27/05/2011

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στον συντονισμό που πρέπει να υπάρχει, όταν διοργανώνονται σπουδαίες εκδηλώσεις στην περιοχή  μας.

-Ώστε να μην υποβαθμίζονται ορισμένες και το σπουδαιότερο να μην λειτουργούν ανταγωνιστικά στις άλλες.

-Έτσι λοιπόν, μας προξένησε ανάμεικτα συναισθήματα η είδηση ότι στο συνεδριακό πολιτιστικό κέντρο θα φιλοξενηθεί η πρώτη εκδήλωση αφιερωμένη στον ευεργέτη Νέστωρα Τσανακλή, υπό την αιγίδα μάλιστα του κυβερνητικού εκπροσώπου.

-Χωρίς φυσικά να θεωρείται τελετή εγκαινίων μια τέτοια εκδήλωση και προφανώς βιαστικά και αψυχολόγητα, με άγνωστους συμβολισμούς και σημαινόμενα.

-Γιατί αν θέλανε να συνδέσουμε την περιφερειακή και διαβαλκανική εμβέλεια του μεγάρου, με την πρώτη εκδήλωση έπρεπε να γίνει αναφορά ή αφιέρωμα για πολλούς ευεργέτες μας και φιλοσόφους που έζησαν ή άφησαν το αποτύπωμα τους σε αυτό τον τόπο, στις επιστήμες, στα γράμματα, στην τέχνη αλλά και ευεργετήματα.

-Στην βιαστική αυτή ενέργεια δεν έλαβαν υπόψη ότι λειτουργεί και ανταγωνιστικά προς την έκθεση ΘRAKH, ασχέτως αν εντάχθηκε στο πρόγραμμα, αφού έρχεται εν μέσω ενός σπουδαίου οικονομικού φόρουμ που εξελίσσεται στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και στην χρονική στιγμή που επέλεξε η σύζυγος του προέδρου Μαίη Παπούλια να εγκαινιάσει το παιδικό χωριό SOS στο Αρίστεινο.

-Όλα καλά και άγια λοιπόν, αλλά σε λάθος χρονική στιγμή και βιαστικά, αφαιρώντας το άλλοθι της περιφερειακής αντίληψης, εντάσσοντας το σε τοπικές και πολιτικές σκοπιμότητες.

-Και ίσως η καλύτερη εκδήλωση – αφιέρωμα στον Νέστωρα Τσανακλή να ήταν η χρηματοδότηση για την αναπαλαίωση και συντήρηση του κληροδοτήματος του, που το έφτιαξε και το διατηρούσε με αγάπη, για να το αφήνουμε να αραχνιάζει και να αργοπεθαίνει οι νεότεροι. Nα πληρώσουμε τους μελετητές και να το διασώσουμε άμεσα γιατί είναι πραγματικά κατάντια η σημερινή του εικόνα

-Κατά τα άλλα ευχόμαστε καλή επιτυχία και να μην μείνουμε μόνο εκεί.

-Ειδικά τώρα που ξεπεράστηκε και ο σκόπελος της ενοικίασης του χώρου, που οι τιμές του ήταν αποτρεπτικές για παρόμοιες εκδηλώσεις, χωρίς την αιγίδα φορέων και επισήμων.

Ενθουσιώδης όπως είναι πάντα οι νεοέλληνες, ξύπνησαν και βγήκαν στις πλατείες των μεγάλων πόλεων, για να διαμαρτυρηθούν ακομμάτιστα, ακηδεμόνευτα και χωρίς συνδικαλιστικές ταμπέλες, για το χάλι μας, την ανεργία και τα αδιέξοδα που μας δημιούργησε το μνημόνιο.

-Χωρίς αρχηγούς, διοργανωτές, συντονιστικές ομάδες, αλλά αυθόρμητα όπως λέγεται μέσω του διαδικτύου.

-Μέχρι εδώ όλα καλά και θα μπορούσε να πει κάποιος ότι επιτέλους οι ενεργοί πολίτες διαμαρτύρονται χωρίς να καπελώνονται και να ποδηγετούνται και να αμαυρώνονται ως διαδηλωτές με προβοκατόρικα γεγονότα βίας που συνήθως γίνονται στις πατροπαράδοτες διαδηλώσεις των ξεπουλημένων συνδικάτων.

-Υπάρχει όμως ένας κίνδυνος για όλα αυτά τα κινήματα χωρίς ταυτότητα.

-Η για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι με την ταυτότητα κάποιων προσώπων που κινούν τα νήματα ανώνυμα μέσω του διαδικτύου.

-Γιατί κάποιος ή κάποιοι αποφάσισαν να γράψουν ένα κείμενο, να παροτρύνουν τους νέους αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες να βγουν στις πλατείες.

-Και η ανωνυμία καθώς και ο τρόπος που λειτουργεί το διαδίκτυο, όπως και με τα ανώνυμα μπλοκ, εύκολο είναι μια «αρχή» ή ένας «φορέας» με άγνωστες διαθέσεις να κατευθύνει ένα κίνημα και να καρπωθεί τον αγώνα των ενεργών πολιτών.

-Και ο τρίτος πόλος εξουσίας στην Ελλάδα ετοιμάζεται πυρετωδώς. Πριν βρεθούν λοιπόν προ απροόπτων τέτοιου είδους κινήματα, που βεβαίως συμφωνούμε και συντασσόμαστε μαζί τους, καλό είναι το νέο αυτό «παιχνίδι» να γίνει με πιο ξεκάθαρους όρους.

-Και οι διοργανωτές να λειτουργούν με ονοματεπώνυμο και όχι στην αφάνεια, που κρύβει πολλά μυστικά.

-Γιατί ο στόχος με τέτοιου είδους εκδηλώσεις πρέπει να είναι το μετά και η επόμενη μέρα.

Περίπου 20 Ροδοπαίοι δάσκαλοι του ελληνόγλωσσου προγράμματος στα μειονοτικά σχολεία της περιοχής μας, βρίσκονται σε μια ιδιότυπη ομηρία.

-Περιμένουν από τον Φεβρουάριο να τοποθετηθούν σε οργανικές θέσεις στα μειονοτικά σχολεία με απόφαση που έχει πάρει το ΥΣΜΕ ( υπηρεσιακό συμβούλιο μειονοτικής εκπαίδευσης ) για την μετάθεση τους, όπως γινόταν κάθε χρόνο.

-Και έτσι θα είχαν την ευχέρεια και να οργανώσουν την προσωπική τους ζωή, αλλά και να προγραμματίσουν και το μέλλον τους.

-Και όμως, το σκεπτικό του υπουργείου είναι ότι πρώτα πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τις συγχωνεύσεις των μειονοτικών σχολείων, που τις καθυστερούν αδικαιολόγητα βέβαια και μετά να αποφασίσουμε για τις μεταθέσεις.

-Έτσι όμως τους κρατάει σε ομηρία και αβεβαιότητα.

-Και δεν γνωρίζουν τι θα γίνει και την επόμενη χρονιά, αφού με της συγχωνεύσεις θα λιγοστέψουν οι θέσεις και επόμενο είναι να προτιμήσουν άλλες πόλεις να διδάξουν στην Ελλάδα εν μέσω οικονομικής κρίσης.

-Και όμως, είχαν δηλώσει έγκαιρα το ενδιαφέρον τους, ήθελαν να έρθουν στον τόπο καταγωγής τους, αλλά τώρα ενδεχομένως όποτε βρει την λύση το υπουργείο, μάλλον θα είναι αργά γι’ αυτούς.

-Και προφανώς θα προτιμηθούν άλλοι, αν υπάρξουν τελικά θέσεις για δασκάλους σε ελληνόγλωσσα προγράμματα.

-Εκτός αν δεν χρειαζόμαστε τέτοιους δασκάλους και μας καλύπτουν τα προγράμματα Φραγκουδάκη.

Μετά από 20 χρόνια διοργανώσεων και ακόμη δεν ξεκαθαρίσαμε αν η έκθεση Θράκη είναι διεθνής, πανελλαδική, διαβαλκανική, περιφερειακή, τοπική ή απλώς την βαφτίζουμε ανάλογα με τις συμμετοχές.

-Είναι η κλασική αδυναμία των εκθέσεων αυτού του είδους που με ελάχιστο κόστος λόγω υποχρηματοδότησης και με ατομικές προσπάθειες, προσπαθούν να κρατηθούν ζωντανές, παρουσιάζοντας ως επιτεύγματα τον αριθμό των επισκεπτών, περίεργων ή μη, της εντόπιας κατανάλωσης από τους ξένους επισκέπτες και την συμμετοχή των εκθετών που όσο πάει δελεάζονται μόνο με κίνητρα.

-Και συνήθως ακούμε ευχολόγια, σχεδιασμούς από την επόμενη μέρα για τον επόμενο χρόνο, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι όλα γίνονται με την ψυχή στα δόντια για μια μίνιμουμ αξιοπρεπή παρουσία.

-Και προβάλλονται κατά κόρον αυτοί που κόβουν την κορδέλα των εγκαινίων, οι αισιόδοξοι χωρίς αντίκρισμα λόγοι των πολιτικών, αλλά κανείς δεν θυμάται να μας αναλύσει το ανταποδοτικό όφελος, ποιες άραγε επαγγελματικές συμφωνίες κλείστηκαν, ποιο είναι το κέρδος  που αποκόμισε ένας επιχειρηματίας που συμμετείχε για να ξανάρθει και του χρόνου και αν οι περισσότεροι επισκέπτες δεν έκαναν απλώς την βόλτα τους από περιέργεια.

-Αν τα γνωρίζαμε όλα αυτά, θα μπορούσαμε να βγάλουμε και ασφαλή συμπεράσματα που θα ήταν σαφώς χρήσιμα για το μέλλον.

-Αλλά τέτοια ώρα – τέτοια λόγια, που λέει και ο λαός, αφού τελικά και οι εκθέσεις είναι ο καθρέπτης της οικονομικής και επιχειρηματικής ζωής μιας κοινωνίας, οπότε μην ζητάμε πολλά. Εμείς ως τοπικό μέσο θα τη στηρίζουμε και θα συμμετέχουμε.