Μικροκομοτηναίικα 01-05-2024

Καταλαγιάζουν οι ρυθμοί στην πόλη σταδιακά αφού οι περισσότεροι φοιτητές που έδιναν ζωή έχουν φύγει, τα σχολεία έχουν κλείσει και κινούνται πλέον οι ντόπιοι και γηγενείς, αλλά και όσοι συμπολίτες μας επιστρέφουν για τις γιορτές στα πάτρια εδάφη.
Κατεβαίνουν επίσης οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης και σταμάτησαν σχεδόν εντελώς οι περιοδείες των υποψήφιων ευρωβουλευτών στην περιφέρεια μας. Αν και σε εθνικό επίπεδο κυριαρχεί η διαμάχη λόγω της δικαστικής απόφασης για την τραγωδία στο Μάτι.
Που ενδεχομένως είναι και προάγγελος παρόμοιων αποφάσεων για τις ευθύνες και στην υπόθεση των Τεμπών. Τη σκυτάλη των επισκέψεων αυτών που θα έρθουν για να κάνουν Πάσχα στην περιοχή μας την παραλαμβάνουν οι πολιτικοί αλλά και οι ντόπιοι υποψήφιοι.
Που θα συνωστίζονται στις πρώτες σειρές στις θρησκευτικές τελετές, για να δηλώσουν την παρουσία τους. Μια ευκαιρία ξεκούρασης και περισυλλογής συνάμα στις άγιες μέρες του Πάσχα, που θα κυριαρχήσουν τα οικογενειακά τραπεζώματα και οι συναντήσεις με φίλους.
Και δεν προσφέρεται για αντιπαραθέσεις, πολιτικολογίες και εκδηλώσεις προβολής προς άγραν ψηφοφόρων. Κυριαρχούν τα θρησκευτικά δρώμενα και το πνεύμα των ημερών. Παρόλα αυτά τα επιτελεία των κομμάτων ήδη σχεδιάζουν τις περιοδείες τους ενόψει των ευρωεκλογών την επομένη.
Αφού πλέον τα χρονικά περιθώρια στενεύουν κατά πολύ και ο ένας μήνας δεν επαρκεί για να αλλάξει τις καταστάσεις όπως επιθυμούν όλοι. Δύο παράλληλοι κόσμοι κινούνται βασικά. Ο πολιτικός κόσμος που κατά μεγάλο ποσοστό ενδιαφέρεται για την πρωτοκαθεδρία, την αποδοχή και τα μεγάλα ποσοστά, μαζί με τους άλλους που συνωστίζονται στη σειρά για να αποκτήσουν τη δεύτερη θέση.
Κι από την άλλη ο κόσμος της αγοράς και οι οικογένειες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, που κατά συντριπτική πλειοψηφία δεν συμμερίζεται τις αγωνίες τους, αφού αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα επιβίωσης και καθημερινότητας.
Πολλοί βέβαια έχουν πάψει πλέον να πιστεύουν σε σωτήρες, σε αναντικατάστατους, ακόμα και σε ….αυθεντίες, που υπόσχονται ότι με δύο τρεις αποφάσεις τους θα τα αλλάξουν όλα.

Ημέρα καταβολής του δώρου Πάσχα βέβαια για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα η σημερινή και η υπουργός Εργασίας ερωτήθηκε σε τηλεοπτικό κανάλι πώς διασφαλίζει το ότι το παίρνουν σίγουρα όλοι οι εργαζόμενοι, γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις που κάποιοι εργοδότες το ζητούν πίσω σε μετρητά.
Φυσικά αφού το καταβάλλουν βέβαια κανονικά μέσω τραπεζικού λογαριασμού για να μην έχουν επιπτώσεις όπως ορίζει ο νόμος. Η απάντηση της απλοϊκή και ασαφής, επικαλούμενη το σύστημα Εργάνη που παρακολουθεί ηλεκτρονικά τις καταβολές μισθών και δώρων. Από την πόλη έρχομαι, στην κορυφή κανέλα.
Γιατί πως μπορεί να ενοχοποιηθεί και να τιμωρηθεί κάποιος, όταν η μία συναλλαγή γίνεται νόμιμα και τραπεζικά, ενώ η άλλη, η επιστροφή δηλαδή του δώρου στον εργοδότη, με μετρητά και χωρίς παραστατικά;
Για να συμπληρώσει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να γίνονται φυσικά καταγγελίες. Αλήθεια πόσο μακράν της πραγματικότητας είναι ορισμένοι όταν εκτιμούν ότι είναι σε θέση και μπορεί να καταγγείλει κάποιος εργαζόμενος, όταν έχει φτάσει στο επίπεδο να δέχεται επί χρόνια μια τέτοια κατάσταση;
Ο καταγγέλλων μπορεί βέβαια να πάρει το δώρο του με αυτή τη μέθοδο, αλλά μάλλον το επόμενο χρονικό διάστημα θα απολυθεί. Σε μία περίοδο που η εργασία είναι δυσεύρετη. Τέτοια φαινόμενα βέβαια απομονωμένα ευτυχώς, επικρατούν και στην περιοχή μας.
Δεν γνωρίζει ακόμα η υπουργός πώς γίνονται όλα αυτά, ή πώς καταστρατηγείται το ωράριο σε μεγάλες επιχειρήσεις και αλυσίδες, που τα τετράωρα γίνονται εξάωρα και με υπερωρίες απλήρωτες; Όπως και πολλά άλλα τέτοιου τύπου νοσηρά φαινόμενα στον εργασιακό τομέα;
Η μόνη λύση φυσικά να εξαλειφθούν τέτοιου τύπου φαινόμενα είναι να υπάρχουν δουλειές και να μειωθεί στο μισό η ανεργία από τα σημερινά επίπεδα. Ειδάλλως η εκμετάλλευση θα συνεχίζεται από λίγους, ευτυχώς, κακούς εργοδότες.

Καλώς πράττουν πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί να αναδεικνύουν τις ζημιές που υπέστησαν τα κεράσια του Σώστη και να ζητούν αποζημιώσεις. Πρώτος ανέδειξε το θέμα ο Ιλχάν Αχμέτ, ακολούθησαν περιφέρεια και δήμαρχος Ιάσμου, αλλά βλέπουμε ότι προς την κατεύθυνση αυτή κινήθηκε και ο έτερος βουλευτής της μειονότητας.
Ζητούν όλοι βέβαια άμεση καταγραφή των ζημιών από τον ΕΛΓΑ, αποζημιώσεις που να καλύπτουν τις ζημιές και συγχρόνως προτείνουν ότι θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος αντιχαλαζιακής προστασίας. Γιατί πλέον είναι απανωτές οι ζημιές που έχουν υποστεί τα προηγούμενα χρόνια.
Μήπως όμως θα πρέπει να λένε και τα πράγματα με το όνομά τους και να ακουστούν και κάποιες αλήθειες για το κεράσι; Λόγου χάριν επί χρόνια ολόκληρα δεν στήριξαν πλην της περιφέρειας που έδωσε τις χρηματοδοτήσεις, το συνεταιρισμό των κερασοπαραγωγών.
Για να μπορεί να ορθοποδήσει, ώστε να εμπορεύεται τα κεράσια και συγχρόνως να προχωρά να κάνει και έργα μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, για να πετύχουν μία πιο βέλτιστη προστασία της παραγωγής τους. Και το αποτέλεσμα είναι γνωστό, αφού οδηγήθηκε σε αδράνεια και έκλεισε.
Και τα κεράσια τώρα το εμπορεύεται μία ιδιωτική επιχείρηση, που φυσικά δεν περιμένει να δουλέψει από το προϊόν της περιοχής, αφού αν δεν βρει και στην τιμή που θέλει τα προμηθεύεται από άλλες περιοχές. Ο συνεταιρισμός όμως θα είχε άλλες προτεραιότητες. Μια ευκαιρία χαμένη.

Θα πρέπει επίσης οι πολιτικοί να λένε και άλλες αλήθειες που ίσως δεν συμφέρει να ακουστούν από τους καλλιεργητές-ψηφοφόρους. Ότι με τον τρόπο που είναι διαρθρωμένες οι καλλιέργειες με τα μεγάλα δέντρα και διάσπαρτα στα χωράφια, αντιχαλαζιακή προστασία δεν μπορεί να επιτευχθεί.
Μια πρώτη ιδέα είναι να προχωρήσει το πρόγραμμα του υπουργείου που υπάρχει για ορισμένες περιοχές, ώστε έγκαιρα με τα αεροπλάνα να ψεκάζονται τα σύννεφα για να αποφύγουν την χαλαζόπτωση.
Μια μέθοδος βέβαια που δεν έχει και μεγάλες αποδόσεις, αφού βασίζεται σε εκτιμήσεις και ανά πάσα στιγμή ουδείς γνωρίζει πότε θα υπάρξει μια χαλαζόπτωση στην περιοχή, ή απλώς θα είναι μία μεγάλη βροχόπτωση.
Όσο για την αντιχαλαζιακή προστασία που ζητούν, βάσει των προγραμμάτων που υπάρχουν, θα πρέπει να γνωστοποιούν τους καλλιεργητές ότι στις υπάρχουσες φυτεύσεις είναι αδύνατο, η πολυδάπανο να εφαρμοστεί.
Συνεπώς θα πρέπει να ξηλωθούν και να γίνουν γραμμικές καλλιέργειες, με δέντρα πιο χαμηλά, ώστε να μπορούν να σκεπάζονται με το προστατευτικό δίχτυ. Θέλουν όμως οι παραγωγοί να το πράξουν αυτό, αφήνοντας τις παραδοσιακές τους καλλιέργειες που βρήκαν εδώ και δεκαετίες;
Συνεπώς ας μη χαϊδεύουν αυτιά οι πολιτικοί, γιατί εμείς θα μένουμε χωρίς τα πετροκέρασα του Σώστη, οι καλλιεργητές θα ακολουθούν την πεπατημένη κι οι πολιτικοί θα διαμαρτύρονται και θα ζητούν συνήθως ανέφικτα πράγματα, τα οποία δεν μπορούν να εφαρμοστούν.