Μικροκομοτηναίικα 21-03-2024

Πολύ σημαντική η θετική αξιολόγηση του προγράμματος του πανεπιστημίου μας με τη συνεργασία της εταιρίας «ena Σύμβουλοι Ανάπτυξης», που το ανέδειξε ως νέο Κόμβο του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας για τα τρόφιμα στην Ελλάδα. Με το μεγαλύτερο δίκτυο δεκάδων αντίστοιχων κόμβων στην Ευρώπη.
Και θεωρούμε βέβαια σημαντικό τον κόμβο αυτό του ΔΠΘ, επειδή το αντικείμενο της διαμόρφωσης του μέλλοντος του αγροδιατροφικού τομέα, δεν περιλαμβάνει μόνο έρευνα, συνεργασίες, ημερίδες και συνέδρια, αλλά έχει άμεση διασύνδεση και με την επιχειρηματικότητα.
Εκτιμούμε δηλαδή ότι κάτι καλό, καινοτόμο, αλλά και πρακτικό θα βγει ως αποτέλεσμα στην προσπάθεια αυτή. Που θα δώσει ίσως απαντήσεις και κατευθύνσεις, σε ερωτήματα και προβληματισμούς που θέτουν πάντοτε οι αγρότες και όσοι ασχολούνται με τον αγροδιατροφικό τομέα.
Ποιες καλλιέργειες έχουν μέλλον και προοπτική που πρέπει να προσανατολιστούν για να επενδύσουν, ώστε να υπάρχει μία βιώσιμη γεωργία και ασφάλεια στα τρόφιμα; Και ποια θα είναι η γεωργία στο μέλλον;
Στον τομέα της αγροδιατροφής έχει μπει βέβαια δυναμικά το πανεπιστήμιο μας και η περιφέρεια ΑΜΘ εδώ και καιρό και η επιβράβευση αυτή έρχεται να μεγιστοποιήσει τα οφέλη, ανοίγοντας νέους δρόμους και ευκαιρίες.
Τίθεται όμως αβίαστα το ερώτημα, άραγε θα αγκαλιάσουν αυτή τη σημαντική προσπάθεια τα αρμόδια υπουργεία και η κυβέρνηση, για να προσανατολίσουν μελλοντικά τα προγράμματα ανάπτυξης στον αγροτικό τομέα;

Είναι πολλοί αυτοί που ψάχνουν βέβαια και πειραματίζονται σε νέες καλλιέργειες για να έχουν ένα επιπλέον εισόδημα και προστιθέμενα οφέλη, αλλά συνάμα να βρίσκουν αγοραστές για τα προϊόντα τους, σε καλές τιμές, αλλά ακόμα θέλουν να γνωρίζουν εκ των προτέρων τι ζητάει η αγορά και οι καταναλωτές για να προγραμματίζουν ορθά την κάθε επένδυσή τους.
Δυστυχώς στην περιοχή μας επί χρόνια κινούνται όλοι εμπειρικά, άλλοι έχουν συμμετάσχει βέβαια σε κάποιους πειραματισμούς στις καλές εποχές, όταν στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής λειτουργούσαν αρκετές μονάδες μεταποίησης και εμπορίας αγροτικών προϊόντων.
Που έκλεισαν όμως για πολλούς λόγους που δεν είναι ανάγκη βέβαια να τους αναλύσουμε στο παρόν σχόλιο, αφήνοντας ακάλυπτους εκατοντάδες παραγωγούς. Όπως την ίδια τύχη είχαν και τα διάφορα ενεργειακά φυτά που θα παρήγαγαν βιο-αιθανόλη στις εγκαταστάσεις παλιού εργοστασίου της Ξάνθης.
Ένα πιλοτικό πρόγραμμα της περιφέρειας που συμμετείχαν και αγρότες της Ροδόπης, αλλά είχε ημερομηνία λήξης. Γιατί απλά το εργοστάσιο δεν λειτούργησε ποτέ. Άρα πολλά θα πρέπει να γίνουν σε σωστή βάση και οργανωμένα, με κανόνες αγοράς και προσφοράς- ζήτησης.
Και όχι με πολιτικούς βραχύβιους σχεδιασμούς, επιδοματικές λογικές και καινοτομίες χωρίς αντίκρισμα. Και τη σκυτάλη αυτή στην κυβέρνηση για το τι μέλλει γενέσθαι στον πρωτογενή τομέα, μπορεί να τη δώσει με επιστημονικό και ερευνητικό τρόπο ο Κόμβος αυτός του Πανεπιστημίου.
Αλλά για να γίνουν πολλά πράξη, σαφώς χρειάζεται και πολιτική βούληση, ώστε να μη μείνει ημιτελής η προσπάθεια αυτή κι ως μια άλλη έρευνα στον τομέα της καινοτομίας, έστω και σημαντική.
Το πανεπιστήμιο είναι ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης και η διασύνδεση του με την κοινωνία και την αγορά, θα πρέπει να επιδιώκεται από όλους τους θεσμικούς φορείς, σε πολλούς τομείς.

Η Νατοϊκή διπλωματία διείσδυσης στις Σκανδιναβικές χώρες με αιχμή του δόρατος τον πόλεμο στην Ουκρανία, το νέο πακέτο πολεμικής βοήθειας της ΕΕ των 5 δις, αλλά και ένα μεγάλο δίκτυο με αμερικανικές βάσεις που έχουν στηθεί, μεταξύ αυτών και της Αλεξανδρούπολης, που εδώ και ημέρες ξεφορτώνεται ένας στόλος τεράστιων πολεμικών αρμάτων, εδραίωσαν μάλλον στις κάλπες την κυριαρχία του προέδρου Πούτιν.
Με ένα αναμενόμενο για πολλούς αναλυτές συντριπτικό ποσοστό της τάξης του 87%. Επικαλούμενος επικοινωνιακά το παιχνίδι, ότι η χώρα του βάλετε από παντού και ότι το ΝΑΤΟ κινεί τα νήματα εναντίον τους.
Πείθοντας τους Ρώσους ότι πολεμά για την ανεξαρτησία τους, ενώ ο ίδιος είναι εισβολέας σε ξένες χώρες. Και φυσικά κατά περίεργο τρόπο εδραιώνει τη μονοκρατορία του με συντριπτικά ποσοστά πάντοτε, λόγω και αιφνιδίων θανάτων βασικών του πολιτικών αντιπάλων.
Το ζήτημα είναι ότι οι πολιτικές αυτές και η διπλωματία τύπου Πούτιν, βρίσκουν ευήκοα ώτα και αποδοχή κυρίως στα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης και στην Ελλάδα. Κι όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις αυτά θα αποτυπωθούν και ως αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές με την άνοδό τους.
Κόμματα και ηγέτες που αμφισβητούν τις μη ορθές αποφάσεις των κυβερνήσεων των δυτικών κρατών. Που συνήθως πετυχαίνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά τα οποία επιθυμούν.
Για αυτό εξηγείται πως δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες για τις προθέσεις τους και παραμένουν για χρόνια ως ηγέτες σαν τον Πούτιν και ο Ταγήπ Ερντογάν, αλλά και με μαθηματική ακρίβεια επανέρχεται πάλι και ο Ντόναλντ Τραμπ.
Γιατί οι αποφάσεις τους έχουν πολύ μεγάλο κόστος για τους λαούς, που θα έπρεπε να τους έχουν συμμάχους. Αλλά απεναντίας βλέπουν ότι τα πολεμικά και διπλωματικά παιχνίδια και οι απανωτές κυρώσεις είναι που έφεραν ενεργειακή φτώχεια και ακρίβεια που την πληρώνουν οι πολίτες.
Παρόλα αυτά η χώρα μας είναι υποχρεωμένη βέβαια να συμμετέχει σε αυτές τις συμμαχίες, κυρίως λόγω του αναθεωρητισμού της Τουρκίας και να στηρίζει την Ουκρανία. Η διαφορετική επιλογή που προβάλλουν τα ακροδεξιά κόμματα για ψηφοθηρικούς λόγους, θα είχε πολύ μεγαλύτερο κόστος για τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα.

Οι υποστηρικτές αυτών των θεωριών όμως αναρωτιούνται και πάλι με τις πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις του Ταγήπ Ερντογάν για την Κύπρο, τι κερδίζουμε τελικά από όλα αυτά και με την στήριξη που προσφέρουμε απλόχερα στους συμμάχους χωρίς ανταπόδοση;
Επειδή για άλλη μια φορά ο Τούρκος πρόεδρος με το προκλητικό του παραλήρημα, δείχνει ότι συνεχίζει αταλάντευτα τη δική του διπλωματική πολιτική. Αναφέροντας ότι «αν είχαμε πιέσει προς το νότο, ίσως η Κύπρος θα ήταν όλη δική μας». Παίζοντας ουσιαστικά ένα διπλό παιχνίδι πάλι με την χώρα μας, που αναγκάζεται να τα έχει καλά και να δίνει την εικόνα του συνεργάσιμου, για τα οφέλη που περιμένει από ΗΠΑ και ΕΕ.
Ενώ συγχρόνως βάλλει εναντίον της Κύπρου, για τη νομή των κοιτασμάτων στα οικόπεδα του φυσικού αερίου, αφήνει ξεκάθαρα αιχμές για μια νέα κατάσταση που επιθυμεί να εδραιώσει στην περιοχή αλλάζοντας και τα γεωγραφικά δεδομένα, αλλά και να ισχυροποιήσει το σχέδιο του για τη γαλάζια πατρίδα.
Συνεπώς για όλους αυτούς τους θιασώτες αυτών των θεωριών που θέτουν τα υποθετικά ερωτήματα με ποιους πρέπει να είμαστε σύμμαχοι και με ποιους πρέπει να πάμε, οι κινήσεις αυτές του Ταγήπ Ερντογάν, δεν τους δικαιώνουν όπως φαντάζονται, αλλά αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι η χώρα μας έχει κάνει την πιο σωστή επιλογή.