Μικροκομοτηναίικα 20-05-2023

Η προεκλογική μάχη έλαβε τέλος και ίσως εν ολίγοις να θυμίζει και θέατρο του παραλόγου, γιατί στην Ελλάδα δυστυχώς η ειδυλλιακή εικόνα η οποία παρουσιάζεται σχεδόν από όλους για την επόμενη μέρα, στα προγράμματα, τις θέσεις και τους στόχους, μάλλον είναι μία φενάκη. Το αντιλαμβανόμαστε μετά, στην …υλοποίηση.
Το διακύβευμα των εκλογών δόθηκε από όλους, τα διλήμματα τέθηκαν και ο ελληνικός λαός πρέπει να πάει ανεπηρέαστος και νηφάλιος στις κάλπες, για να αποφασίσει τι και ποιον θέλει για την επόμενη μέρα.
Χιλιάδες σταυρωμένα ψηφοδέλτια και προεκλογικό υλικό μοίραζαν στη Ροδόπη με συνεργεία πολλοί υποψήφιοι, ενώ άλλοι εφάρμοσαν ήδη την κακιά συνήθεια που υπάρχει στο παρά πέντε, από το αυτοκίνητο τους να πετούν τα βιογραφικά τους σαν σκουπίδια στο δρόμο.
Προφανώς δεν προλαβαίνουν να τα μοιράσουν, όπως το πράττουν οι πιο οργανωμένοι. Και τη σκυτάλη σήμερα θα παραλάβει η χαλαρή ατμόσφαιρα, οι τελευταίοι καφέδες στην πλατεία, γιατί είναι μια ημέρα περισυλλογής.
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν για όσους θέλουν να απέχουν. Και όλοι οι πολίτες, όσοι μπορούν βέβαια, θα πρέπει να προστρέξουν στις κάλπες για να δώσουν το δικό τους μήνυμα. Το απαιτεί η δημοκρατία να εκφραστούν όλοι. Η αποχή βολεύει κάποιους και δίνει λάθος μηνύματα.
Και εξάλλου η ψήφος είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημοκρατικά δικαιώματα του πολίτη, αλλά και υποχρέωση που θα πρέπει να την εξασκεί, έχοντας επίγνωση ότι ψηφίζει για το μέλλον, το δικό του, των παιδιών του, αλλά και της πατρίδας.

Καλό βόλι με σύνεση και περίσκεψη, με πολλή σκέψη και με το χέρι στην καρδιά, ιδιαίτερα στη Ροδόπη, ψηφίζοντας τους πιο άξιους κατά την άποψή του καθενός και για τα κόμματα, αλλά και υποψηφίους.

-----------------

Δεν θα τελειώσουν όλα όμως ουσιαστικά το βράδυ της Κυριακής, με βάση το σύστημα της απλής αναλογικής, τις δημοσκοπήσεις, αλλά και την εκτίμηση όλων σχεδόν των κομμάτων, καθώς και τη μη διάθεση συνεργασίας που επικρατεί.
Γιατί την πρώτη Κυριακή θα εκλεγούν οι βουλευτές. Κι αν οδηγηθούμε βέβαια στη δεύτερη κάλπη, εκεί κάποιοι θα απολέσουν και τη βουλευτική τους έδρα, με βάση το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής και των μπόνους στο πρώτο κόμμα.
Πάντως αρκετοί είναι όσοι εκτιμούν, ότι παρόλο που δεν υπάρχει καμιά διάθεση συνεργασίας, τα αποτελέσματα θα τους οδηγήσουν να βρεθεί μία συναινετική λύση, ώστε να μην οδηγηθούμε στις δεύτερες κάλπες και ενδεχομένως σε καταστάσεις ακυβερνησίας.
Προς το παρόν την επομένη οι βουλευτές θα ορκιστούν και θα δοθούν οι εντολές για σχηματισμό κυβέρνησης στα τρία πρώτα μεγάλα κόμματα. Κι αν δεν ευοδώσουν, θα ζήσουμε πάλι ένα προεκλογικό κλίμα, αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά πλέον.
Γιατί προφανώς αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι οι περισσότεροι που δεν θα έχουν εκλεγεί και θα φέρονται δυσαρεστημένοι και απογοητευμένοι, μάλλον δεν θα δίνουν τον ίδιον αγώνα με πάθος, όπως έπραξαν τώρα. Και το βάρος θα πέσει στα κόμματα και στους εκλεγέντες. Για το τι μέλλει γενέσθαι, άγνωστο φυσικά. Ο καιρός θα το δείξει.

Γιατί μπορεί να λέγονται πολλά από τους επικεφαλής των κομμάτων πριν από τις εκλογές, ώστε να πετύχουν τη μέγιστη συσπείρωση και καλύτερα αποτελέσματα, αλλά μετά τις κάλπες πολλά μπορεί να αλλάξουν και να επαναξιολογήσουν όλοι τη στάση τους.

Όλοι μιλούν για επιτελικό κράτος, εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, για κοινωνική μέριμνα, δωρεάν παιδεία και υγεία, που μόνο δωρεάν δεν είναι, αλλά τελικά ούτε τα αυτονόητα δεν μπορούν να λύσουν.
Ένα απλό ερώτημα μας θέτουν ασθενείς, που αναγκάζονται να πληρώσουν αδρά από την τσέπη τους και μεγάλα ποσά μάλιστα για εξετάσεις σε διαγνωστικά εργαστήρια, ενώ υποτίθεται έχουν την αναγκαία συνταγογράφηση από τους γιατρούς. Και θα έπρεπε να πληρώσουν μόνο τη συμμετοχή τους.
Το πρόβλημα είναι απλό, αλλά το κάνουν σύνθετο από την πλευρά του υπουργείου Υγείας, γιατί επιμένουν στις δραστικές περικοπές και στα πρόστιμα ακόμα, βάζοντας πλαφόν στο ύψος του ποσού που δίνουν στα διαγνωστικά εργαστήρια.
Και φυσικά κανένας ιδιώτης δεν θα κάνει μία εξέταση αν δεν μπορεί να την πληρωθεί από το δημόσιο. Θα την κάνει όταν θα ανοίξει πάλι το σύστημα και ο κωδικός πληρωμής και η αναμονή αυτή κρατάει και μήνες.
Το τραγελαφικό είναι να συνταγογραφεί ένας γιατρός και η συνταγή αυτή να έχει ισχύ μόνο για ένα μήνα. Ενώ ο ασθενής ενημερώνεται ότι σε τέσσερις μήνες καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα μπορεί να κάνει την εξέταση μέσω των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων. Εκτός αν την πληρώσει ο ίδιος, όπως γίνεται συνήθως.

Αν επιλέξει την εξέταση αυτή να την κάνει στα Κέντρα Υγείας, η σειρά εκεί μάλλον κρατάει περισσότερους μήνες. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν λόγοι ανάγκης για ασθενείς που δεν μπορούν να περιμένουν τόσο; Μύλος και εμπαιγμός ουσιαστικά.

Για ποιες παροχές υγείας δωρεάν μιλά τελικά το υπουργείο; Τι μέριμνα υπάρχει να λυθεί αυτό το θέμα; Και αν έχει σκοπό το υπουργείο να σβήσει επιχειρηματικά ιδιώτες που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, τι προτίθεται να κάνει;
Γιατί δεν μπορεί να στελεχώσει τα εργαστήρια των Κέντρων Υγείας και του νοσοκομείου, για να μπορούν να εξυπηρετούνται οι ασθενείς και ιδιαίτερα αυτοί που έχουν μεγάλη ανάγκη;
Και στη ζοφερή οικονομική κατάσταση για πολλούς, πόσοι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τις εξετάσεις από την τσέπη τους; Όταν μάλιστα τους παρακρατά για χρόνια υψηλές εισφορές από το μισθό ή τη σύνταξή τους, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και νοσηλεία;
Για να έχουν υποτίθεται τις αναμενόμενες και τις στοιχειώδεις παροχές υγείας. Πότε περιμένουν οι επιτελικοί ενός κράτους, οι αρμόδιοι υπουργοί, να λύσουν ένα τέτοιο απλό θέμα; Εκτός αν δεν θέλουν να το λύσουν. Και επιθυμούν σταδιακά την ιδιωτικοποίηση της υγείας.
Αν θέλουν όμως αυτό, γιατί δεν το λένε ανοιχτά στο λαό; Γιατί σε μία τέτοια περίπτωση προφανώς θα πρέπει να μειώσουν κατά πολύ τις ασφαλιστικές εισφορές. Μήπως τα ποσά αυτά δεν τα διαχειρίζονται και σωστά, αφού φτάνουμε σε τέτοια επίπεδα;