Μικροκομοτηναίικα 10-05-2025

Στην περιοχή μας που τελευταία πληθαίνουν οι εθναμύντορες και οι κήνσορες, οι πατριώτες και οι σωτήρες, που δήθεν κομίζουν νέες και καινοτόμες προτάσεις αλλά και ρηξικέλευθες ιδέες για το απώτερο μέλλον της, θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι ότι οι εποχές των ανουσίων και ανώδυνων επισκέψεων, των μεγαλοστομιών, των δεκάρικων λόγων και των ανέξοδων υποσχέσεων, μάλλον έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Γιατί μάλλον ήρθε η ώρα που πρέπει να αρχίσουν να υλοποιούνται κάποια πράγματα στον τόπο μετά από τόσους μεγάλους σχεδιασμούς και στρατηγικές μελέτες. Και σε όλα τα ζητήματα θα πρέπει να τεθούν προτεραιότητες, ανάλογα με το πόσο σημαντικά ή ασήμαντα είναι αυτά που διεκδικούν.
Και κυρίως βέβαια και το πόσο προστιθέμενο όφελος μπορούν να δώσουν στην περιοχή μας. Κυριολεκτικά οι πολίτες έχουν βομβαρδιστεί και κατακλυστεί με τόσες ιδέες και προτάσεις εδώ και δεκαετίες που δεν υλοποιούνται όμως. Ξεχνώντας με τόση δημοσιότητα για πολλά, αν έγιναν τελικά ή όχι.
Και βέβαια πλην κάποιων μικρότερων διεκδικήσεων υπάρχει και ένας μπούσουλας που είναι προϊόν σημαντικής δουλειάς και διακομματικής συναίνεσης και λέγεται πορίσματα της Διακομματικής Επιτροπής για τη Θράκη που θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζονται.
Χρειάζεται όμως συντονισμός δυνάμεων, από την αυτοδιοίκηση, την πολιτική και τα επιμελητήρια και έγκαιρη αξιοποίηση των ευκαιριών λόγω της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής μας θέσης στην ευρύτερη βαλκανική και με τα ανοίγματα των κάθετων αξόνων.
Αλλά όχι παχιά λόγια, επισκέψεις, συναντήσεις, φιλοφρονήσεις και πολιτική αβροφροσύνη, ή κομματική πειθαρχία, αλλά κι όψιμες αντιδράσεις για μη στεναχωρηθούν στα κεντρικά, καθαρά για το θεαθήναι και την αυτοπροβολή.

Κυρίως βέβαια στην περιοχή μας πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτή την γνωστή οικειότητα και του καλού κλίματος, με την κακώς εννοούμενη φιλοξενία και υποδοχή κυβερνητικών στελεχών, όταν όλα αυτά δεν κομίζουν και κάτι καινούργιο στον τόπο.
Και να μάθουν πολλοί την τέχνη να διεκδικούν πιο σθεναρά και όταν χρειάζεται και όχι όταν οδηγούνται σε πολιτική απομόνωση. Επίσης οι νεόκοποι πολιτικοί δεν μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα αν προσπαθούν να κάνουν δημόσιες σχέσεις μόνο για την δική τους πολιτική καριέρα.
Οι ατέλειωτες φωτογραφίες με προέδρους και κυβερνητικούς καθαρά για ψηφοθηρία, ή πολιτικούς και προσωπικούς λόγους και η υμνολογία όπως λειτουργούν ως ζητωκραυγαστές, αποδεικνύουν την πολιτική τους γύμνια.
Κι άλλοι παίζουν το γνωστό παιχνίδι του κατόπιν ενεργειών μου εκ των υστέρων βέβαια, που δεν πείθουν μα την υποβάθμιση της περιοχής μας, ότι κάτι σημαντικό έγινε. Και έχουμε και κάποιους που υποτίθεται διεκδικούν, αλλά μέχρι να βολευτούν κάπου, η να πετύχουν κάποια εύνοια στην πολιτική, επιχειρηματική και κοινωνική τους σταδιοδρομία κα καταξίωση.
Από λόγια χορτάσαμε στη Θράκη και θα πρέπει να αρχίσουν να γίνονται και έργα. Όπως χορτάσαμε και από σχέδια, μελέτες και προτάσεις, αφού ήδη αυτά που υπάρχουν για να υλοποιηθούν, θέλουν τουλάχιστον 50 χρόνια μπροστά μας. Και αν γίνουν.

Δύο ξένοι στο ίδιο σπίτι είναι μάλλον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης και ο συνυποψήφιος του και δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, αφού η εσωστρέφεια και η αμφισβήτηση που υποβόσκουν εδώ και καιρό βέβαια, γίνονται πλέον εμφανή με τις δημόσιας δηλώσεις τους.
Αν δεν καταφέρει να φέρει το ΠΑΣΟΚ εκεί που είναι ο στόχος τους δηλαδή η πρώτη θέση ανέφερε ο Χάρης Δούκας τότε είναι προφανές ότι θα θεωρηθεί ως αποτυχία οτιδήποτε άλλο. Και ανάγκασε με αυτές τις δηλώσεις του να αναδιπλωθεί επίσημα και το κόμμα, ώστε να μην αφήνουν να διοχετεύονται θεωρίες ήττας.
Αφορμή στάθηκαν οι δηλώσεις του γραμματέα του κόμματος ότι δεν είναι και αποτυχία για το κόμμα αν δεν είναι πρώτο στις εκλογές, αλλά θα είναι αποτυχία για την κοινωνία. Μάλλον παίζουν με τις λέξεις οι σύντροφοι και ανεβάζουν υπερφίαλα τον πήχη και τις προσδοκίες τους.
Δημιουργούν ψεύτικες ελπίδες αγνοώντας φυσικά και την πολιτική πραγματικότητα, αλλά και δεν αναλαμβάνουν και τις ευθύνες που τους αναλογούν. Γιατί σαφώς η ηγεσία Ανδρουλάκη θα πρέπει να κάνει μία πιο σοβαρή πολιτική ανάλυση για τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά και να εξηγήσει με επιχειρήματα γιατί αυτή τη στιγμή στη δεύτερη θέση είναι η Πλεύση Ελευθερίας κα όχι το κόμμα τους.
Ακόμα να αναλογιστεί τα λάθη της πολιτικής τους, την αδράνεια και τη σωστή ή μη εκτίμηση των κινήσεων τους για να εκμεταλλευτεί τα τρωτά της Νέας Δημοκρατίας με τη μεγάλη δυσαρέσκεια των πολιτών για την κυβέρνηση. Που πάλι ανεβάζει βέβαια τα δημοσκοπικά της ποσοστά η ΝΔ.
Και φυσικά να αναλογιστούν σοβαρά γιατί δεν πείθουν τους πολίτες ότι μπορούν να γίνουν μία αξιόπιστη πολιτική λύση και πρόταση ώστε να κυβερνήσουν τη χώρα. Και επειδή η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος, φυσικά προς το παρόν δεν το καταφέρνει αυτό ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Άμοιρος ευθυνών φυσικά δεν είναι και ο Χάρης Δούκας που μάλλον δεν αποδέχτηκε ποτέ την ήττα του στις εσωκομματικές εκλογές, θεωρώντας τον εαυτό του ίσως και πιο άξιο να ηγηθεί της παράταξής τους. Και το πνεύμα και η λογική αυτή υπάρχει δυστυχώς και σε πολλά στελέχη που τον στήριξαν και σε τοπικό επίπεδο.
Και η τάση αυτή της διαφοροποίησης ενισχύεται και από τη νίκη του στις αυτοδιοικητικές εκλογές του δήμου Αθηναίων, που δεν οφείλεται στον ίδιο με τα χαμηλά ποσοστά που πήρε στον πρώτο γύρο, που αυτή ήταν η δυναμική του, αλλά στις ευκαιριακές συμπράξεις της δεύτερης Κυριακής.
Με φόντο το αντικυβερνητικό μέτωπο που σχηματίστηκε και το μήνυμα που ήθελαν να δώσουν στην κυβέρνηση τα άλλα κόμματα, πριμοδοτώντας στις δεύτερες κάλπες υποψηφίους που δεν στηρίζονταν από την κυβέρνηση. Η μεγάλη βέβαια εσωστρέφεια που επικρατεί στο κόμμα τους έχει και τη δική σφραγίδα και συμμετοχή ως φαίνεται.
Πέραν όμως όλων αυτών των επισημάνσεων, άραγε Ανδρουλάκης και Δούκας αλλά και οι σύντροφοι που ορέγονται εξουσία και γρήγορα μάλιστα, έχουν αντιληφθεί και έχουν αναλογιστεί ότι θαύματα δε γίνονται στην πολιτική;
Δεν γνωρίζουν ότι οι ανατροπές δεν έρχονται έτσι απλά με το πλήρωμα του χρόνου, χωρίς αγώνα και σοβαρό αντιπολιτευτικό λόγο; Και ότι το 12 ή το 13% δεν μπορεί να εκτιναχθούν από το πουθενά ως ελατήριο και να γίνουν ξαφνικά 30%; Επίσης έχουν ξεκαθαρίσει με ποιους θα συνεργαστούν;
Μπορούν να παρουσιάζουν θέσεις, προτάσεις και προγράμματα όχι δημαγωγικά και με χαρακτήρα πλειοδοσίας, αλλά εφικτά και κοστολογημένα; Που είναι ικανά να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι θα λυθούν κάποια προβλήματα και θα βελτιωθεί η ζωή των πολιτών, αλλά θα πάει μπροστά και η χώρα;
Προς το παρόν βέβαια θα πρέπει να ξεπεράσουν οι σύντροφοι το σκόπελο της μεγάλης εσωστρέφειας που έρχεται και να παρουσιάσουν άμεσα άνοδο στα δημοσκοπικά τους ποσοστά, γιατί όσο μειώνονται ή μένουν καθηλωμένα η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη.
Ο αρχηγός πάντως δεν αλλάζει στο κόμμα όπως επιθυμούν κάποιοι με βάση τις δημοσκοπήσεις, γιατί κανείς δεν αποδέχεται ότι είναι αποτυχημένος στην πολιτική, αν δεν δοκιμαστεί στις επόμενες εθνικές κάλπες.
Και συνεπώς όσοι βιάζονται να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που είναι τόσο ρευστό το πολιτικό τοπίο, μάλλον λειτουργούν εναντίον του κόμματος τους και διώχνουν και την ευκαιρία της επόμενης ημέρας, ακόμα και για τους ίδιους.