«Όταν είμαι στα χωράφια είμαι χαρούμενος»

Τα αυξημένα κόστη παραγωγής, το αρδεύσιμο νερό που γίνεται ολοένα πολυτιμότερο, η απουσία υποδομών στον τόπο μας, οι εναλλακτικές καλλιέργειες στη Ροδόπη αλλά κι η ανάγκη σύγχρονων μεθόδων καλλιέργειας στα χωράφια στο τραπέζι της συζήτησης

Ένα οικογενειακό αγροτικό σχήμα από τη Ροδόπη ήταν μεταξύ των τριών φιναλίστ στην κατηγορία της καλύτερης συλλογικής προσπάθειας στον διαγωνισμό «Αγρότης της χρονιάς». Τα βραβεία που διοργανώνονται από την Agrenda εδώ και 14 χρόνια, απευθύνονται στο σύνολο των αγροτών και των ομάδων πρωτογενούς παραγωγής στην Ελλάδα, οι οποίοι ξεχωρίζουν για την οργάνωση, την ποιότητα, τον επαγγελματισμό και την καινοτομία τους.

Η οικογενειακή αγροτική επιχείρηση EVAE FARM με έδρα το Μικρό Δουκάτο, έχει περάσει πλέον στην τρίτη γενιά, τον Αχμέτ Χουσεΐν. «Ήταν μεγάλη μας χαρά, γιατί είδαμε ότι είμαστε στο σωστό δρόμο και θα συνεχίσουμε να επενδύουμε ακόμη περισσότερο», σημείωσε μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87.5fm και ενημέρωσε: «έχουμε βαθιές ρίζες, είμαστε μία οικογένεια, που ταυτόχρονα στην εταιρία είμαστε τρεις γενιές, ο παππούς, ο μπαμπάς κι εγώ».

Αγρότης, όχι φαρμακοποιός
Κατ’ επάγγελμα αγρότης ο παππούς, φαρμακοποιός κι αγρότης ο πατέρας, ο γιος σπούδασε φαρμακευτική αλλά τελικά τον κέρδισε η αγάπη του για την παραγωγή και τον πρωτογενή τομέα, γι’ αυτό επέλεξε να γίνει κατ’ επάγγελμα αγρότης. «Όταν είμαι στα χωράφια είμαι χαρούμενος, αυτό νιώθω όταν είμαι στη φύση και παράγω», είπε τότε στον πατέρα του για να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση ως αγρότης κι όχι το φαρμακείο.

Κληθείς να σχολιάσει τι είναι αυτό που λείπει από τον αγροτικό τομέα αλλά και από τη Ροδόπη συγκεκριμένα, ο Αχμέτ Χουσεΐν απαντά η νεολαία: «αυτός ο τόπος και γενικά ο αγροτικός τομέας χρειάζεται νέους - αυτό είναι το σημαντικότερο, διότι οι καινούργιοι εξοπλισμοί κι οι καινούργιες τεχνολογίες θέλουν νέους. Κι εκεί πονάει ο αγροτικός τομέας. Δυστυχώς οι νέοι μας αποφεύγουν τη λέξη αγρότης. Το προφίλ του αγρότη στις ημέρες μας έχει αλλάξει, απλώς δεν έχει γίνει ακόμη αυτή η αλλαγή στην περιοχή μας. Ας δούμε το εξωτερικό».

Ο αγρότης ως επιχειρηματίας
Βασική ενασχόληση της οικογενειακής επιχείρησης είναι η καλλιέργεια βαμβακιού. Όπως όμως εξηγεί, αυτό πρέπει να γίνεται με σύγχρονο τρόπο, βιώσιμες πρακτικές και ευφυή γεωργία πλέον, καθώς ο αγρότης καλείται να είναι εξοικειωμένος με τις νέες τεχνολογίες και συγχρόνως να αξιοποιεί την εμπειρία των παλιότερων γενεών, προκειμένου να είναι βιώσιμος.

Προτείνει στους συναδέλφους του να προχωρούν με πιο συλλογικό και συνεργατικό τρόπο, κατά το πρότυπο χωρών του εξωτερικού, όπου συνεργατικά σχήματα καθετοποιούν την παραγωγή τους από το χωράφι μέχρι το τελικό προϊόν, πετυχαίνοντας καλύτερα έσοδα και προστιθέμενη αξία στο προϊόν. «Αυτό ακόμη στη χώρα μας είναι σαν όνειρο, αλλά για να πραγματοποιηθεί πρέπει να βάλουμε το νέο τρόπο σκέψης, μαζί με την εμπειρία των μεγάλων που είναι πολύ σημαντική γιατί μόνο με την τεχνολογία δεν γίνεται», παρατήρησε.

Παράλληλα, ο σύγχρονος αγρότης καλείται να προσαρμοστεί στο ολοένα πιο αυξημένο κόστος καλλιέργειας. «Στις ημέρες μας ο αγρότης είναι επιχειρηματίας, δεν μπορεί να ρισκάρει, γιατί τα έξοδα έχουν ξεφύγει», σημειώνει χαρακτηριστικά ο νεαρός αγρότης. Παρατηρεί ότι το κόστος άρδευσης έχει ανέβει, εξαιτίας της ανομβρίας, της υφαλμύρωσης του κάμπου και της έλλειψης υποδομών συγκράτησης του νερού της βροχής, καθώς δεν έχουν γίνει επενδύσεις από το κράτος σε αυτό τον τομέα.

Εναλλακτικές καλλιέργειες ως plan b
Όπως μας λέει ο Αχμέτ Χουσεΐν, παράλληλα με τη βασική ενασχόληση της βαμβακοκαλλιέργειας, η οικογενειακή επιχείρηση τα τελευταία δύο χρόνια έχει επενδύσει στα αρωματικά φυτά. «Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε νέα ανοίγματα, για να κάνουμε βιώσιμο το επάγγελμα του αγρότη, διότι ειδικά αυτή τη χρονιά υποφέρει πάρα πολύ», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα αρωματικά φυτά αποτελούν μία καλή πρόταση εναλλακτικής καλλιέργειας στη Ροδόπη, που θα μπορέσει να προσφέρει μία δευτερεύουσα πηγή εισοδήματος στον αγρότη, ιδίως σε χρονιές που τα βαμβάκια δεν δίνουν καλές τιμές ή έχουν καταστροφές. «Δυστυχώς στην περιοχή μας τα αρωματικά φυτά είναι πολύ παρεξηγημένα, γιατί στο παρελθόν έγιναν κάποιες δοκιμές, όταν ήταν μόδα η λεβάντα», παρατηρεί, αλλά επιρρίπτει ευθύνες σε εταιρίες που έπεισαν αγρότες της Ροδόπης να βάλουν αρωματικά φυτά, χωρίς όμως να έχουν μεριμνήσει να εντοπίσουν για τους αγρότες πιθανούς αγοραστές των καλλιεργειών τους, με αποτέλεσμα αυτοί μετά τις πρώτες χρονιές να φοβηθούν και να αποσύρουν τις καλλιέργειες αρωματικών φυτών.