Δημήτριος Σαμανίδης: Επιβαρύνουν τον οργανισμό τα πολλά κιλά που χάνονται γρήγορα

Το καλοκαίρι ήρθε κι  όλοι αρχίζουμε να βάζουμε ως προτεραιότητα το σώμα και τη γραμμή μας, αφού σε λίγες ημέρες θα εμφανιστούμε με μαγιό, σορτς ή εφαρμοστά t-shirt. Τα περιοδικά, οι ιστοσελίδες, μας βομβαρδίζουν με δίαιτες αστραπή, δίαιτες του καλοκαιριού, δημοφιλείς δίαιτες, δίαιτες φρούτων,  διάσημες δίαιτες , δίαιτες των σταρ, την δίαιτα του Ατκινς, ενώ δημιουργούνται και φόρουμ συζητήσεων του στυλ «θέλω να χάσω λίγα κιλάκια εν όψει καλοκαιριού», όπου κάθε ένας καταθέτει την εμπειρία του κι όχι μόνο. Γίνονται ομάδες συζητήσεων, δημιουργούνται κλαμπ ομοιοπαθών και ούτω καθεξής.
Οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε να ξεκινήσουμε πάλι το γυμναστήριο, να επισκεφτούμε κάποιο κέντρο ευεξίας ή ακόμα να επιδοθούμε σε κάποιο σπορ , ποδήλατο, ή το τζόκινγκ…Μπορεί η φυσική κατάσταση να είνααι σημαντική για να παραμείνουμε υγιείς και να νιώθουμε ευεξία, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για την υγεία μας συνολικά απαιτείται σωστή και ισορροπημένη διατροφή. Έτσι απευθυνθήκαμε στον ειδικό διαιτολόγο και διατροφολόγο της πόλης μας Δημήτριο Σαμανίδη που τον φιλοξενήσαμε στο ράδιο Χρόνος 87,5fm για το επίμαχο θέμα.
Είμαστε μέσα στο καλοκαίρι, Ιούνιος μήνας και οι περισσότεροι προσέχουν τη διατροφή τους, την σιλουέτα τους. Ήθελα να σας ρωτήσω τι τρώνε, πόσο τρώνε, για να εμφανιστούν στις παραλίες και στις θάλασσες. Είναι ψυχολογικό ή είναι μια ανάγκη του ανθρώπου να φαίνεται όμορφος;
-Ανάγκη είναι σίγουρα, το καλοκαίρι θυμίζει ότι πρέπει να προσέξεις, υπάρχει κόσμος που προσέχει την διατροφή του όλο τον χρόνο, αλλά νομίζω τέτοια εποχή το κάνουν και όσοι δεν το είχαν στο νου τους.
Είναι σύνηθες φαινόμενο, άνθρωποι που ψάχνουν να χάσουν κιλά και πόντους γρήγορα, να καταφεύγουν σε ακραίες δίαιτες…
-Είναι φυσιολογικό, όταν κάποιος αφήνει τα περιθώρια του χρόνου να στενεύουν και σκέφτεται ότι «έχω ένα μήνα να προετοιμαστώ», αναγκαστικά θα επιλέξει κάτι τέτοιο για να προλάβει σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτό που θέλει, το οποίο δεν είναι και πάντα εφικτό.
Κρύβει και κινδύνους;
-Ναι. Καταρχήν, εφόσον με κάποιο τρόπο πετυχαίνει κανείς να μειώσει βάρος, με αυστηρό τρόπο, 7-8 κιλά τον μήνα, όχι ότι είναι εύκολο, αλλά ας πούμε ότι αντέχει κανείς και το καταφέρνει, σίγουρα είναι μεγάλη επιβάρυνση για τον οργανισμό. Είναι ένα μεγάλο σοκ. Μειώνονται τα επίπεδα σιδήρου, μπορεί να μειωθεί μυϊκός ιστός και όχι αρκετή ποσότητα λίπους, που είναι το ζητούμενο. Έτσι, μπορεί να υπάρξει έλλειψη βιταμινών, να νιώθει κανείς ατονία, ζαλάδες, αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα, εφόσον αντέξει κανείς και στη διάρκεια του χρόνου.
Πιο υγιές θα ήταν, είτε να το έχει στο νου του πολύ πιο νωρίς και να το φροντίσει και το καλύτερο θα ήταν να είναι όλο το έτος θα έλεγα σε φυσιολογικό βάρος, εκεί που θα το ήθελε και να το απολαμβάνει 12 μήνες το χρόνο. Να νιώθει καλύτερα, να έχει ευεξία, να έχει ενέργεια να κινείται – να κάνει τις δουλειές του. Βέβαια όλο αυτό προϋποθέτει και μια ισορροπία. Βέβαια προβάλλεται πολύ το αδυνάτισμα αυτό τον καιρό, από διαφημίσεις, από εταιρίες, αυτή την στιγμή οι πάντες προβάλλουν ότι πρέπει να μειωθεί το βάρος, οπότε κάπου επηρεάζει ίσως και αυτόν που δεν το είχε σκεφτεί τόσο έντονα.
Πιστεύω ότι ένας άλλος λόγος είναι ότι αυτή την εποχή, μετά το Πάσχα, επειδή έχει πιο πολλές εκδηλώσεις, γάμους, βαφτίσια, κάπου σκέφτεται ο κόσμος να είναι κομψός. Διάφοροι τέτοιο λόγοι έρχονται και βάζουν συγκεκριμένη ημερομηνία που πρέπει να τα έχεις καταφέρει. Βέβαια και αυτά λειτουργούν ως κίνητρα, παίρνει κάποιος  δύναμη και μπορεί να αντέξει και την προσπάθεια τη δύσκολη, την αυστηρή, απλά αυτά τα κίνητρα έχουν το μειονέκτημα ότι έχουν ημερομηνία λήξης. Δηλαδή μετά την βάφτιση δεν υπάρχει λόγος να διατηρείται καλά, αφού τελείωσε… Κάπως έτσι λειτουργούν περιστασιακά.
Υπάρχει πάντως καταιγισμός ενημέρωσης…
-Βέβαια, ζούμε και σε ένα περιβάλλον που έχει απ’ όλα. Δηλαδή πολλοί συνάδελφοι έχουν ενημερώσει και στην τηλεόραση και στο ράδιο και σε περιοδικά, πως είναι ο σωστός τρόπος διατροφής  για να είμαστε καλυμμένοι από όλα, να μην κάνουμε ακραία πράγματα και όμως στην πράξη τελικά δεν το καταφέρνουμε πάρα πολύ ή ως ένα βαθμό, γιατί υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα και η ζωή. Δεν είναι μόνο να τρως υγιεινά, να μπεις στην γυάλα θα έλεγα, αλλά θέλει μετρίασμα, να μην είναι τόσο αυτοσκοπός. Δηλαδή να είμαστε των άκρων. Το παρακάνω από τη μία και μετά το παρακάνω από την άλλη για να ισορροπήσω. Υπάρχει κόσμος που ισορροπεί, ίσως ασκείται λίγο περισσότερο και έτσι έχει το περιθώριο να καταναλώσει και κάποιες τροφές με λίγη περισσότερη ενέργεια, χωρίς να υπάρχει άμεσο αντίκτυπο.
Στις σύγχρονες κοινωνίες που ζούμε, στην υπερκατανάλωση, των γρήγορων ταχυτήτων, του άγχους, της δουλειάς, είναι ακόμη πιο δύσκολο κάποιος να καταφέρει να διατηρεί μια σωστή διατροφή σε συνδυασμό με άθληση…
-Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, το περιβάλλον που ζούμε, η σύγχρονη κοινωνία με τους ρυθμούς της. Η γυναίκα έχει βγει από το σπίτι,- δεν χρειάζεται να το σχολιάσουμε αυτό αν είναι καλό ή κακό γιατί έχει και τα καλά του- αλλά κάποτε, αν πάρουμε την Ελλάδα πριν 35-40 χρόνια, υπήρχε φαγητό μαγειρεμένο στάνταρ στο σπίτι, τα ωράρια δεν ήταν τόσο ακραία, ήξερε κάποιος ότι σχολάει στις 14:00, θα φάει στο σπίτι του, υπήρχε μια σειρά. Τώρα μπορεί να δουλεύεις 10 ώρες, να σχολάς αργά, ειδικά στις μεγάλες πόλεις χάνει κανείς πάρα πολύ χρόνο στις μετακινήσεις, δηλαδή θα πρέπει κάποιος για να πετύχει ένα καλό αποτέλεσμα να είναι πολύ οργανωμένος. Να έχει φροντίσει να έχει ψωνίσει τα τρόφιμα, τα υλικά, να τα έχει κουβαλήσει, όχι μόλις πεινάσει να σκεφτεί τώρα τι θα φάω, γιατί εκεί καταλήγεις στο έτοιμο από έξω, καλά είναι να υπάρχουν και τα έξω, αλλά όταν τρώει κανείς 5 ή και 7φορές την εβδομάδα από έξω, νομίζω ότι είναι καταδικασμένος. Όλα οδηγούν  προς την αύξηση του βάρους, παρόλο που έχουν αλλάξει κι εκεί τα πράγματα, πλέον βρίσκει σήμερα κανείς και πιο υγιεινές τροφές, πιο θετικές, ίσως και με λιγότερα λιπαρά, αλλά παρόλα αυτά τα νούμερα είναι μεγάλα.
Ο ρόλος σας εμπεριέχει και μια ψυχολογική υποστήριξη προς τον «ασθενή».
-Ναι, εγώ εργάζομαι γύρω στα 14 χρόνια σαν διαιτολόγος, τα τελευταία 12 χρόνια με ένα δικό μου γραφείο στην Θεσσαλονίκη, τώρα είμαι  στην Κομοτηνή, αυτό  που έχω ζήσει, από την εμπειρία μου είναι να στηρίζω διαρκώς τον άνθρωπο που προσπαθεί. Σε κάποιον που προσπαθεί να χάσει βάρος, στηρίζω ψυχολογικά την προσπάθειά του. Εννοείται ότι παίρνει τις οδηγίες και ότι είναι προσαρμοσμένες στα μέτρα του για να μπορέσει να τις εφαρμόσει, στις ανάγκες του οργανισμού, στο ωράριο του, αν μαγειρεύει ή όχι, αν γνωρίζει να μαγειρεύει, υπάρχουν λύσεις και έξω που είναι καλές, που πιστεύω ότι σε όποιο μαγαζί και να μπει κάποιος μπορεί να κάνει μια καλή επιλογή, αλλά και την χειρότερη, είναι θέμα να γνωρίζει πέντε πράγματα, ώστε να κινηθεί σωστά. Από εκεί και πέρα χρειάζεται η στήριξη γιατί είναι μια διαδικασία που εγώ δεν θα την χαρακτήριζα εύκολη. Αν ήταν τόσο εύκολο θα ήταν οι πάντες αδύνατοι. Στην διαδικασία αυτή, όπως και στην συμβουλή ενός γιατρού, μπορεί να πληρώνει κανείς ένα ποσό, δέχεται τις συμβουλές και πρέπει να τις εφαρμόσει κιόλας, έτσι η επιτυχία έχει να κάνει με την απόφαση που έχει πάρει κανείς, δηλαδή αν δεν το έχει πάρει απόφαση δεν έχει νόημα, δεν μπορεί να κυνηγάς τον ενδιαφερόμενο για να τον πείσεις, πρέπει να το θέλει ο ίδιος. Δυσκολίες πάντα μπορεί να υπάρχουν και ο σκοπός μας είναι να τις αντιμετωπίζουμε, ώστε να ξεπερνιούνται. Στην ζωή μας γενικά, νομίζω ότι σχεδόν τίποτα δεν πάει όπως το προγραμματίζουμε, όλο κάτι προκύπτει, αλλά δεν τα παρατάμε, κοιτάζεις να βρεις λύση. Ένα παράδειγμα είναι με την δουλειά ας πούμε, στον εργασιακό χώρο όταν προκύπτει ένα πρόβλημα κάπου δεν το παρατάς και λες «δεν γίνεται», κοιτάζεις να βρεις λύση και την βρίσκεις συνήθως. Στην μείωση βάρους και εκεί μπορεί να υπάρξει, μπορεί η ζυγαριά να μην δείξει το αναμενόμενο, όπου εκεί πέφτει η ψυχολογία, θέλει κανείς να μην το παίρνει τόσο κατάκαρδα, ίσως ένας ειδικός χρειάζεται να του εξηγήσει τι συμβαίνει και αν φταίει κάτι στην εφαρμογή του προγράμματος ή ότι είναι φυσιολογικό, είναι μια ένδειξη για άλλους λόγους, όπως κατακράτηση υγρών κυρίως, ώστε να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια.
Το «μυστικό» είναι να μην εγκαταλείπει κανείς την προσπάθεια, δηλαδή να αντέξει στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να πετύχει τον σκοπό του.
Για να το διατηρήσει μετά ακολουθεί πάλι πρόγραμμα. Δεν  μπορεί να είσαι στην «πείνα» μια ζωή, αλλά ούτε και να λες  ωραία, τα καταφέραμε και να επανέλθει κανείς στην διατροφή που έκανε πριν, γιατί με μαθηματική ακρίβεια θα ξαναπάρει ακριβώς τα ίδια κιλά που έχασε...
Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα;
-Βέβαια και κυρίως στις «αυστηρές προσπάθειες», είναι ότι αν ακολουθήσει κανείς μια πολύ αυστηρή προσπάθεια και δέχεται μεγάλη ψυχολογική πίεση, πολύ πιθανό να πάρει και περισσότερο βάρος στο επόμενο χρονικό διάστημα, δηλαδή εκτός από αυτά που μείωσε, συν κάτι ακόμη, γι’ αυτό θα πρέπει να μην φτάσει σε σημείο να πιεστεί τόσο πολύ. Βλέπουμε ότι υπάρχει και κόσμος που το ζητάει, έρχεται κόσμος και μου λέει: «θέλω γρήγορα να χάσω…. Θέλω μέχρι τότε να είμαι τόσα κιλά…» και ο ρόλος του ειδικού είναι να τον ενημερώσει. Να του γνωστοποιήσει ότι τα πράγματα έχουν έτσι, δεν είσαι εκεί και εκτελείς επιθυμίες, πρέπει να του δώσεις να κατανοήσει γιατί είναι έτσι, γιατί πρέπει να γίνει μ’ αυτό τον τρόπο και όχι με τον ακραίο.
Πάνω σ’ αυτό αναφέρω και το γεγονός ότι υπάρχει κόσμος ο οποίος έχει κάνει διαρκώς δίαιτα με διαλείμματα, δηλαδή κάνει κάτι αυστηρό, κάνει ένα διάλειμμα που ξαναπαίρνει βάρος, ακολουθεί κάτι αυστηρό κλπ, αυτό μπορεί να το κάνει τα τελευταία 10 χρόνια, το αποτέλεσμα είναι ότι μπορεί να διατηρεί το βάρος σχεδόν στο αρχικό, που αν μάζευε το μισό χρονικό διάστημα θα μπορούσε αν το έκανε σωστά να είχε χάσει το βάρος του και να μην χρειαζόταν να παίζει έτσι».