Μικροκομοτηναίικα 07-03-2025

Έχει διαφοροποιηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα η αντιπολιτευτική τακτική σε περιφέρεια ΑΜΘ αλλά και σε δήμους της Ροδόπης με βάση ένα προηγούμενο σχόλιο μας. Και το μόνο που έχει μείνει σταθερό είναι η πλήρης αφωνία και σχεδόν απουσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στους δήμους Ιάσμου και Αρριανών.
Μάλλον οι επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης στους δύο αυτούς δήμους δεν έχουν προτάσεις, ούτε να εκφράσουν διαφορετικές απόψεις για να κάνουν και κριτική και προφανώς αισθάνονται ότι όλα λειτουργούν ρολόι στην καθημερινότητα των δήμων τους. Μια κατάσταση βέβαια η οποία βολεύει ξεκάθαρα αυτούς που διοικούν.
Στην περιφέρεια ΑΜΘ διακρίνουμε αυτή την περίοδο ότι η ισχυρή αντιπολίτευση που ασκούσε το πρώτο χρονικό διάστημα ο πρώην περιφερειάρχης Χρήστος Μέτιος, υπενθυμίζοντας στη νέα διοίκηση ότι πολλά από αυτά τα έργα τα οποία υλοποιούνται είναι δικά τους, έχει ατονήσει και κατέβηκαν αισθητά οι τόνοι.
Και βλέπουμε ότι πιο ισχυρή αντιπολίτευση με προτάσεις με ιδέες και με ερωτήσεις ασκεί ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης Στέργιος Ηλιόπουλος, ακόμα και με θέματα τα οποία αφορούν τη Ροδόπη, όπως στο τελευταίο περιφερειακό συμβούλιο.
Και στο δήμο Κομοτηνής ήδη άρχισαν να δραστηριοποιούνται πιο δυναμικά και η παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και οι μικρότερες παρατάξεις, φέρνοντας και πλήθος μάλιστα ερωτημάτων ακόμα και στα συμβούλια απολογισμού.
Οι αντιπαραθέσεις γίνονται πιο ζωηρές και θυμίζουν και λίγο προεκλογική περίοδο, κυρίως με κριτική που ασκείται με τις καθυστερήσεις ορισμένων έργων που υπάρχουν, που ήδη έχουν δημοπρατηθεί στο παρελθόν.

Όσο για το δήμο Μαρωνείας-Σαπών εκεί τα πράγματα ξεφεύγουν λίγο, γιατί ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ντίνος Χαριτόπουλος μάλλον λειτουργεί ως εν δυνάμει δήμαρχος, αφού γνωρίζει πολύ καλά τα θέματα και με τον τρόπο που ασκεί σκληρή κριτική, νουθετεί και την δημοτική αρχή για να διεκδικήσει με καλύτερο τρόπο.
Και θέτοντας τους και προ των ευθυνών τους, ώστε κάποια στιγμή να ξεκινήσουν και να υλοποιούν και το δικό τους σχεδιασμό. Τα λάθη εξάλλου ανήκουν στο παρελθόν κατά την άποψη τους.
Και η συμπολίτευση που θα έπρεπε να έχει πιο δυναμικό ρόλο στα πεπραγμένα και δρώμενα του δήμου, κινείται στη λογική της βελτίωσης της καθημερινότητας και της απεμπλοκής κάποιων έργων, που μάλλον δε σχεδιάστηκαν σωστά και χρήζουν βελτιώσεων.
Δικαιωματικά λοιπόν η αξιωματική αντιπολίτευση του δήμου εντάσσεται στις πιο δυναμικές αντιπολιτεύσεις σε επίπεδο νομού, δυσκολεύοντας κατά πολύ το επικοινωνιακό προφίλ της νέας δημοτικής αρχής. Και φαίνεται ότι θα συνεχίσει στο ίδιο επίπεδο, μέχρι να ολοκληρωθούν όλα τα έργα που έχουν δημοπρατηθεί, ή δρομολογηθεί επί δικής τους θητείας.
Ο Ντίνος Χαριτόπουλος φαίνεται ότι προετοιμάζεται και κτίζει για τις επόμενες εκλογές, έχει ξεκινήσει από νωρίς τον αγώνα του, παρόλο που έχουμε σχεδόν ακόμα μία τετραετία για τη λήξη της θητείας των νέων διοικήσεων.
Που κάποιοι βέβαια προβλέπουν και εκτιμούν ότι μπορεί να περάσαμε από τις δύσκολες εποχές του κορωνοϊού που δεν γίνονται σχεδόν τίποτα, αλλά και της ενεργειακής χρήσης που καταχρέωσαν τους δήμους, αλλά και αυτή η περίοδος θα είναι φοβερά δύσκολη.
Δεν υπάρχει στον ορίζοντα κανένα νέο ολοκληρωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα για τους ΟΤΑ, όπως αντίστοιχα το Αντώνης Τρίτσης και το Φιλόδημος, αλλά μάλλον θα πρέπει να αρκεστούν όλοι στο ΕΣΠΑ της περιφέρειας αν θέλουν βέβαια να παρουσιάσουν κάποιο έργο μέχρι τη λήξη της θητείας τους στη διοίκηση.
Και εκείνα βέβαια σαφώς με τις δυσκολίες τους και τις καθυστερήσεις τους, αφού μάλλον τα δημόσια ταμεία δεν είναι και σε πολύ καλή κατάσταση, παρόλο που προσπαθούν κεντρικά να μας παρουσιάσουν μία διαφορετική εικόνα.

Σε πολλά μικρά κόμματα, που μετ’ επιτάσεως ζητούν οι πολιτικοί τους αρχηγοί να υπάρχει δημοκρατία, διαφάνεια και αξιοκρατία σε αυτή τη χώρα - καλώς πράττουν βέβαια και για αυτό θα πρέπει να δοθεί αγώνας από όλους - μάλλον οι ίδιοι δεν τα εφαρμόζουν στο δικό τους πολιτικό χώρο.
Ο τρόπος λειτουργίας ενός κόμματος και οι σχέσεις των στελεχών θα πρέπει να διέπονται από δημοκρατικές διαδικασίες, διάλογο και συλλογικές αποφάσεις και όχι να υπάρχει το σύστημα του ενός ανδρός, ή μιας γυναικός αρχή.
Προσωποπαγή κόμματα κυρίως και αυτό που βλέπουν οι περισσότεροι πολίτες είναι να μιλά πάντοτε και να ασκεί αντιπολιτευτική τακτική καθ’ ολοκληρίαν μόνο ο πρόεδρος του κόμματος και όχι τα κοινοβουλευτικά του στελέχη.
Και για αυτό ακριβώς πολλοί βουλευτές που έχουν εκλεγεί με αυτά τα κόμματα, δεν τους γνωρίζουν οι πολίτες, από την υποτυπώδη κοινοβουλευτική τους παρουσία. Και ψηφίζουν
σε ότι τους επιβάλλει ο αρχηγός.
Μόνο δημοκρατική δεν ήταν η καρατόμηση βουλευτών εκλεγμένων μάλιστα από την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, για να αντικατασταθούν από άλλους και δικές της επιλογές, που κατά την άποψη της είναι πιο άξιοι να εκπροσωπούν το κόμμα στη Βουλή.
Και τότε τι χρειάζονται οι εκλογές; Μήπως το δάσκαλε που δίδασκες θα πρέπει να το εφαρμόζουν και οι ίδιοι στο δικό τους κόμμα, για να γίνονται και πιο πιστευτοί στο λαό; Μέμφονται επίσης τους υπουργούς αλλά δεν αναλογίζονται αν ο μη γένοιτο χρειαστεί να κυβερνήσουν, οι άφωνοι και ανύπαρκτοι πολιτικά βουλευτές τους δεν θα αναλάβουν υποθετικά τις θέσεις τους; Τι διαφορετικό θα πράξουν;

Πρόσφατα όλοι γίναμε μάρτυρες της έντονης διαμάχης Τραμπ-Ζελένσκι, με την προσπάθεια του Αμερικανού προέδρου να τον μειώσουν και να τον εξευτελίσουν σε δημόσια θέα. Αλλά και την πονηρή ερώτηση που έθεσε μάλλον βαλτός δημοσιογράφος, περί της ανεπίτρεπτης ενδυματολογικής συμπεριφοράς Ζελένσκι και της έλλειψης σεβασμού και φιλοξενίας.
Τους πείραξε δηλαδή και μειδίασαν μάλιστα το γνωστό μπλουζάκι του Ουκρανού προέδρου, αφού κατά την άποψη τους θα έπρεπε να φορά κουστούμι και γραβάτα. Είναι όμως καθαρά υποκριτική όπως φαίνεται η ενδυματολογική τους αισθητική.
Ποτέ λόγου χάριν δεν θα ρωτήσουν κάτι παρόμοιο στον υπερυπουργό του Έλον Μασκ που έχει την πιο εκκεντρική ενδυματολογική συμπεριφορά. Ακόμα και σε επίσημες ομιλίες και συναντήσεις του προέδρου συνεχίζει να φορά το καπελάκι του και τα μπλουζάκια, αντί να ντύνεται ευπρεπώς με βάση το πρωτόκολλο τους.
Και πρόσφατα ο Έλον Μασκ εκτός από την γνωστή του ενδυματολογική αμφίεση σε επίσημη ομιλία του Τραμπ είχε στους ώμους του και το μικρό του γιο, θαρρείς και πήγαινε βόλτα στο πάρκο. Τόλμησε κάποιος να του πει τίποτα;
Ανέχονται τα χειρότερα με την υποκριτική τους συμπεριφορά από έχοντες και κατέχοντες και κατά την άποψη τους σοβαρούς, αλλά όχι από έναν ηγέτη άλλου κράτους. Ενδυματολογική πολιτική με διακρίσεις, φανατισμό και απέραντη υποκρισία, αντί σεβασμού στη διαφορετικότητα.
Κελεμπίες φορούν οι ηγέτες των χωρών του Κόλπου σε επίσημες συναντήσεις, παλαιστινιακή μαντήλα φόραγε παλαιότερα και ο Γιάσερ Αραφάτ, αλλά οι ομόλογοι τους από χώρες της Αφρικής φορούν στολές που θυμίζουν φύλαρχους.
Η ουσία των πραγμάτων λοιπόν δεν πρέπει να εστιάζεται στη ενδυματολογική εμφάνιση, αλλά μάλλον σε τραμπούκικες και προσβλητικές συμπεριφορές κάποιων ενδεδυμένων με τους κανόνες του καλού κόσμου δήθεν.