Αγορά Εργασίας στη Ροδόπη (13-05-2025): Εταιρείες και επιχειρήσεις σε αναζήτηση προσωπικού
13/05/25 - 17:03
Ο δεύτερος Χρυσός Φοίνικας που έρχεται στην Ελλάδα (ο πρώτος ήταν του Κώστα Γαβρά για τον Αγνοούμενο του 1982), και ο πρώτος ουσιαστικά για μια αμιγώς ελληνική ταινία. Ένα βραβείο , που όπως ειπώθηκε τότε από διάφορα διεθνή μέσα ενημέρωσης, έπρεπε από καιρό να είχε πάρει ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος. Κάτω από αντίξοες συνθήκες, σε ένα καθεστώς χούντας και λογοκρισίας ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα και ενθουσίασε το κοινό και τους σκηνοθέτες στο εξωτερικό, όταν η Ελλάδα δεν μπορούσε να εκτιμήσει το μεγαλείο του σκηνοθέτη. Με διάφορες ταινίες του συμμετείχε στα φεστιβάλ των Καννών και του Βερολίνου και τελικά το 1998 με το «Αιωνιότητα και μια μέρα» βραβεύτηκε και τυπικά.
Βαθιά ανθρώπινη και πολύ συγκινητική, είναι μια ταινία αρκετά διαφορετική από τις υπόλοιπες. Μακριά από το ιστορικό και επικό στοιχείο των περισσότερων ταινιών του, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, επικεντρώνεται στον άνθρωπο και σκιαγραφεί λεπτά συναισθήματα.
Το κάθε πλάνο είναι ένας καμβάς, πάνω στον οποίο ο σκηνοθέτης «ζωγραφίζει» εικόνες και συναισθήματα, επενδεδυμένα με την υπέροχη μουσική της Ελένης Καραϊνδρου, (πιστής συνεργάτιδας στις περισσότερες ταινίες του),τα οποία βέβαια ολοκληρώνονται με τις μοναδικές ερμηνείες των Μπρούνο Γκάντζ, Ιζαμπέλ Ρενό, Αχιλλέα Σκέβη και τις φωνές του Πέτρου Φυσσούν και της Πέμης Ζούνη.
Η υπόθεση φαίνεται απλή: ένας συγγραφέας ετοιμοθάνατος γνωρίζει ένα παιδάκι και περνά τις τελευταίες ώρες του μαζί του. Όμως, καθώς, ξεδιπλώνεται η ιστορία, τα συναισθήματα, οι αγωνίες, οι χαρακτήρες και τα βιώματα των δύο ανθρώπων, οδηγούμαστε σε έναν κόσμο που η πραγματικότητα διαπλέκεται με την φαντασίωση και την επιθυμία, το παρόν με το παρελθόν και το μέλλον.
Παρασυρόμαστε από το φορτίο των δύο ηρώων. Ο μεσήλικας που έζησε μια ζωή «αυτοεξόριστος», καθώς, αφοσιώθηκε στη δουλειά του και παραμέλησε τη ζωή του και την αγαπημένη του γυναίκα Άννα. Στο τέλος της ζωής του, ένα τέλος απρόσμενο, ανεπιθύμητο και σκληρό, κατακλύζεται από αναμνήσεις, θύμησες και τύψεις για όσα δεν έκανε. Ο μικρός μετανάστης, που εξορίστηκε από τις συνθήκες μακριά από την πατρίδα του, χωρίς οικογένεια και αντιμέτωπος με τη ζωή και τη σκληρότητά της. Αναγκάζεται να ζει και να βλέπει πράγματα από τα οποία τα υπόλοιπα παιδιά είναι προστατευμένα. Πρέπει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, τίποτα άλλο δεν του μένει για να επιβιώσει.
Οι δυο τους συναντώνται λίγο πριν το μεγάλο ταξίδι τους: ο ένας προς τη ζωή και ο άλλος προς το θάνατο. Ένα ταξίδι προς το άγνωστο, που τους προκαλεί δέος και φόβο. Και ο φόβος αυτός τους κάνει να αναβάλλουν για μια μέρα το ταξίδι προς την αιωνιότητα.
Μία (ακόμη) υπέροχη ταινία από έναν μεγάλο δημιουργό, που με το συνολικό του έργο βοήθησε τον ελληνικό κινηματογράφο να προχωρήσει μπροστά και να μπορέσει να σταθεί σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ σαν ίσος προς ίσον. Τόσο ο ίδιος όσο και όλες οι ταινίες του θα αποτελούν ένα σημαντικό και ξεχωριστό κεφάλαιο στην ελληνική τέχνη.
Σκηνοθεσία:
Θόδωρος Αγγελόπουλος (1935-2012):
Έλληνας σκηνοθέτης. Η θεματολογία για τις ταινίες του προερχόταν από ελληνικούς μύθους και κυρίως από την ελληνική ιστορία. Σε όλη τη φιλμογραφία του, που εκτείνεται από το 1970 μέχρι το 2008, αποτύπωσε την κατάσταση στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια , ενώ κεντρικές έννοιες του έργου του ήταν ο αποχωρισμός, η ξενιτιά, η επιστροφή. Ο θάνατος του στις 24 Ιανουαρίου σε τροχαίο αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο της τέχνης. Ο «Θίασος» (1975) Ο «Μεγαλέξαντρος» (1980), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» (1995), «Το λιβάδι που δακρύζει» (2004) και οι υπόλοιπες ταινίες που μας κληροδότησε, θα αποτελούν πάντα ιδιαίτερες στιγμές στον ελληνικό κινηματογράφο.
Σενάριο:
Ένας συγγραφέας με ανίατη ασθένεια ενώ ετοιμάζεται να «πάει ένα ταξίδι» συναντά ένα μικρό αγοράκι, Αλβανό μετανάστη, «παιδί των φαναριών». Αποφασίζει να τον προστατέψει και να τον βοηθήσει να περάσει τα σύνορα και να επιστρέψει στην πατρίδα του. Μετά από την άρνηση, όμως, του αγοριού να γυρίσει πίσω, οι δυο τους μένουν μαζί και δένονται. Ο χρόνος είναι λίγος, όμως, η συνάντηση και συναναστροφή τους θα είναι καταλυτικός παράγοντας σε αυτά που θα ακολουθήσουν.
Πληροφορίες
Σκηνοθεσία: Θεόδωρος Αγγελόπουλος
Σενάριο: Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Τονίνο Γκουέρα
Πρωταγωνιστές: Μπρούνο Γκαντζ, Αχιλλέας Σκέβης, Ιζαμπέλ Ρενό, Φαμπρίτσιο Μπεντιβόλιο
Έτος Παραγωγής: 1998
Βραβεία
Κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα
στο Φεστιβάλ των Καννών
Κέρδισε 7 βραβεία στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Ταινίας
? Σκηνοθεσίας
? Σεναρίου
? Σκηνογραφίας
? Ενδυματολογίας
? Μουσικής
? Β’ Γυναικείου Ρόλου
Παραλειπόμενα
? Είναι το τρίτο μέρος της «Τριλογίας των συνόρων»
? Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος είχε δηλώσει πως έμπνευση για την ταινία αποτέλεσε ο θάνατος του Τζιάν Μαρία Βολοντέ στα γυρίσματα της ταινίας «Το βλέμμα του Οδυσσέα»: Όταν τον άγγιξα, η κρυάδα του θανάτου έγινε ταραχή. Ερώτηµα για µένα, για την ανθρώπινη µοίρα: Τι κάνει κανείς αν έχει µία µόνο µέρα να ζήσει... Πώς περνάει αυτή η µέρα… Πώς αισθάνεται σ' αυτό το μεταίχμιο, µε τη ζωή πίσω και το όριο µπροστά... Ίσως ήταν αυτό το ερώτηµα από το οποίο ξεκίνησε η ταινία (Συνέντευξη στην Ειρήνη Στάθη)
? Η σκηνή στο νησί, που ο Αλέξανδρος πάει να βρει την Άννα, είναι μάλλον μια αναφορά στο «Η περιπέτεια» του Μικελάντζελο Αντονιόνι, όπου οι ήρωες σε ένα νησί αναζητούν τη χαμένη Άννα.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
