Μικροκομοτηναίικα 16-10-2024

Το καλό πράγμα αργεί να γίνει, είναι μάλλον η λογική που εφαρμόζουν από το υπουργείο Υγείας για την επιλογή των νέων διοικητών των νοσοκομείων. Εκτός αν βρίσκονται στην τελευταία φάση του …μαγειρέματος, ώστε να ισορροπήσουν την κατάσταση για να μην υπάρχουν διαμαρτυρόμενοι, αλλά συγχρόνως να κατασταλάξουν κατά βάση σε δικά τους πρόσωπα.
Αφού με βάση τα χρονοδιαγράμματα τα οποία υπήρχαν και τις τρεις φάσεις επιλογής των νέων διοικητών των νοσοκομείων, με εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ, τις γνώσεις και τα πτυχία τους, αλλά και την καταλληλότητα τους σε θέματα διοίκησης, θα έπρεπε να είχαν τελειώσει.
Ακόμα και η επιλογή των τριών για κάθε θέση πριν την τελική απόφαση, με προσωπική συνέντευξη που θα έδιναν και στο υπουργείο, έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τα μέσα Αυγούστου.
Κι όμως φτάσαμε στα μέσα του Οκτώβρη και το μόνο που έχει γίνει μέχρι στιγμής είναι οι αλλαγές στις διευθύνσεις των υγειονομικών υπηρεσιών. Στο διάστημα αυτό όμως, οι πρόεδροι που δεν έχουν ελπίδες και δεν περιμένουν και κάτι, όπως γίνεται κατά πάγια τακτική, μάλλον έχουν κατεβάσει τα μολύβια, περιμένοντας την αλλαγή.
Όσον αφορά την Κομοτηνή εδώ οι υποψήφιοι ξεπερνούσαν τους 11, με τους μισούς να έλκουν την καταγωγή τους από το νομό μας, αλλά πλην αυτών εξεδήλωσαν το ενδιαφέρον τους και άλλοι από τη γειτονική Αλεξανδρούπολη, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τελικά που θα κάτσει η μπίλια της αλλαγής στη διοίκηση του νοσοκομείου;
Πληροφορίες μας αναφέρουν ότι εντός των επόμενων ημερών θα ανακοινωθούν τα ονόματα. Και θα φανεί φυσικά αν προτιμήθηκαν οι δικοί τους άνθρωποι όπως γίνεται συνήθως, έστω και μέσω αδιάβλητης υποτίθεται διαδικασίας, ή ο πιο άξιος με βάση τα προσόντα για να αναλάβει.

Όλες οι πολιτισμένες και προηγμένες οικονομικά χώρες, διατηρούν επί δεκαετίες σταθερά τα φορολογικά και ασφαλιστικά τους συστήματα, για να γνωρίζουν οι επιχειρηματίες που επενδύουν τα κόστη και να κάνουν το σχεδιασμό τους για το μέλλον.
Δεν αλλάζουν τα δεδομένα σαν τα πουκάμισα, ακόμα και στη διάρκεια μιας κυβερνητικής θητείας, πόσο δε μάλλον όταν αλλάζει η κυβέρνηση. Αλλαγές γίνονται και από υπουργό σε υπουργό, με την ίδια κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Ποιος είναι όμως ο λόγος να γίνονται τόσες πολλές αλλαγές που τις περισσότερες φορές δημιουργούν σύγχυση στους επαγγελματίες, ανατρέπουν τα πλάνα τους και χρειάζονται τη συνδρομή ειδικών για να τους ενημερώσουν;
Όπως τώρα καλώς πράττει ο ΟΕΒΕΣ Ροδόπης που φέρνει ειδικό οικονομολόγο με γνώσεις στα εργασιακά και ασφαλιστικά, για να τους ενημερώσει για την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας. Που δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί τόσο σύντομα σε πολλές επιχειρήσεις.
Αλλά ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό με τις αλλαγές όπως πρόσφατα με τις ταμειακές μηχανές και τη διασύνδεση τους με τα POS και με τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν, είτε με την ανταπόκριση από πλευράς τραπεζικού συστήματος, αλλά ακόμα και στο ιντερνέτ που δεν έχουν ορισμένες περιοχές.
Επίσης η τεκμαρτή φορολόγηση που εφαρμόστηκε ως ένα άδικο μέτρο και οριζόντιο, αλλά και πολλά άλλα που θα χρειαζόταν ένας μακρύς κατάλογος για να τα αναφέρουμε. Και ειλικρινά αναρωτιέται κάποιος, άραγε επιτυγχάνουν καλύτερη εισπραξιμότητα με όλες αυτές τις αλλαγές που γίνονται;
Ανακαλύπτουν δηλαδή το μαύρο χρήμα στο βαθμό που θα έπρεπε, για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, ή μόνο υπάρχει ένας ανελέητος βομβαρδισμός επιβολής προστίμων και εξοντωτικών πολλές φορές, για τις μικρές επιχειρήσεις που τους οδηγούν στα λουκέτα;

Και ποια είναι δηλαδή η φιλοσοφία όλων αυτών των αλλαγών και όχι της εφαρμογής ενός ενιαίου συστήματος που θα παραμείνει για χρόνια, με κλιμακωτή φορολόγηση και όχι από μηδενική βάση όπως εφαρμόζεται στις επιχειρήσεις;
Γιατί προφανώς όλοι χρειάζονται ένα ποσό αφορολόγητο για να ζήσουν. Και φυσικά κλιμακωτά να αυξάνει τη φορολογία για να πληρώνουν περισσότερα αυτοί που δηλώνουν πολλά.
Γιατί δεν συναποφασίζουν διακομματικά να εφαρμόσουν ένα τέτοιο δίκαιο σύστημα; Προφανώς όμως δεν γνωρίζουν και πια είναι πραγματικότητα η οποία κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία.
Παράλογο δεν είναι περίπου 300.000 επιχειρηματίας και αγρότες να μην μπορούν να βγουν στη σύνταξη λόγω των μεγάλων χρεών που έχουν στον ΕΦΚΑ; Που αυτό δημιουργήθηκε όχι γιατί απέκρυβαν εισοδήματα, αλλά επειδή αδυνατούσαν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Δεν μπορούσαν ουσιαστικά να επιβιώσουν στο μακρύ αυτό διάστημα από την έναρξη των μνημονίων, της οικονομικής κρίσης, της υγειονομικής και της ενεργειακής ακόμα, που έχουν αλλάξει άρδην την κατάσταση που επικρατεί στην επιχειρηματικότητα.
Παράλογα ακόμα υπάρχουν και σε λάθη που γίνονται από πλευράς υπηρεσιών του δημοσίου και την πληρώνουν επαγγελματίες. Όπως κλήθηκαν τώρα πολλοί αγρότες να επιστρέψουν ποσά που έλαβαν ως επιδοτήσεις κατά λάθος από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ενώ την ίδια ώρα ο οργανισμός που βρίσκεται υπό επιτήρηση για ένα χρόνο από το αρμόδιο υπουργείο, μας φόρτωσε πρόστιμα από την ΕΕ που θα κληθούμε να πληρώσουμε πάλι. Και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά.
Δεν θα μπορούσε η κρατική μηχανή να λειτουργεί σωστά, κανονικά και δίκαια χωρίς να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους προβλήματα; Υπάρχουν καλές πρακτικές από το εξωτερικό, το πώς ξεπέρασαν σκοπέλους και παγίδες, που μπορούν να εφαρμόσουν. Γιατί θα πρέπει να είμαστε πάντα ουραγοί των νέων εξελίξεων;

Και στον κύκλο του παραλόγου βέβαια αξίζει να σημειώσουμε, ότι ενώ έχουμε βγει υποτίθεται από τα μνημόνια και την μνημονιακή επιτήρηση εδώ και χρόνια, συνεχίζουν να ανακαλύπτουν μνημονιακές μας υποχρεώσεις από τα συρτάρια που πρέπει να εφαρμόσουμε και τις νομοθετούν.
Έτσι σειρά είχαν εν μέσω άλλων μνημονιακών νόμων που ξεχάσαμε να τους εφαρμόσουμε, να φέρουν και την φορολόγηση ακόμα και των φιλοδωρημάτων που παίρνουν οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα σε επιχειρήσεις εστίασης και την εφαρμογή των POS.
Γιατί με βάση το σκεπτικό του υπουργείου και τις επιταγές της ΕΕ και τα φιλοδωρήματα ακόμα θεωρούνται εισοδήματα. Βέβαια αντιλήφθηκαν τη γκάφα τους με το χαρτζιλίκι των εργαζομένων και προσπάθησαν να τα διορθώσουν χθες, δηλώνοντας ότι ποσά κάτω των 300 ευρώ το μήνα δεν θα φορολογούνται.
Μήπως σειρά έχει και το κομπόδεμα των παιδιών από τα κάλαντα; Ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι, γιατί θα έπρεπε να εστιάσουν τον κύκλο των ελέγχων τους σε μεγάλες εταιρείες, σε αθέμιτες πρακτικές, στο μαύρο χρήμα και στα καρτέλ που διαφεντεύουν στον τόπο, ακόμα και στα ολιγοπώλια.
Γιατί αυτοί καταδυναστεύουν τη ζωή μας με τις υψηλές τιμές στα προϊόντα, στα καύσιμα και σε πολλούς κλάδους ακόμα. Αντ’ αυτών κυνηγούν και χαρατσώνουν φορολογικά τους μικρούς και φορολογούν τα μικροδωράκια των εργαζομένων, που ακόμα και αυτά πολλές φορές δεν τους αποδίδονται από κάποιους επιχειρηματίες.