Η προτομή ενός σκύλου «υπόδειγμα αφοσίωσης»

Μια απλή ιστορία που μου την έδειξαν σε βίντεο στο Youtube θα μπορούσε και να προβληματίσει και να αποτελέσει αφορμή για να ξαναδούμε το θέμα των αδέσποτων και να ενδοσκοπήσουμε ως κοινωνία στην Κομοτηνή για το τι μας συμβαίνει. Μια μικρή αγέλη σκυλιών ράτσας με τα λουράκια τους, το ένα πιο όμορφο από το άλλο, γυρνούν σε συγκεκριμένη περιοχή της Κομοτηνής, χωρίς να επιτίθενται ή να πειράζουν κανένα, εγκαταλειμμένα, αλλά περήφανα ευγνωμονώντας όποιον περίοικο τους εξασφαλίζει ένα κόκαλο ή τροφή. Κάποιοι άλλοι που απέκτησαν αυτά τα σκυλιά ράτσας, αλήθεια με τι καρδιά τα εγκατέλειψαν;

Με αφορμή το περιστατικό αυτό των αδέσποτων, που είναι ένα στίγμα στην κοινωνία μας, θα ήθελα να αφιερώσω σε όλους αυτούς το περιστατικό ενός σκύλου στη Ρωσία που μια γειτονιά τιμώντας τον χαρακτήρα και την αφοσίωσή του μάζεψε χρήματα με έρανο κι έκανε την προτομή του δείχνοντας την αγάπη και την ανθρωπιά της σ΄ένα ζώο που λειτούργησε σαν σύμβολο υποταγής και αγάπης στο αφεντικό του.

Σκύλος, πιστός φίλος
Η ιστορία είναι απλή. Συνέβη στη Ρωσία εκεί σ΄ένα δρόμο στην πόλη Τολιάτι (Σταυρούπολη) στη νότια Ρωσία, όπου σε τροχαίο ατύχημα μεταξύ αυτοκινήτων σκοτώνεται ένα ζευγάρι που είχε μαζί και τον σκύλο τους. Οι άνθρωποι ξεψυχούν στην άσφαλτο, ενώ ο σκύλος από θαύμα δεν παθαίνει τίποτα. Τους παίρνουν με τα ασθενοφόρα, το ζώο παραμένει εκεί και περιμένει. Παραμένει όχι μια μέρα ή ένα μήνα ή ένα χρόνο αλλά επτά ολόκληρα χρόνια, καθημερινά στο σημείο του ατυχήματος. Δε φεύγει ούτε μέτρο! Το σκυλί το μαθαίνουν οι πάντες, κάποιοι του φέρνουν τροφή προσπαθούν να τον πάρουν μαζί τους, να τον υιοθετήσουν,  ο σκύλος αρνείται. Δεν τους ακολουθεί. Δεν εγκαταλείπει το μέρος όπου είδε για τελευταία φορά το αφεντικό του.


Οι κάτοικοι τον κινηματογραφούν στο σημείο εκείνο, μέρα και νύχτα, με θερμοκρασία κάτω από το μηδέν, με χιόνια ή με υπερβολική ζέστη. Το σκυλί βρίσκεται εκεί στην τραγική διασταύρωση  και γαβγίζει μόνο όταν δει να περνούν ίδιου χρώματος και ίδιου μοντέλου αυτοκίνητα με του αφεντικού του. Επί επτά χρόνια φύλαγε το τελευταίο καταφύγιο του αφεντικού του, δείχνοντας την προσήλωση και την αγάπη του.

Οι γύρω κάτοικοι τον ονόμασαν ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝ που σημαίνει «πιστός» και όλοι περίμεναν ότι το σκυλί θα είχε ξεχάσει το συμβάν. Κάθε άλλο μάλιστα. Το 2002 το σκυλί αυτό πέθανε. Στο σημείο εκείνο εμφανίστηκε ένα πανώ που έγραφε: «Στον σκύλο που μας έμαθε την έννοια της αγάπης και της αφοσίωσης»! Το πανό το έπαιρνε ο αέρας, σχιζόταν. Τότε η κοινωνία της πόλης Τολιάτι στη συγκεκριμένη περιοχή εξέφρασε την πρωτοβουλία να στηθεί ένα χάλκινο μνημείο σε ανάμνηση του πιο πιστού σκύλου. Έγινε έρανος,  συγκεντρώθηκαν χρήματα  ανατέθηκε το έργο σε γλύπτη και μετά από ένα χρόνο στήθηκε το μνημείο προς τιμή του πιστού σκύλου που κοιτάζει στον δρόμο, με την επιγραφή «Μνημείο αφοσίωσης» υπογραφή «άνθρωποι».
Μόνο που εκεί υπάρχουν άνθρωποι, εδώ τι μνημείο να στήσουμε αλήθεια;

ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Άργος αναφέρεται ο πιστός σκύλος του Οδυσσέα ,που αναγνώρισε τον κύριό του ύστερα από είκοσι χρόνια. Αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι ο Οδυσσέας ήταν μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο προκειμένου να ανακαλύψει το τι συνέβαινε στο ανάκτορό του κατά τη μακρά απουσία του. Aμέσως μετά, ο Άργος πέθανε…

ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΤΩΡΑ!

Tα αδέσποτά μας ψάχνουν για ανθρώπους με μεγάλη καρδιά να τους προσφέρουν ασφάλεια, αγάπη και φροντίδα. ΥΙΟΘΕΤΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΤΩΡΑ!