Το λαρδί επέστρεψε στα γιορτινά τραπέζια

Τα παλαιά χρόνια στα χωριά, κάθε οικογένεια, το χοιρινό κρέας που δεν προοριζόταν για άμεση κατανάλωση – καθώς δεν υπήρχαν ψυγεία – το διατηρούσε με διαφόρους τρόπους καπνιστό ή παστό ή σε λίπος, σε λουκάνικα ή απάκια. Στα σύγχρονα σπίτια των πόλεων μοιάζει σχεδόν ουτοπία όλη αυτή η διαδικασία που απαιτείται για το στέγνωμα των λουκάνικων ή το κάπνισμα ενός παχουλού χοιρομεριού.

Κι όμως υπάρχουν μερακλήδες που αναπολούν γεύσεις από τα παλιά. Έτσι είδαμε το λαρδί να επιστρέφει στα γιορτινά τραπέζια στην Κομοτηνή. Το λαρδί είναι μικρά κομμάτια λίπους τα οποία βρίσκονται κάτω από το δέρμα και συγκρατούν πάνω τους ελάχιστες ποσότητες κρέατος.

Παλιά οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν ζωικό λίπος. Με αυτό έκαναν όλα τα τηγανιτά τους και αν ήταν καλής ποιότητας το χρησιμοποιούσαν σε γλυκά και πίτες.

Κομμένο σε ψιλές φέτες το λαρδί προσφέρθηκε στα γιορτινά τραπέζια, ως ένας διαφορετικός μεζές και εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους ηλικιωμένους που θυμήθηκαν τα δικά τους χρόνια, όταν το λαρδί γίνονταν και αποθηκεύονταν για χρήση καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.