Ένας κουζουλός συγγραφέας και το βιβλίο του

Αυτή η βιβλιοπαρουσίαση είχε χιούμορ, ρακί, άμεση επικοινωνία με το κοινό, τραγούδι, ένα όμορφο περιβάλλον. Είχε όλα τα στοιχεία ώστε να ξεπεράσει τον βαρετό χαρακτήρα πλείστων βιβλιοπαρουσιάσεων που έχουν κατακλείσει τα τελευταία χρόνια τα πολιτιστικά δρώμενα της Κομοτηνής. 
Ήταν η βιβλιοπαρουσίαση του Σπύρου Πετρουλάκη, ο οποίος παρουσίασε το τελευταίο του βιβλίο "Αμαλία". Το μυθιστόρημα του συγγραφέα Σπύρου Πετρουλάκη παρουσιάστηκε το βράδυ της Παρασκευής στην αυλή του Βαρόσι Art Cafe, από τα βιβλιοχαρτοπωλεία "Βαφειάδης", τις εκδόσεις "Μίνωας", με την αρωγή του συλλόγου Κρητών Κομοτηνής "Ο Ψηλορείτης" και με χορηγό επικοινωνίας τον "Χρόνο".  Για το βιβλίο μίλησαν η συγγραφέας Άση Κιούρα και ο ίδιος ο συγγραφέας ο οποίος κιόλας τραγούδησε. Η συγγραφέας και μουσικός Λεύκη Σαραντινού διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου και πλαισίωσε μουσικά την βραδιά. 

"Είναι εύκολο να μιλάς για ένα καλό βιβλίο, γιατί είναι μασημένη τροφή", είπε ανοίγοντας την εκδήλωση η Άση Κιούρα, για να συνεχίσει: "Σε μία συζήτηση που είχα με φίλους μου από το εξωτερικό, συζητούσαμε για εκδόσεις και μία φίλη μου είπε ότι στο εξωτερικό στέλνουν αποσπάσματα του βιβλίου κι από εκεί κρίνουν αν το βιβλίο είναι καλό ή όχι. Εγώ το θεώρησα λίγο άδικο αυτό, γιατί πώς να κριθείς σε 15 από τις 450 σελίδες. Θεωρώ όμως ότι, αν έστελνε κανείς την Αμαλία, και μόνο μερικές σελίδες του βιβλίου, θα είχε απήχηση. Την Αμαλία όταν την πιάνεις στα χέρια σου για πρώτη φορά, άφησέ την να πέσει κάτω, να ανοίξει μόνη της μία σελίδα ...γιατί όπου κι αν ανοίξεις το βιβλίο σε καθηλώνει". Δήλωσε μάλιστα πως διάβασε το βιβλίο δύο φορές και τις δύο κέρδισε κάτι διαφορετικό: "Συναρπαστικό την πρώτη φορά, γεμάτο νοήματα την δεύτερη. Κοινωνικό, πολυπρόσωπο, γεμάτο αγωνία και πολλές ανατροπές".

"Σμίξαμε εδώ παρά το ότι είναι μία όμορφη μέρα κι έχει και ποδόσφαιρο, κι ευχαριστώ και τους Κρητικούς που είναι επαέ", είπε παίρνοντας το λόγο ο συγγραφέας, και συνέχισε: "Δεν συνηθίζω να λέω πολλά λόγια για τα βιβλία μου, στα λόγια δεν είμαι καλός ...παρότι οι συγγραφείς είμαστε κατ' επάγγελμα ψεύτες. Γι' αυτό φέρνω καλούς φίλους να μιλούν για το έργο, κι από εκεί και πέρα εσείς θα κρίνετε. Η Αμαλία είναι στα χέρια σας, είναι στη βιβλιοθήκη σας κι αν δεν είναι ελπίζω να μπει, να τη διαβάσετε και να την αγαπήσετε όπως εγώ. Κι αν σας αρέσει, είναι στο χέρι σας να το διαλαλήσετε και να το προτείνετε και στους φίλους σας, γιατί ένα βιβλίο έτσι ταξιδεύει". Με χιούμορ, όπως τον διακατείχε σε όλα τα σημεία της παρουσίασης, έκανε σε αυτό το σημείο το εξής σχόλιο: "Αν σας αρέσει λοιπόν πείτε το σε όλους ...αν δεν σας αρέσει μην το πείτε σε κανέναν, κρατείστε το μυστικό".

"Η έμπνευση ήρθε σε ένα ξενοδοχείο που λεγόταν Αμαλία", όπως είπε και αστειευόμενος πάλι χαρακτήρισε ότι  αυτό είναι ..."πολύ πρωτότυπο". Ανέδειξε σε άλλο σημείο του λόγου του, ότι η πρώτη άτυπη κριτική δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, αλλά αυτό του έδωσε πυγμή για να ανατρέψει την κατάσταση. "Έγραψα κάποια πράγματα στην αρχή και τα έδωσα στη γυναίκα μου να τα διαβάσει. Και μου είπε 'τέτοια βλακεία θα εκδώσεις;'. Ε, κι από πείσμα έγραψα την Αμαλία και βρίσκεται πλέον στη δέκατη χιλιάδα", είπε για να καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: "Καταλήγω λοιπόν στο ότι οι γυναίκες μας σέρνουν από τη μύτη". 

Σε άλλο σημείο του λόγου του, μίλησε για τους ήρωες των βιβλίων του οι οποίοι "δεν είναι αλλοπρόσαλλοι", όπως είπε, αλλά "θέλω να είναι σταθεροί άνθρωποι που έχουμε συναντήσει και είναι γύρω μας, κυρίως βασίζονται σε πράγματα και καταστάσεις που έχω βιώσει εγώ ή άτομα του περιβάλλοντός μου". Ευχαρίστησε και όλους τους συντελεστές της βιβλιοπαρουσίασης, ενώ για τον εκδοτικό του οίκο συγκεκριμένα ανάδειξε πως "με έχει αγκαλιάσει πολύ, έχει αγαπήσει ...την κουζουλάδα μου", για να θυμηθεί την πρώτη φορά που συναντήθηκε με τους ανθρώπους του εκδοτικού οίκου και τα λόγια που τους είπε: "Είπα, κοπέλια, αν πάρετε τα βιβλία μου, παντρεύεστε κι εμένα με όλες τις παραξενιές μου".