Μικροκομοτηναίικα 27-03-2024

Με αφορμή ένα δημοσίευμα από το «Βήμα της Kυριακής» και την αποκάλυψη περί παραποίησης ηχητικού της επικοινωνίας όπως ισχυρίζονται μεταξύ του σταθμάρχη και της αμαξοστοιχίας των Τεμπών την επίμαχη μέρα του τραγικού δυστυχήματος, επανέρχεται η υπόθεση στη βουλή μετά την πρόταση δυσπιστίας που καταθέτει ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Πρόταση που στηρίζεται και από το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και προφανώς και από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και θα απασχοληθεί πάλι η βουλή για το αν υπάρχει συγκάλυψη ευθυνών για πολιτικά πρόσωπα. Ο διάλογος όμως θα προσκομίσει κάτι καινούργιο στην υπόθεση, ή απλώς είναι μία πολιτική κίνηση καθαρά εν όψει των ευρωεκλογών;
Κυρίως για να πληγεί η Νέα Δημοκρατία, αφού αυτό είναι το κεντρικό μοτίβο των διεκδικήσεων. Να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός και να οδηγηθούμε σε δημοκρατικές εκλογές, χωρίς παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων από το σύστημα predator και χωρίς συγκάλυψη ευθυνών για σοβαρά γεγονότα.
Ποντάρουν στην πτώση των ποσοστών της ΝΔ, χρησιμοποιώντας το μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό όπλο που έχει μία αντιπολίτευση, για να δημιουργήσει ρήγμα στην κυβερνητική πολιτική. Καίγοντας όμως για ένα εξάμηνο τη δυνατότητα να το επαναφέρουν.
Θα συμβεί όμως αυτό που επιθυμούν, με την πόλωση και την όξυνση του πολιτικού κλίματος, ή τελικά θα πετύχουν τα αντίθετα με τη συσπείρωση των υποστηρικτών και ψηφοφόρων του κυβερνητικού κόμματος, βγάζοντας την και από τη δύσκολη κατάσταση που έχει περιέλθει από τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει πρόσφατα;
Γιατί προφανώς αν ο πρωθυπουργός πετύχει τη συσπείρωση του βουλευτών του και περάσει το αφήγημα αποσταθεροποίησης της χώρας, θα βγει πιο ενισχυμένος σε σχέση με τις αντιπολιτεύσεις που θα ζημιωθούν πολιτικά, χωρίς να μάθουμε και εμείς κάτι καινούργιο.
Εργαλειοποιείται για πολλοστή φορά η υπόθεση των Τεμπών στη μέγγενη της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η διχόνοια η δολερή που ήθελε να αποφύγουμε ο εθνικός μας ποιητής, επανήλθε για να διχάσει τα κοινοβουλευτικά μας κόμματα και να τη μεταφέρουν και στο λαό, ανήμερα της 25ης Μαρτίου.

Εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές προφανώς ζητά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και μάλιστα υπό την εποπτεία διεθνών παρατηρητών. Πλειοδοτεί σε λαϊκή ρητορική προφανώς γιατί θέλει να υπερκεράσει και να επαυξήσει το αίτημα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με φόντο τον αγώνα για την επικράτηση της δεύτερης θέσης.
Διαβάλλοντας τη χώρα και κατατάσσοντας την στις τριτοκοσμικές, για να δικαιολογήσουν τη συντριπτική τους ήττα στις εθνικές εκλογές. Που δεν οφείλεται όμως ούτε στο σύστημα predator, ή τις υποτιθέμενες αλχημείες της κυβέρνησης κατά την άποψή τους, αλλά επειδή οι πολίτες τους γύρισαν την πλάτη.
Προσπαθούν προφανώς να κερδίσουν εντυπώσεις και ποσοστά, με κοινοβουλευτικές επικοινωνιακές μάχες και όχι πείθοντας το λαό. Τι βολικά σενάρια αλήθεια πλάθουν στη φαντασία τους τελικά;
Και αν η ΝΔ προκαλεί το αίσθημα περί δικαίου όπως την κατηγορούν για συγκάλυψη σοβαρών γεγονότων, οι ίδιοι δεν προκαλούν την νοημοσύνη του ελληνικού λαού, ότι δήθεν είναι υπέρμαχοι της αλήθειας, προτάσσοντας όμως κυρίως τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα;
Γιατί αν θέλουν να είναι χρήσιμοι στην υπόθεση, προφανώς τα όποια καινούργια στοιχεία θα πρέπει να τα καταθέσουν στους εισαγγελείς και στους δικαστές, γιατί μόνο έτσι μπορούν να καταλήξουν ακόμα και σε πολιτικές ευθύνες, αντικρούοντας τη ΝΔ που επικαλείται μόνο επιχειρησιακά λάθη διαχείρισης, αλλά και τον ανθρώπινο παράγοντα. Ποιες όμως είναι τελικά οι πραγματικές τους προθέσεις;

Οι Έλληνες δεν έμαθαν την ιστορία τους, αναφέρει ανερυθρίαστα σε δηλώσεις το ρωσικό ΥΠΕΞ, με αφορμή την 25η Μαρτίου, προφανώς αντιπαραβάλλοντας το παρελθόν με τα γεγονότα του σήμερα.
Ποιο είναι όμως το παρελθόν; Ο Μόσκοβος που θα έρχονταν να μας σώσει από τους Τούρκους και από τη σκλαβιά, αλλά δεν ήρθε ποτέ πραγματικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θέλοντας να διαφυλάξει τα δικά του συμφέροντα;
Και ποιος εξόπλιζε τις ορδές του Κεμάλ να πολεμήσει τους Έλληνες στο Μικρασιατικό πόλεμο; Αδέλφια και χριστιανικά έθνη είναι οι δύο λαοί με δεσμούς φιλίας αιώνων, αλλά πότε βρέθηκε πραγματικά στο πλευρό της Ελλάδας η Ρωσία;
Μήπως στον εμφύλιο αδελφοκτόνο πόλεμο στη χώρα μας μεταπολεμικά, ενώ συμφώνησε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης των μεγάλων ηγετών για το γεωγραφικό μοίρασμα της πίτας στα Βαλκάνια, αλλά άφησε να οδηγηθούμε σε τραγικές περιπέτειες;
Και αν έρθουμε στο σήμερα, πότε ουσιαστικά ήταν υπέρ των συμφερόντων του ελληνικού λαού, όταν σε όλα τα επίπεδα, από τις επενδύσεις αλλά και τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, έχει κάνει πολύ μεγάλες συμφωνίες σε δεκάδες δις με την Τουρκία, που επιβουλεύεται τη χώρα μας;
Και ποια είναι η στάση της Ρωσίας για τα κατεχόμενα της Κύπρου, όταν συντάσσεται και συμμαχεί πλήρως με την Τουρκία; Και γιατί θα πρέπει η χώρα μας να δεχτεί την εισβολή της στην Ουκρανία;
Δίνοντας βήμα και άλλοθι στη γειτονική Τουρκία να προχωρήσει στον αναθεωρητισμό της, να αλλάξει τη γεωγραφία των κρατών στη Μεσόγειο, δικαιώνοντας την ακόμα και για την εισβολή στην Κύπρο;
Μήπως πρώτα η τωρινή ηγεσία της Ρωσίας, θα πρέπει να μάθει πραγματικά την ιστορία της, πριν μας δώσουν ανέξοδα μαθήματα; Και αν ακόμα η χώρα μας άλλαζε στάση όπως επιθυμούν και Έλληνες πολιτικοί, τι θα κέρδιζε άραγε από τη Ρωσία, έχοντας απέναντί τους διαχρονικούς συμμάχους όπως είναι η ΕΕ και οι ΗΠΑ;

Η τρομοκρατική επίθεση και η δολοφονία των αμάχων στη Μόσχα, σαφώς είναι καταδικαστέα από όλους. Αλλά παρά την επίσημη ανάληψη ευθυνών και τις διαβεβαιώσεις ότι δεν συνδέεται με το ουκρανικό, φαίνεται ότι ο Ρώσος πρόεδρος προφανώς θα την εργαλειοποιήσει και θα την εκμεταλλευτεί.
Γιατί έρχεται την ώρα που προετοιμάζει μια πολύ μεγάλη και γενικευμένη επίθεση στην Ουκρανία, που θα πρέπει να έχει και άλλοθι, αλλά και να νομιμοποιείται κατά την άποψή του ένα τέτοιο χτύπημα που θα φέρει και απώλειες αμάχων.
Για αυτό ίσως οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες και ουδείς γνωρίζει σε ποιο σημείο και σε ποια επίπεδο θα δοθεί η απάντηση από πλευράς της Ρωσίας, έναντι της Δύσης, ξεκινώντας από την Ουκρανία.
Το ποιος όπλισε, ή ποιος έδωσε εντολή στους τρομοκράτες του ΙΣΙΣ προφανώς ίσως να μην το αποδείξει και ποτέ η ιστορία. Το ποιος θα εκμεταλλευτεί όμως τέτοιου είδους καταστάσεις και με ποιον τρόπο για τα συμφέροντά του πολιτικά και γεωστρατηγικά, μάλλον μπορούν να υποδεικνύουν πολλά.