Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Τελικά αποδείχτηκε ότι ο Ερντογάν δεν θα φύγει εύκολα, αλλά ούτε και ανώδυνα, χωρίς να οδηγήσει σε περιπέτειες στον τουρκικό λαό. Εκτός αν λυγίσει υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων, αφού χρειάζεται άμεσα ρευστότητα και χρηματοδοτήσεις, για να επιβιώσει η χώρα και για να στηρίξει τους σεισμόπληκτους.
Και ακόμα αν επιλέξει να οδηγήσει τη χώρα του σε περιπέτειες, με ότι συνεπάγεται αυτό για τους γείτονες, αφού μετά την εκλογή του προφανώς θα συνεχίσει τις αδιέξοδες διπλωματικές του τακτικές και πολιτικές, για να υλοποιήσει τον υπερφίαλο σχεδιασμό του της νέας Τουρκίας και να αφήσει το όνομα του στην ιστορία, μετά από τα 100 χρόνια της συνθήκης της Λωζάννης.
Οι Τούρκοι ψηφίζουν ηγέτη, με άλλα κριτήρια συνήθως και όχι ένα συνονθύλευμα κομμάτων μιας ευκαιριακής σύμπραξης, που προφανώς θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, με τον Κεμάλ Κιλιντσάρογλου να δίνει τη σκυτάλη στους νεότερους. Μόνο που αυτό θα έπρεπε να το πράξει πολύ νωρίτερα.
Η μικρή διαφορά όμως σημαίνει ότι η Τουρκία είναι μία βαθιά διχασμένη χώρα. Ποντάρισε ο τούρκος πρόεδρος στο αφήγημα για σταθερότητα, ασφάλεια, με εθνικιστική ρητορική, δίνοντας το μήνυμα της ισχυρής Τουρκίας διπλωματικά και στρατιωτικά, αλλά και το όραμα μιας μεγάλης περιφερειακής δύναμης.
Βάζοντας σε δεύτερο πλάνο στη σκέψη των πολιτών τα προβλήματα της φτώχειας και της δεινής οικονομικής κατάστασης και των σεισμών. Και ποντάρισε στη θρησκευτική πίστη των μουσουλμάνων και στο πρόσωπο του ως θεματοφύλακα του Ισλάμ.
Και αυτά έφεραν θετικά αποτελέσματα για τον Ταγίπ Ερντογάν, αφού ήδη διατηρούσε τον πλήρη έλεγχο στα ΜΜΕ της χώρας και στη δημόσια μηχανή. Και ας πεινάει ο λαός, αρκεί να τους τάζεις μεγάλες ιδέες και οράματα.
Και χόρτασαν τη μεγάλη Τουρκία, τα νέα σύνορα, τη γαλάζια πατρίδα και πατριωτισμό, βάλλοντας εναντίον όλων των εχθρών, φίλων και συμμάχων και ως Δον Κιχώτης να πολεμά με τους ανεμόμυλους.
Αλάνθαστες επικοινωνιακές συνταγές που προσελκύουν δυστυχώς ψηφοφόρους, χειραγωγούν μάζες και ιδιαίτερα αυτούς με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Και εκεί ποντάρισε και κέρδισε ο Ταγίπ Ερντογάν.
Το παραμύθι του πατριωτισμού όμως, του προφίλ του δήθεν αγωνιστή και του πιστού Χριστιανού που ανάγεται στο τρίπτυχο «Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», που θυμίζει ζοφερές εποχές για τη χώρα μας, γαλούχησε και μία μάζα ανθρώπων που ασπάζονται αυτά τα πρότυπα και στη χώρα μας.
Η μικρή αυτή μάζα ψηφοφόρων όμως διαθέτει ένα ποσοστό της τάξης του 7 έως 10%, που εκφράζεται μέσω τέτοιου τύπου κομμάτων, που συνήθως έχουν απλές λύσεις για όλα τα προβλήματα. Και τελευταία αγκάλιασαν και τους αντιεμβολιαστές, τους Ρωσόφιλους και τους δήθεν αντισυστημικούς.
Και ψαρεύουν όλοι στα θολά νερά για να προσελκύσουν και ψηφοφόρους, από τους πιστούς χριστιανούς και πατριώτες και γενικώς να μεγαλώσουν τα ποσοστά τους και να εκφραστούν και στη βουλή.
Ένα φαινόμενο που ανησύχησε και την επίσημη εκκλησία, αλλά και μητροπολίτες, που άσκησαν σκληρή κριτική στην προσπάθεια αυτή που γίνεται της εργαλειοποίησης μέσω της θρησκείας και της πίστης των απλών ανθρώπων, για να αποκτήσουν κάποιοι πολιτικά οφέλη.
Ως «χυδαία απόπειρα χειραγώγησης της εκκλησίας μας και εργαλείο για την επιδίωξη των αλλότριων σκοπών», το θεωρεί ο Αρχιεπίσκοπος και τα βάζει με τους «παραχαράκτες της πίστης μας», καταλήγοντας ότι δεν θα ανεχτεί τέτοιου τύπου φαινόμενα.
Και για να ξεκαθαρίσει φυσικά ότι η εκκλησία δεν συμμετέχει σε τέτοιου τύπου διαδικασίες, αλλά είναι εντελώς διαφορετικός ο ρόλος της. Και πολύ καλά έπραξε θα πουν πολλοί , βάλλοντας εναντίον αυτών που προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους πιστούς.
Πέτυχαν όμως το σκοπό τους, ή όχι; Μήπως με αυτά που έπραξαν κατέστησαν πλέον ως επίσημους συνομιλητές νεόκοπους πολιτικούς, που βλέπουν τις πολιτικές τους μετοχές να ανεβαίνουν;
Μήπως κατάφεραν με τη στάση τους κάποιοι ιερωμένοι να υποπέσουν ακόμα στην παγίδα, κάνοντας το ίδιο λάθος, με αυτό που ασκούν ως κριτική; Δίνοντας κατεύθυνση να μη στηριχτούν τέτοια κόμματα, έστω έμμεσα, δεν το αντιλαμβάνονται ότι παίρνουν θέση στην πολιτική;
Προς τέρψη φυσικά των αρχηγών τέτοιων κομμάτων, που μάλλον εισπράττουν την καλύτερη πλέον επικοινωνιακή προβολή, για να την κεφαλαιοποιήσουν στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Τέτοιου τύπου ευαισθησίες όμως, υπάρχουν μάλλον φαίνεται στη δική μας επίσημη εκκλησία, αφού ενδιαφέρονται τόσο πολύ να διαχωρίσουν το θρησκευτικό τους ρόλο, από τα πολιτικά δρώμενα.
Θεωρία που ουδόλως ασπάζονται οι ψευτομουφτήδες στη Θράκη, που λειτουργούν ως πολιτικοθρησκευτικοί ηγέτες της μειονότητας. Αφού έχουν κάνει κυριολεκτικά επιστήμη την παρεμβατικότητα τους και την εργαλειοποίηση της πίστης των απλών μουσουλμάνων, για να κατευθύνουν τους ψηφοφόρους.
Ειδικά στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης το παιχνίδι αυτό επιτυγχάνεται με τη συνεπικουρία της προξενικής αυλής, των ακραίων και των προθύμων πολιτικών της μειονότητας. Και τους βγαίνει.
Χρησιμοποιούν το αφήγημα των ανύπαρκτων ουσιαστικά μειονοτικών θεμάτων, ώστε να καθίστανται οι ίδιοι ως θρησκευτικοί παράτυπα ηγέτες, αξιότιμοι συνομιλητές και φιλοξενούμενοι του προέδρου της Τουρκίας.
Παρόντες στο παλάτι του Σουλτάνου και πρόσφατα, για να επιβραβευτούν που δίνουν τόσους αγώνες, ουσιαστικά για να διατηρείται η θεματολογία της διπλωματικής ατζέντας στην Άγκυρα αναφορικά με τη Θράκη.
Έτσι πληροφορούμαστε ότι και τώρα, αφού κατοχύρωσαν τους βουλευτές που ήθελαν σε Ξάνθη και Ροδόπη, άρχισαν ήδη να δίνουν αγώνα και για τις δεύτερες εκλογές. Αφού όλο το σύστημα δουλεύει πλέον πόρτα-πόρτα.
Το νέο δίλλημα που θέτουν είναι να στηριχθεί και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ σε Ξάνθη και Ροδόπη, ώστε να μη χάσουν την έδρα τους οι δικοί τους βουλευτές.
Αυτό είναι το νέο παραμύθι που προβάλλουν. Γιατί κυριολεκτικά είναι μύθος αυτό που ισχυρίζονται και το γνωρίζουν. Αφού δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος απώλειας καμίας βουλευτικής έδρας, στις τριεδρικές περιφέρειες σε Ξάνθη και Ροδόπη.
Ακόμα και να μειωθεί η δύναμη κάποιων, δεν διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο και ουσιαστικά αυτό δεν σημαίνει και τίποτα. Επειδή όλα τα άλλα κόμματα στους δυο νομούς απέχουν παρασάγγας από τα τρία πρώτα.
Και ούτε υπάρχει προοπτική το πρώτο κόμμα να βγάλει δύο έδρες, όταν χρειάζεται για αυτό συντριπτικά ποσοστά που δεν τα έχει κανένας. Κινδυνολογούν για άλλη μια φορά για να πετύχουν το στόχο τους.
Φυσικά θα πρέπει να καταλάβουν και οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας, κυρίως στους δήμους Ιάσμου και Αρριανών, ότι κυριολεκτικά κάποιοι τους εμπαίζουν και τους περνάνε την προπαγάνδα ους, όπως στις πρώτες εκλογές.
Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Αλλά διαψεύστηκαν φυσικά οικτρά στις εκτιμήσεις τους. Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να καταλάβουν το παιχνίδι τους και να τους γυρίσουν την πλάτη.
Αλλά τη διαστρέβλωση της αλήθειας την έχουν κάνει μάλλον ήδη επιστήμη κάποιοι. Και τώρα προσπαθούν να τους πείσουν προφανώς για να μην εκτεθούν περισσότερο με τις επιλογές τους. Αλλά το τι θα καταφέρουν, θα φανεί στις επόμενες κάλπες.
Πάντως κανείς βουλευτής που έχει εκλεγεί σε Ξάνθη και Ροδόπη δεν κινδυνεύει και θα αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν οι περισσότεροι. Και ας διαλαλούν οι πονηρές σειρήνες περί του αντιθέτου, προφανώς για τα δικά τους συμφέροντα βέβαια και όχι της μειονότητας.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News