06/07/2013

Λιτότητα, περισσότερα χαράτσια στα ακίνητα που διαθέτουν οι Έλληνες και ξεχάστε τα κουρέματα, είναι το μήνυμα που στέλνουν με απανωτές συνεντεύξεις στα ΜΜΕ Γερμανοί γκουρού της οικονομίας, προφανώς υπακούοντας σε άνωθεν εντολές της Γερμανικής κυβέρνησης.

-Βρέθηκαν  και οι δεξαμενές των απολύσεων στο δημόσιο τομέα, καθώς και οι εφεδρικοί και ο ξαφνικός θάνατος τύπου ΕΡΤ, θα είναι το συνηθισμένο φαινόμενο του καλοκαιριού και του φθινοπώρου.

-Το καλοκαίρι προβλέπεται θερμό με ανατροπές και εκπλήξεις και ο συχνός βομβαρδισμός με μέτρα, οδήγησαν τον Έλληνα σε απάθεια, ωχαδερφισμό, στάση πληρωμών παντού και του  δημιούργησαν νοοτροπία περιθωριακού και ειδικών πληθυσμιακών ομάδων. 

-Δηλαδή ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι απολαύσουμε πρόσκαιρα λένε πολλοί, αφού κανείς δεν μπορεί να κάνει πλέον σχεδιασμούς, ούτε για την επόμενη χρονιά. Η συνηθισμένη ατάκα των φοιτητών και των Κομοτηναίων που κατακλύζουν τελευταία όλα τα φαγάδικα και γίνεται πατείς με-πατώσε τα βράδια, είναι ότι κάνουμε αντίσταση στην μιζέρια και την κατήφεια. 

-Καθώς και ότι η φτώχεια θέλει καλοπέραση και τις μικρές συνήθειες δεν μπορούν να μας τις κόψουν. Πρόσκαιρο φαινόμενο είναι μέχρι να φύγουν οι φοιτητές σε δύο εβδομάδες   μας λένε οι περισσότεροι επαγγελματίες. 

-Αλλά οι παλιότεροι που έζησαν στις δύσκολες δεκαετίες της φτώχειας και της μετανάστευσης, θυμούνται  ότι το ποτό και τα γλέντια ήταν το αδιέξοδο και το αποκούμπι για να νιώθει ο κόσμος ότι ζει και κάτι κάνει για τον εαυτό του. Και έπνιγε τα βάσανα του στη φωνή του Καζαντζίδη.

 Ότι οι κλοπές έγιναν μάστιγα στην περιοχή μας, το έχουμε γράψει επανειλημμένως. Πριν όμως αρκετοί συμπολίτες μας αρχίσουν να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους, όπως συνέβη ευτυχώς χωρίς θύματα στην περιοχή της Πανδρόσου, καλό είναι να υπάρξει ένα πιο σωστό νομοθέτημα για την ασφάλεια των πολιτών. 

-Θα καταλάβετε τι εννοούμε αν σας διηγηθούμε τι κόντεψε να πάθει ένας Κομοτηναίος  επιχειρηματίας πριν από καιρό. Γείτονας του τηλεφωνεί στις μία το βράδυ για να τον ενημερώσει ότι βλέπει ένα κλέφτη μέσα στην επιχείρηση του.

-Φεύγει τρέχοντας να πάει εκεί και παράλληλα ειδοποιεί και την αστυνομία. Όντως ο κλέφτης ήταν μέσα, είχε σπάσει το τζάμι, είχε μαζέψει την μπάζα του σε κλοπιμαία και ήταν έτοιμος να εξαφανιστεί. 

-Τον εκφοβίζουν απέξω μαζί με ένα συγγενή του που έφερε μαζί του και ο κλέφτης ξαφνιασμένος πάει προς την πίσω πλευρά του μαγαζιού. Στο διάστημα αυτό έρχεται και η αστυνομία και βλέποντας τον κλέφτη ότι είναι υπό την επήρεια προφανώς κάποιας ουσίας η αλκοόλ, επεμβαίνει άμεσα μαζί με τον ιδιοκτήτη που τούς άνοιξε την πόρτα και προσπαθούν να τον συλλάβουν. 

-Στην όλη διαδικασία από την οργή του ο επιχειρηματίας βλέποντας τις ζημιές που του προκάλεσε ο κλέφτης και πριν οι αστυνομικοί του περάσουν τις χειροπέδες, προλαβαίνει και του δίνει ένα χαστούκι. Και τότε έκπληκτος άκουσε τα περί δικαιωμάτων του συλληφθέντα κλέφτη. Και κόντεψαν μάλιστα για το χαστούκι που του έδωσε, να τον συλλάβουν και να τον οδηγήσουν στο αυτόφωρο. 

-Την γλύτωσε φτηνά όμως, όπως φτηνά την γλύτωσε τελικά και ο κλέφτης λίγο καιρό αργότερα, χωρίς να πληρώσει την ζημιά ως πολίτης ειδικής  πληθυσμιακής ομάδας. 

-Και μετά μας ενοχλεί η αμερικανική νομοθεσία, που όταν δεν συνετίζεται ο οποιασδήποτε κλέφτης και δεν ακινητοποιείται με αστυνομική εντολή, πολλές φορές οδηγείται κατευθείαν στον παράδεισο. Μήπως μερικά πράγματα πρέπει να τα νομοθετήσουμε πάλι από την αρχή; 

 Τα τραίνα που φύγαν εκτός από τις αγάπες που πήρανε, ερήμωσαν και την γειτονιά του σταθμού. Ένας χώρος, μια γειτονιά  που έσφυζε άλλοτε από ζωή, κίνηση και κόσμο, μετατράπηκε σε μια γειτονιά που θυμίζει πλέον ερημωμένο χωριό. 

-Από την εποχή του προαστιακού επί Ευριπίδη Στυλιανίδη που θα γίνονταν το θαύμα, μέχρι τώρα που τα δεκάδες δρομολόγια έγιναν μόνο δύο την ημέρα, ο σταθμός των τραίνων μετατρέπεται σιγά-σιγά σαν τους σταθμούς  Ιάσμου και Βέννας. 

-Παράλληλα φθίνει και η επαγγελματική δραστηριότητα στην περιοχή, αφού εκτός της οικονομικής κρίσης, φρόντισε η κυβέρνηση και η Τρόικα, να απαξιώσει ένα μέσο που δεκάδες χρόνια είχε την αίγλη του, μεταφέροντας ανθρώπους αλλά και κουβαλώντας εμπορεύματα. 

-Την ίδια ώρα που σε όλες τις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης τα τραίνα αναβαθμίζονται και τα δρομολόγια πληθαίνουν, η λογική συμφέρει η όχι κάτι οικονομικά σε ακριτικές περιοχές, δεν μας βρίσκει  σύμφωνους. Γιατί κανένας ιδιώτης ή Κινέζος  επενδυτής δεν γνωρίζει τι σημαίνει Θράκη, όταν θα αγοράσουν την   απαξιωμένη επιχείρηση σε εξευτελιστική τιμή. 

-Τότε ίσως το συμφέρον της νέας εταιρείας θα επιτάσσει να σταματήσουν και τα δυο δρομολόγια που έμειναν ως ασύμφορα οικονομικά. Και θα ζητούν πάλι από το κράτος ενισχύσεις αν θέλει να διατηρήσει αυτές τις άγονες γραμμές. Ίσως και  για   κάποιους φυσικά όπως σκέφτονται, δεν συμφέρει ούτε και η ίδια η Θράκη. 

 Ιδιαίτερη εγκύκλιο έβγαλε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας για τα  ντεσιμπέλ και τον ήχο που εκπέμπουν οι καμπάνες, ώστε να μην ενοχλούν τους γκρινιάρηδες πιστούς και τους αλλόθρησκους. 

-Μάλιστα ζήτησε από αυτούς που διαθέτουν ηλεκτροκίνητες καμπάνες με χρονοδιακόπτες που ενίοτε μπερδεύονται μερικά βράδια, να απενεργοποιούνται κατά την διάρκεια της νύκτας. 

-Δεν γνωρίζουμε τα ακριβή κίνητρα της Αρχιεπισκοπής για την ορθή  και προσεκτικότερη  χρήση και το ύψος του ήχου της καμπάνας, ή αν υπήρχαν παράπονα από την πολυπολιτισμική πλέον Αθήνα, από άλλες θρησκευτικές ομάδες και προσπαθεί να υπάρχει ισορροπία και να μην ενοχλούνται κάποιοι. 

-Στην Θράκη όμως αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερο πρόβλημα όταν μερικοί ναοί, αλλά σχεδόν όλα τα τζαμιά έχουν τα ηχεία στη διαπασών. Μήπως μια παρόμοια εντολή πρέπει να δώσουν οι μουφτήδες στους ιμάμηδες που είτε είναι ώρα κοινής ησυχίας, είτε βράδυ, τουλάχιστον 5 φορές την ημέρα ακούμε από τα μεγάφωνα το γνωστό κάλεσμα. 

-Ακόμα και στο κέντρο της πόλης. Να μην αναφέρουμε ακόμα και το νταούλι, το κανόνι και τους περιφερόμενους μουσικούς που συνηθίζουν να μας ξυπνούν τα ξημερώματα σε περίοδο ραμαζανιού. 

-Οι πιστοί γνωρίζουν και τα ωράρια και το τελετουργικό και δεν χρειάζεται να το υπενθυμίζουν με αυτό τον τρόπο. Εξάλλου παλιότερα που δεν υπήρχαν  τα  ηχητικά  και ο ηλεκτρισμός, οι πιστοί δεν άκουγαν και δεν έρχονταν στους χώρους λατρείας;