημείο, με τις αγκυλώσεις και τη γραφειοκρατία του υπουργείου, που μάλλον κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται ότι θα πρέπει να εκδίδουν έγκαιρα αποφάσεις, όταν πλήττονται ολόκληρες περιοχές από τη μεγάλη όχληση των ακμαίων κουνουπιών.
Και στον ντόπιο πληθυσμό αλλά και στους τουρίστες, αφού η όχληση τις τελευταίες ημέρες ήταν έντονα αισθητή, ιδιαίτερα στην παραλιακή ζώνη και οι διαμαρτυρίες ήταν πολλές από κατοίκους και επισκέπτες. Ούτε έξω δεν μπορούσαν να καθίσουν για να δροσιστούν από τον καύσωνα.
Αυτό που ισχυρίζονται βέβαια οι υπηρεσίες στα κεντρικά είναι ότι για να δοθεί το πράσινο φως για την ακμαιοκτονία από αέρος, θα πρέπει να παρουσιαστεί κρούσμα του ιού του Δυτικού Νείλου. Ήδη όμως έχει εντοπιστεί στις παγίδες ότι πολλά κουνούπια είναι φορείς του ιού. Μήπως περίμεναν να έχουμε και κάποιο θύμα, για να δώσουν την άδεια ψεκασμού;
Ευτυχώς όπως πληροφορηθήκαμε από τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη, από την Παρασκευή αναγκάστηκαν κατόπιν πιέσεων και κατ’ εξαίρεση, μας κάνουν χάρη δηλαδή, να δώσουν την άδεια για την ακμαιοκτονία.
Ας ελπίσουμε να λυθεί το πρόβλημα και να μετριαστεί η όχληση ιδιαίτερα την τουριστική περίοδο. Και να συνειδητοποιηθούν κάποιοι στο υπουργείο που αποφασίζουν. Ίσως κάποιοι μέλη της επιτροπής θα έπρεπε να έρθουν διακοπές ένα διήμερο τουλάχιστον στην περιοχή μας, για να καταλάβουν τι ακριβώς τους ζητάμε και για ποιο λόγο.

Αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ, μετά την αποχώρηση Μπάιντεν, με την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις να θέτει υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος για να αναλάβει στο χρόνο που απομένει μέχρι τις εκλογές, την σκυτάλη του προεκλογικού αγώνα απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ.
Η απόπειρα δολοφονίας έγινε η αφορμή για τους ραγδαίες αυτές αλλαγές, μετατοπίζοντας το επικοινωνιακό ενδιαφέρον από τις δικαστικές περιπέτειες του Τραμπ, στα προβλήματα υγείας του 81χρονου Μπάιντεν και την έλλειψη ψυχικής και σωματικής αντοχής να μπορεί να ανταπεξέλθει πολικά έναντι του 79χρονου αντιπάλου του.
Ουδείς γνωρίζει τώρα ποιος θα κόψει το νήμα της νίκης, με την αντιπρόεδρο να μπαίνει ήδη δυναμικά στο παιχνίδι πριν αναλάβει επίσημα καθήκοντα προέδρου στο κόμμα, που αυτό θα γίνει σε ένα μήνα. Προβάλλοντας το νεαρό της ηλικίας της και προσπαθώντας να συσπειρώσει το κόμμα και τα στελέχη του.
Τα χαρακτηριστικά ενός προεκλογικού αγώνας στις ΗΠΑ ίσως δεν είναι και τόσο πολιτικά όπως γνωρίζουμε εδώ στη χώρα μας. Αλλά ανάγονται σε θέματα πατριωτισμού, επηρεάζονται από επιχειρηματικά λόμπι αλλά και ισχυρές ομάδες πολιτών άλλων κρατών που ζουν εκεί όπως και η ελληνική ομογένεια, αλλά και από τους χρηματοδότες.
Αλλά μεγάλο ρόλο παίζουν τα επικοινωνιακά τους λάθη, αλλά και οι απόψεις τους για ζητήματα οικονομίας, οικογένειας, υγείας, αμβλώσεων, κοινωνικών ανισοτήτων και ακόμα της οπλοκατοχής. Και φυσικά και ο ρόλος που θέλει ο καθένας για τη χώρα του να διαδραματίσει ως ηγέτιδα δύναμη στον πλανήτη, με εμπλοκή και σε πολέμους.
Πάντως προβλέπεται ένας πολύ έντονος προεκλογικός αγώνας με μεγάλη πόλωση και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, τώρα που το ηλικιακό μειονέκτημα του Μπάιντεν, γίνεται με την επιλογή της νεότερης αντιπροέδρου, μειονέκτημα για τον Τραμπ.

Είναι τραγικό βέβαια να δίνουν τη μάχη για την πολιτική επικράτηση ένας 81χρονος και ένας 79χρονος, χωρίς καμία διάθεση βέβαια ηλικιακού ρατσισμού. Κι όχι νέα στελέχη που μπορούν να τους αντικαταστήσουν. Όταν εγείρονται και θέματα πνευματικής και ψυχικής διαύγειας, αλλά και σωματικής αντοχής.
Πρόσωπα που επιβάλλονται από μηχανισμούς μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης με την πολιτική, αλλά και από οργανωμένα συμφέροντα, από το σύστημα που τους προωθεί και τους χρησιμοποιεί.
Αλλά θα πρέπει να είναι νομοτελειακός κανόνας η ανανέωση στα κόμματα, για να προκύπτει και κάτι καινούργιο και ελπιδοφόρο στα κράτη, αλλά και στους πολίτες που περιμένουν να αλλάξουν πολλά πράγματα προς το καλύτερο.
Μία κατάσταση βέβαια που ζούμε πολλές φορές και στη χώρα μας, με τα κόμματα να κρατούν τους ηγέτες του μέχρι τελικής πτώσης, ακόμα και όταν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Όπως και τώρα που η παλιά φουρνιά των πολιτικών σε μερικά κόμματα, προσπαθεί να κάνει το δικό της παιχνίδι ποντάροντας στα περασμένα μεγαλεία. Ενώ το σύνθημα τόπος στα νιάτα θα έπρεπε να είναι ο βασικός κανόνες στις πολιτικές και κομματικές αλλαγές.
Σαφώς η πείρα δεν είναι μόνο προνόμιο των 80χρονων, ούτε η χαρισματικότητα κληρονομικό δικαίωμα. Τα ίδια επίθετα επανέρχονται στην εξουσία στη χώρα μας δεκαετίες τώρα. Δημιουργώντας τα γνωστά τζάκια, τους γόνους και αποκόβοντας πλήρως το δρόμο σε άλλους νεότερους, ικανότερους, με περισσότερες γνώσεις και προσόντα.

Το τερμάτισαν παντελώς οι Τούρκοι στο σώου που πραγματοποίησαν για τα 50 χρόνια της εισβολής και κατοχής της Κύπρου, δικαιολογώντας πλήρως της στρατιωτική τους επέμβαση και θεωρώντας εγγυητή τον τουρκικό στρατό που βρίσκεται εκεί για τα δικαιώματα και την ασφάλεια των τουρκοκυπρίων.
Ζητώντας πλέον πλήρη αναγνώριση διεθνώς του ψευδοκράτους και χωρίς να δείχνουν την παραμικρή διάθεση να διαβουλευτούν για να βρεθεί μία κοινή λύση, που την έχουν ήδη αποκλείσει. Αφού λύση με μια στρατιωτική δύναμη κατοχής χιλιάδων ανδρών προφανώς δεν μπορεί να βρεθεί, που να είναι βιώσιμη.
Εξάλλου σε αυτό ποντάρουν οι Τούρκοι και γνωρίζουν πολύ καλά από τις τακτικές του πολέμου, γιατί αυτά διδάσκονται από τις πρώτες τάξεις στις στρατιωτικές ακαδημίες. Ότι ένας στρατός κατοχής μόνο με στρατιωτικές επιχειρήσεις φεύγει.
Ειδάλλως θα πρέπει να υπάρξουν φοβερές πιέσεις από τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ ή την ΕΕ για να γονατίσουν την Τουρκία με κυρώσεις, αν και δεν υπάρχει καμία τέτοια διάθεση, ή αν περιμένει μεγαλύτερα ανταλλάγματα, από αυτά που προσδοκά.
Έχοντας ένα μεγάλο στρατό στα κατεχόμενα, που βολεύει και στο δόγμα της για την γαλάζια πατρίδα, τη νομή των οικοπέδων του φυσικού αερίου της Κύπρου, τη διεκδίκηση του τουρκολυβικού συμφώνου, αλλά και άλλων στρατηγικών συμφερόντων που έχει η Τουρκία στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Και δεν κατανοούμε άλλος ποιος τρόπος θα βρεθεί για να δώσει η Τουρκία το πράσινο φως για τη λύση που προτείνει και ο ΟΗΕ. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, πέρασε και το μεγάλο σχέδιο του εποικισμού αλλοιώνοντας τα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά και η κάθε νεότερη συμφωνία μάλλον είναι χειρότερη για εμάς από την προηγούμενη.