Μικροκομοτηναίικα 24-05-2023

Δυστυχώς για άλλη μία φορά στο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και ενώ διακατέχονται από το άγχος της περαιτέρω συρρίκνωσης των εκλογικών τους ποσοστών, συνεχίζουν τη σωρεία των λαθών, πυροδοτώντας το κλίμα και ανοίγοντας τον πόλεμο στην κεντροαριστερά.
Η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ «ότι την ώρα μιας ιστορικής εκλογικής νίκης της δεξιάς, αυτοί πανηγύριζαν περισσότερο από τους νεοδημοκράτες για την πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ» είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας.
Αφού το μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων του στήριξε τη Νέα Δημοκρατία και άλλα κόμματα, όπως και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Αλλά προφανώς τα βέλη του σκόπευαν σε μελλοντικούς κινδύνους, διακρίνοντας πλέον την τάση επιστροφής πολλών συντρόφων, να γυρίσουν στο φυσικό τους χώρο που ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Που πλήρωσε το μεγαλύτερο πολιτικό τμήμα για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας και να κυβερνήσει. Με ξένια δεκανίκια μεγάλωσε ο παλιός Συνασπισμός και οι επιθέσεις αυτές μάλλον δεν γίνονται αποδεκτές από πολλούς. Με το δίκιο τους λοιπόν ανταπάντησαν από το ΠΑΣΟΚ, ότι «ο πολιτικός τους κατήφορος είναι ανάλογος με τον εκλογικό».
Τίποτα δεν κατάλαβαν στο ΣΥΡΙΖΑ, που αντί να κάνουν την αυτοκριτική τους και να διορθώσουν τα λάθη τους που είναι πολλά, για αυτό εξάλλου οδηγήθηκαν στη μεγάλη ήττα, ψάχνουν να βρουν υπαίτιους και φταίχτες σε άλλα κόμματα.
Φταίει η Νέα Δημοκρατία, τα ΜΜΕ, οι δημοσκόποι, το μεγάλο κεφάλαιο, τώρα το ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι οι αντιφάσεις και τα λάθη τους, η πολιτική και επικοινωνιακή τους ανεπάρκεια. Και το κόμμα της απλής αναλογικής και των συνεργασιών όπως προβάλλεται, κλείνει τις πόρτες του από παντού.
Για να δυναμώσει περισσότερο το αφήγημα περί αυτοδυναμίας της ΝΔ. Η πολιτική που είναι η τέχνη του εφικτού όμως, τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι απλώς με τις καλές προθέσεις. Όταν ήδη έχουν δώσει και δείγματα γραφής ως κυβέρνηση.
Έτσι η μεγάλη κόντρα για τις επόμενες κάλπες με υπαιτιότητα πάλι του ΣΥΡΙΖΑ, θα δοθεί σε λάθος κατεύθυνση και στο χώρο της κεντροαριστεράς. Λογικές και πρακτικές μιας επερχόμενης μεγαλύτερης ήττας, που δείχνει ότι μάλλον τη θεωρούν δεδομένη.

Πέφτουν από μόνοι τους στο λάκκο της αυτοδιάλυσης για να δικαιολογήσουν την ήττα τους οι επικοινωνιολόγοι της Κουμουνδούρου και μάλλον προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που έβαλε πλώρη για το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Θρακολόγοι, θρακολάγνοι και αναλυτές συνήθως του πατριωτικού χώρου δίνουν ρεσιτάλ πάντα μετεκλογικά, στρέφοντας τα βλέμματά τους στη Θράκη και προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τα χρώματα στον περίεργο εκλογικό χάρτη και γιατί η Ροδόπη δεν έγινε μπλε.
Προσπαθώντας όχι να εξηγήσουν και να κατανοήσουν τους λόγους, αλλά κυρίως να ρίξουν το ανάθεμα εναντίον του τουρκικού προξενείου και των ακραίων. Που φαίνεται όμως εκ του αποτελέσματος ότι κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι τι κάνουν αυτοί, αλλά και τι κάνει το ελληνικό κράτος.
Και αντί να το θυμούνται όλοι σε κάθε εκλογική διαδικασία, θα έπρεπε να πιέζουν την Ελληνική Πολιτεία να σκύψει πάνω από τα προβλήματα της Θράκης, που είναι από τις πιο φτωχές περιφέρειες της χώρας μας.
Και αν η κυβέρνηση επιθυμεί να βαφεί μπλε και η Ροδόπη και να πάρει το μεγαλύτερο ποσοστό από την ψήφο της μειονότητας, θα πρέπει να τους κάνει πρωτίστως να την εμπιστευτούν. Ίσως με μια επίσκεψη του πρωθυπουργού με το απαραίτητο κλιμάκιο.
Όχι για να αναλωθεί σε μία προεκλογικού τύπου ομιλία, αλλά να περιοδεύσει στα χωριά και της μειονότητας, να τους ακούσει και να τους διαβεβαιώσει έμπρακτα ότι αυτή η περιβόητη Διακομματική Επιτροπή θα ενεργοποιήσει τα πορίσματα της, αφού έχει ειδικό κεφάλαιο για τη μειονότητα.

Και να υποσχεθεί ότι θα υπάρξουν επενδύσεις, θα ανοίξουν δουλειές στον τόπο και θα σταματήσει η αιμορραγία της μετανάστευσης. Στήριξη, δουλειά, ειλικρινή διάλογο και προσοχή επιθυμούν οι περισσότεροι και να μην αισθάνονται αποκομμένοι από τα κέντρα των αποφάσεων.

Όσο πιο κοντά όμως έρχεται το κράτος στα προβλήματα της περιοχής, τόσο θα χάνουν από τον παρεμβατικό τους ρόλο, οι ψευτοηγέτες, οι ακραίοι και το τουρκικό προξενείο. Που κινούν τα νήματα στην περιοχή και στέλνουν και λανθασμένα μηνύματα, ότι άλλα πράγματα δήθεν επιθυμεί η μειονότητα.
Μουσουλμάνοι και χριστιανοί όμως στην περιοχή μας επιθυμούν τα ίδια πράγματα. Να μη φεύγουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, να έχουν εργασία στον τόπο τους, να ευημερούν και να νοιώθουν ότι η πολιτεία είναι κοντά στα προβλήματά τους και όχι μόνο με σχέδια επί χάρτου, αλλά στην πράξη.
Και φυσικά απαραίτητη προϋπόθεση είναι το κράτος να επιβάλει και την τάξη σε παράνομες και παράτυπες δομές, να βάλει στη θέση τους ψευτομουφτήδες, να φρενάρει διπλωματικά την ανάμιξη του τουρκικού προξενείου, για να σταματήσουν να παίζουν τα εκλογικά τους παιχνίδια.
Γιατί προφανώς το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό για τη Θράκη, αφού η Ξάνθη με το 35% της μειονότητας έχει εκλέξει δύο μειονοτικούς βουλευτές, όπως και η Ροδόπη άλλους δύο.
Και τα τουρκικά ΜΜΕ από προχθές προπαγανδίζουν για την εκλογή τεσσάρων «τούρκων» βουλευτών, έναντι δυο χριστιανών. Και περνούν το αφήγημα ότι στη Θράκη υπάρχει μία μεγάλη μειονότητα που καταπιέζεται από το ελληνικό κράτος.

Συνεπώς είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης και να δείξει ότι το κράτος ότι σκύβει σοβαρά πάνω στα προβλήματα της περιοχής, λύνοντας παθογένειες χρόνων, σε πολλά επίπεδα.

Χιλιάδες σπίτια και κτήματα δεν έχουν ακόμα τίτλους ιδιοκτησίες επί δεκαετίες. Όπως χρειάζεται ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και προγράμματα για να αναπτυχθούν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Παλαιότερα τέτοιες πολιτικές απέδωσαν και έδιναν στη ΝΔ δυο βουλευτές αναλογικά.
Επίσης ποτέ δεν έγινε καμία υπέρβαση, αν θεωρείται έτσι, δίνοντας έστω μία θέση υφυπουργού σε μειονοτικούς βουλευτές που έδωσαν θετικά δείγματα γραφής, όπως λόγου χάριν ο Ιλχάν Αχμέτ, ή ο Μουσταφά Μουσταφά.
Μία πολιτική κίνηση που θα έδινε πολλαπλά μηνύματα αποδοχής και ίσως θα αίρονταν και πολλές επιφυλάξεις από την πλευρά της μειονότητας. Που αναγκάζεται να υποκύψει σε κελεύσματα εξωθεσμικών , που μόνο το καλό της περιοχής δεν επιθυμούν.
Πρέπει κάποια στιγμή να γκρεμιστούν τοίχοι, όπως έπεσαν οι μπάρες παλαιότερα, όπως άνοιξαν οι πόρτες των ελληνικών πανεπιστημίων και του δημοσίου για τη μειονότητα με τις ευεργετικές ποσοστώσεις, αλλά και πολλά άλλα που μπορούν να γίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και ο μπούσουλας για αυτά υπάρχει και είναι τα πορίσματα της Διακομματικής Επιτροπής που πρέπει να ενεργοποιηθεί.
Και να γίνουν γενναίες παρεμβάσεις σε θέματα παιδείας, επιμόρφωσης και εκπαίδευσης στον επαγγελματικό τομέα.
Είναι πολλά τα λάθη του παρελθόντος, που χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο προσέγγισης για να απελευθερωθούν και από την μέγγενη παραθεσμικών και παρακρατικών δομών εξουσίας, που εκμεταλλεύονται την απουσία της ελληνικής πολιτείας.
Παλαιότερα η ελληνική πολιτεία είχε να κρύψει πολλά και ο διάλογος για το τι μέλει γενέσθαι με τη μειονότητα γίνονταν σε κλειστά γραφεία και με αρμοδιότητες στο υπουργείο Εξωτερικών. Μόνο που είναι Έλληνες πολίτες και όχι κάτοικοι του εξωτερικού.
Αλλά τώρα οι συνθήκες προφανώς είναι εντελώς διαφορετικές και θα πρέπει να γίνονται όλα ξεκάθαρα και στο φως. Και όχι να κρύβονται τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, που δίνει το περιθώριο σε πολλούς να παίζουν παιχνίδια στην πλάτη της μειονότητας, σε πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό επίπεδο, ο καθένας για τα δικά του συμφέροντα.