Όλα στο «κόκκινο» με την υποστελέχωση μηχανικών Δημοσίου

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ράδιο Χρόνος 87.5fm η πρόεδρος Ένωσης Μηχανικών Δημοσίων Υπαλλήλων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΕΜΔΥΔΑΣ) Θράκης Τάνια Βεζυργιαννίδου εξέφρασε την αγωνία της για την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο αναφορικά με την έλλειψη μηχανικών αλλά και το βάρος των ευθυνών που καθημερινά αντιμετωπίζουν οι ελάχιστοι μηχανικοί στο υπό στελεχωμένο δημόσιο με πενιχρά μέσα.

«Είμαστε η τελευταία χώρα στην ΕΕ, σε επίπεδο δημοσίων υπαλλήλων», ισχυρίστηκε η Τ. Βεζυργιαννίδου και συμπλήρωσε τη σκέψη της: «Πρόσφατα η Eurostat έβγαλε ένα δημοσίευμα που λέει ότι ο μέσος μισθός δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα από πλευράς αγοραστικής δύναμης είναι στην τελευταία θέση στον χώρο της ΕΕ. Ενώ το 2018 οι μέσοι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα ήταν στην έβδομη θέση από το τέλος, το 2024 η Ελλάδα υποχώρησε στην τελευταία θέση», επεσήμανε χαρακτηριστικά.

Ανάγκη για περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό, μέσα και πόρους
Στη συνέχεια, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο δυσβάσταχτο βάρος που αναλαμβάνουν οι δημόσιοι μηχανικοί αλλά και τις επικίνδυνες καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν. «Το επίπεδο των ευθυνών είναι τεράστιο γιατί, όπως γνωρίζετε, πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Έχουμε την κλιματική κρίση, που δεν είχαμε πριν από 30 με 40 χρόνια», σημείωσε, ενώ επίσης περιέγραψε ότι οι υποδομές στη χώρα μας είναι «γερασμένες», δηλαδή τα έργα που έγιναν παλιότερα πρέπει πλέον να ελέγχονται και να συντηρούνται.

«Υπάρχουν πράγματα που καθημερινά παλεύουμε να αντιμετωπίσουμε χωρίς να έχουμε τα μέσα», είπε και ζήτησε ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό και περισσότερους οικονομικούς πόρους. Συνέχισε δηλώνοντας πως το 62% των στελεχών είναι άνω των 50 ετών και το 12% εξ αυτών ανέρχεται στην ηλικία των 60 ετών.

Τέλος, αναφέρθηκε στην κατανόηση που δείχνουν οι πολίτες για τις δυσκολίες που υπάρχουν. «Ζητάμε να κάνουμε τη δουλειά μας με αξιοπρέπεια, να σεβόμαστε τον πολίτη. Πλέον και οι πολίτες καταλαβαίνουν το μέγεθος της ευθύνης και των προβλημάτων.

Θεωρώ ότι σιγά-σιγά άρχισαν να είναι δίπλα μας. Όταν ο ένας μηχανικός έχει καθημερινά να συντηρήσει 62 σχολεία, όπως συμβαίνει στην Κομοτηνή, καταλαβαίνει και ο πολίτης ότι δεν μπορεί να τα λύσει ένα άτομο», επεσήμανε καταληκτικά.