Στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο Χριστόδουλος Τοψίδης

Ένα ιδιαίτερο καυστικό δημοσίευμα τύπωσε η στήλη «Πράκτωρ» της εφημερίδας «Παραπολιτικά» βάζοντας στο επίκεντρο της κριτικής της τον Χριστόδουλο Τοψίδη, πρόεδρο του Επιμελητηρίου Έβρου και υποψήφιο περιφερειάρχη ΑΜΘ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στις αρχές τις επόμενης χρονιάς ο κος Τοψίδης θα βρεθεί στο εδώλιο του δικαστηρίου, για την υπόθεση πρόκληση σωματικής βλάβης στη Σταματία Χατζημιχάηλ. Η έκβαση της δίκης αναμένεται με ενδιαφέρον, αλλά ασφαλώς μέχρι τότε συντρέχει το τεκμήριο της αθωότητας υπέρ του κατηγορουμένου.

Ακολουθεί αυτούσιο το δημοσίευμα:

Για όσους το αγνοούν, και υποθέτω ότι οι περισσότεροι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, ο Χριστόδουλος Τοψίδης είναι πρόεδρος του Επιμελητηρίου Έβρου. Διαθέτει, όπως διατείνεται και ο ίδιος, πληθώρα ΑΦΜ, υποδηλώνοντας τις πολυπληθείς δραστηριότητές του. Θέλει να δείχνει, και γιατί να του το στερήσουμε, αφού μπορεί και να είναι, νοικοκύρης, ευκατάστατος και οριακά πλούσιος!

Προσωπικά, πρώτη φορά που άκουσα το ονοματεπώνυμό του ήταν όταν είχε αποκαλυφθεί μια υπόθεση με «φρουτάκια». Όχι του δάσους, αλλά από αυτά που υπάρχουν στα καζίνο, είτε αυτά (τα καζίνο) είναι νόμιμα είτε παράνομα. Δεν ξέρω τι απέγινε με αυτή την εμπλοκή του, αν και υποθέτω ότι ο άνθρωπος Τοψίδης καθάρισε, και μάλιστα πανηγυρικά.

Γιατί τα γράφω τώρα όλα αυτά; Μα, γιατί εσχάτως έφτασε στα αυτιά μου μια πληροφορία σύμφωνα με την οποία ο αντάρτης της Ν.Δ. στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης οδηγείται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αν δεν κάνω λάθος στις αρχές του επόμενου χρόνου (αθάνατη ελληνική Δικαιοσύνη με τις ταχύτητές σου!) διότι προξένησε απλή σωματική βλάβη.

Ειδικότερα, κατηγορείται (ο Τοψίδης) ότι επιτέθηκε στη Σταματία Χατζημιχαήλ, χτυπώντας τη με το χέρι του στην αριστερή προσωπική χώρα και στον λαιμό και με γροθιά στο τριχωτό της κεφαλής, με αποτέλεσμα να προκαλέσει σε αυτήν κάκωση κεφαλής, κεφαλαλγία, ζάλη και εκχύμωση μέσου δακτύλου αριστερού άκρου ποδός.

Δεν θα μπω στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης, γιατί σέβομαι το τεκμήριο της αθωότητας του οποιουδήποτε. Θα μείνω, όμως, στο ηθικό και θα πω ότι ένα τέτοιο δημόσιο πρόσωπο δεν μπορεί ούτε καν ως υποψία να εμπλέκεται σε τέτοιου είδους συμβάντα.