Μικροκομοτηναίικα 03-01-2025

Οι πρώτες ημέρες στην αρχή της νέας χρονιάς είναι η περίοδος που γίνονται οι αλλαγές σε πρόσωπα και αξιώματα στην περιφέρεια και τους δήμους, με τον ορισμό νέων προσώπων στην κατανομή αξιωμάτων και σε θεσμικές θέσεις. Κάτι σαν μίνι ανασχηματισμός δηλαδή στους ΟΤΑ.
Την αρχή την έκανε ήδη ο περιφερειάρχης Χριστόδουλος Τοψίδης με ανεπαίσθητες όμως αλλαγές, αφού όπως τα είχε προγραμματισμένα βέβαια κρατήθηκαν όλοι οι αντιπεριφερειάρχες στις θέσεις τους, πλην του Νίκου Ευκαρπίδη, που από αναπληρωτής περιφερειάρχης ορίστηκε άμισθος αντιπεριφερειάρχης Διοικητικών Υπηρεσιών.
Και στη θέση του μπήκε ο Κωνσταντίνος Κοντός περιφερειακός σύμβουλος Δράμας και επόμενος βέβαια στη σειρά αναπλήρωσης ορίζεται ο Θόδωρος Μαρκόπουλος. Μάλλον από τη θέση του αναπληρωτή περιφερειάρχη θα περάσουν τα βασικά του στελέχη ανά νομό όπως φαίνεται.
Θεματικοί και χωρικοί αντιπεριφερειάρχες παρέμειναν οι ίδιοι και εξάλλου όπως έχει αναφέρει ο περιφερειάρχης η θητεία τους θα μοιραστεί με άλλα πρόσωπα. Δηλαδή στα 5 χρόνια, τα 2,5 θα είναι η θητεία των χωρικών αντιπεριφερειαρχών.
Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν αυτό τελικά το κάνει για όλους τους νομούς, ή μόνο για αυτούς οι οποίοι δεν είχαν και μία ευδόκιμη θητεία στην περιοχή τους. Λόγου χάριν στην αντιπεριφέρεια Ροδόπης τα δυόμιση χρόνια θα θητεύσει ο Μανώλης Ταπατζάς και προφανώς θα τον αναπληρώσει ο Νίκος Ευκαρπίδης, όπως άφησε να διαφανεί και σε δηλώσεις του ο περιφερειάρχης στο ξεκίνημα ακόμα, αναφέροντας ότι όλοι θα δοκιμαστούν σε θέσεις ευθύνης.
Προς το παρόν βέβαια κράτησε το ίδιο διοικητικό σχήμα για να μη δώσει και την αίσθηση ότι οι επιλογές που έκανε δεν ήταν και καλές. Και εξάλλου να δοθεί και η δυνατότητα σε αυτούς οι οποίοι διοικούν να δώσουν και το στίγμα των προθέσεών τους, να δείξουν τι μπορούν να προσφέρουν και για αυτό χρειάζεται εύλογος χρόνος για να γίνει.

Τις επόμενες ημέρες όπως πληροφορούμαστε παρόμοιες αλλαγές και ορισμός νέων αντιδημάρχων θα γίνουν και στους δήμους της Ροδόπης. Και πληροφορούμαστε ότι στο δήμο Κομοτηνής θα υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις και κάποιες μικρές αλλαγές, για να διατηρηθεί και η φιλοσοφία του ότι όλα βαίνουν καλώς.
Αν και εκτιμούμε ότι και λίγο πιο δραστικές αλλαγές μάλλον θα ωφελούσαν το σχήμα της διοίκησης για να πάνε μπροστά τα πράγματα. Αλλά αυτό βέβαια θα εξαρτηθεί και από τις ενδοπαραταξιακές ισορροπίες που θέλει να κρατήσει ο ίδιος ο δήμαρχος. Και προφανώς θέλει να αποφύγει και τη δυσαρέσκεια κάποιων που δεν θα μείνουν ικανοποιημένοι.
Μεγάλες αλλαγές όμως εκτιμούμε ότι θα πρέπει να γίνουν και στο δήμο Μαρωνείας-Σαπών, όπως και στο δήμο Ιάσμου, για να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος. Γιατί τελικά από τη δουλειά που προσφέρουν τα δεύτερα πρόσωπα σε ένα δήμο όπως είναι οι αντιδήμαρχοι, φαίνεται και η συλλογική δουλειά.
Κι αν κάποιοι δεν αποδίδουν στις θέσεις που κατέχουν αυτό έχει επίπτωση και στο δήμο αλλά και στους δημότες. Δεν μπορεί όλοι να λειτουργούν με την ομπρέλα του ενός ανδρός αρχή, χωρίς πρωτοβουλίες, πρωτογενή σκέψη και ιδέες.
Όσο για το δήμο Αρριανών που και εκεί ισχύει το ενός ανδρός αρχή, ήδη δόθηκαν τα ονόματα των αντιδημάρχων με μία μόνο αλλαγή. Που αυτό σημαίνει ότι θα προχωρήσουν με το ίδιο πνεύμα.
Θα πρέπει όμως οι δήμαρχοι να απογαλακτιστούν από το γνωστό αυτό βολικό σύστημα επιλογής προσώπων ως αντιδημάρχους, που προτεραιότητα έχουν συνήθως αυτοί που παίρνουν τις περισσότερες ψήφους για θέσεις ευθύνης, χωρίς όμως να εξετάζεται η καταλληλότητα και οι γνώσεις κάποιων να διοικήσουν και να μη λειτουργούν φυσικά με τη γνωστή παθογένεια των ενδοπαραταξιακών ισορροπιών, με το φόβο να μη δημιουργηθεί κάποιο ρήγμα στο διοικητικό σχήμα.
Και οι όποιες αλλαγές να γίνονται με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών, την αποδοτικότητα και το έργο που μπορεί να προσφέρει κάποιος. Αν λειτουργήσουν με αυτόν τον τρόπο, ενδεχομένως θα δούμε και πέντε πράγματα να γίνονται παραπάνω στους δήμους.

Άλλαξαν εντελώς οι συνήθειες και η νοοτροπία των νεοελλήνων και ο τρόπος διασκέδασης είναι πλέον θέμα καθαρά οικονομικό, αφού τα περισσότερα νοικοκυριά δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα.
Η οικονομική φτώχεια, οι απανωτές κρίσεις και η πανδημία ακόμα άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στις αλλαγές αυτές, με επιπτώσεις ακόμα και στα καθιερωμένα ρεβεγιόν των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Τα πάλαι ποτέ μπουζουξίδικα και τα κέντρα διασκέδασης όπως υπήρχαν παλαιότερα και στην Κομοτηνή έσβησαν στο διάβα του χρόνου αν και η πόλη μας διατηρεί μια μικρή μαγιά ακόμα.
Αλλά είναι δύσκολο βέβαια να επιστρέψουν με την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά και την οικονομική δυσχέρεια των πολιτών. Τα ρεβεγιόν όμως αντιστέκονταν μέχρι πρότινος πριν την πανδημία.
Και δεν ήταν λίγες οι διοργανώσεις που γίνονταν με γλέντι μέχρι πρωίας σε ξενοδοχεία και μεγάλους χώρους διασκέδασης. Άρχισαν να φθίνουν σταδιακά όμως και με τέτοιο τρόπο, που για τη φετινή χρόνια ειλικρινά δεν γνωρίζουμε κι αν διοργανώθηκε κάπου η καθιερωμένη εκδήλωση, σε μαζική κλίμακα.
Εξάλλου αυτή την εποχή βρίθει ο κορωνοϊός αλλά και η εποχιακές γρίπες και πολλοί προφανώς θα ήθελαν να αποφύγουν το συνωστισμό. Και η μαζικού τύπου τέτοια διασκέδαση παραχώρησε τη σκυτάλη πλέον σε μικρότερους χώρους.

Μικρά μουσικά σχήματα σε ταβέρνες, καφέ μπαρ και ξενοδοχεία με λιγότερους θαμώνες, είναι η νέα πραγματικότητα στη διασκέδαση των ημερών. Οι μεγάλες αίθουσες δεν μπορούν να γεμίσουν και τα έξοδα δεν μπορούν να καλυφθούν πλέον.
Έτσι και η κατάσταση την οποία γνωρίζαμε πριν από 5 χρόνια που δεν είναι και πολύ μακρινά, έχει παρέλθει μάλλον ανεπιστρεπτί, όπου πολλοί ξενυχτούσαν για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, ξοδεύοντας περισσότερα. Υπήρχαν ακόμα αντοχές σε πολλούς και τη λεγόμενη μεσαία τάξη, αλλά και στη νεολαία.
Και μπορεί η χαρά και η διασκέδαση να είναι μέρος της ζωής μας βέβαια, αλλά δυστυχώς ζούμε στις εποχές που για το ευ ζην ελάχιστα πλέον περισσεύουν σε πολλούς.
Και η κρίση αυτή χτύπησε περισσότερο τις μικρές επαρχιακές πόλεις που η οικονομία είναι μικρότερης κλίμακας. Άλλαξαν ακόμα και αναγκαστικά οι συνήθειες διασκέδασης νεολαίας και φοιτητών λόγω οικονομικής στενότητας των γονέων και πολλά ρεβεγιόν μετατράπηκαν σε οικογενειακού τύπου, με φίλους και συγγενείς.
Κι έτσι σταδιακά περάσαμε σε μία άλλη μορφής διασκέδασης οικογενειακού τύπου, μικρότερων χώρων και οικονομικότερων λύσεων. Και φυσικά μελλοντικά όποιος αντέξει. Αφού οι ανάγκες και οι δυνατότητες προσαρμόζουν τελικά τα θέλω και τον τρόπο διασκέδασης.