20 νέες επιχειρήσεις ξυλείας στη Ροδόπη άνοιξε η κρίση στην αγορά καυσίμων

Έως και 35% εκτιμάται η αύξηση στην αγορά της ξυλείας. Η κρίση στην αγορά των καυσίμων όχι μόνο ευνόησε τις μάντρες που λειτουργούν στην περιοχή μας, αλλά διπλασίασε και τον αριθμό τους. Περίπου 20 λειτουργούσαν πέρσι στο νομό Ροδόπης, ενώ φέτος εκτιμάται ότι λειτουργούν 35-40 μάντρες ξυλείας. Οι χρυσές δουλειές που κάνουν τα τελευταία χρόνια οι έμποροι ξυλείας, φανερώνουν την αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν στα έξοδα θέρμανσης που φέτος είναι σημαντικά αυξημένα σε σχέση με οποιαδήποτε περασμένο χειμώνα. 

Σε εποχή κρίσης οι πολίτες αναθεωρούν, ψάχνουν εναλλακτικές λύσεις ώστε να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες και η θέρμανση το χειμώνα είναι μία από αυτές. Η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης είναι απλησίαστη μετά και την αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και ήδη από το καλοκαίρι οι νοικοκύρηδες άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης. Θέλουν την ίδια απόδοση, αλλά μικρότερο κόστος. Αυτές τις ανάγκες καλύπτει και με το παραπάνω το ξύλο. Ένα μέσο θέρμανσης που γνώριζαν πολύ καλά οι άνθρωποι της υπαίθρου. Έτσι επέστρεψαν στις παλιές καλές εποχές. Τοποθέτησαν σόμπες στο σπίτι τους, μετέτρεψαν τους λέβητες των οικοδομών, και εγκατέστησαν τζάκια. Με τιμή τόνου κοντά στα 120 ευρώ, οι πολίτες επένδυσαν προσβλέποντας στη γρήγορη απόσβεση των εξόδων ακόμα και μέσα σε ένα χειμώνα. Ειδικά στην περίπτωση της σόμπας, τα χρήματα είναι ελάχιστα και έτσι οι περισσότεροι επέλεξαν αυτή την ανέξοδη λύση. 

Με αυτή την εικόνα της αγοράς, ραγδαία αύξηση διαπιστώνουν οι έμποροι στις συναλλαγές τους. Ανάμεσα τους και ο Δημήτρης Μουστικίδης, ο οποίος διατηρεί μάντρα ξυλείας. «Μετά την αύξηση στην τιμή του πετρελαίου, όλοι το γύρισαν στο ξύλο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο έμπορος ξυλείας της Ροδόπης υποστηρίζοντας πως το πετρέλαιο είναι πλέον απλησίαστο. Η τιμή φέτος στο τόνο ξυλείας διαμορφώνεται περίπου στα 125 ευρώ, ενώ πέρσι ήταν περίπου 10 ευρώ φθηνότερα. Το κόστος ανέβηκε λόγω των αυξήσεων από πλευράς των συνεταιρισμών διευκρίνισε ο κ. Μουστικίδης. «Σε σχέση με πέρσι είναι λίγο τσιμπημένη η τιμή, αλλά δεν εξαρτάται από εμάς αυτή η αύξηση. Ξεκινάει από τους συνεταιρισμούς. Ανεβαίνουν τα έξοδα, τα καύσιμα που χρησιμοποιούν και τα μεταφορικά, ο φόρος ωστόσο παραμένει στα ίδια». Σε κάθε περίπτωση τα καυσόξυλα συμφέρουν. Μία τετραμελής οικογένεια, χρειάζεται να ξοδέψει περίπου τρείς έως τέσσερις τόνους ξύλα στη διάρκεια του χειμώνα. Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα  για τη θέρμανση που θα πρέπει να δώσει δεν ξεπερνούν ούτε τα 500 ευρώ σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα. Ανάλογα εάν έχει τοποθετήσει ξυλολέβητα, χρειάζεται γύρω στους επτά τόνους ξυλείας που σημαίνει ότι με 125 ευρώ τον τόνο,  θα κληθεί να πληρώσει περίπου 875 ευρώ, σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα. «Το ξύλο είναι μία πάρα πολύ οικονομική λύση, γιατί με λιγότερα από 1.000 ευρώ είναι σίγουρο ότι μία οικογένεια θα βγάλει όλο το χειμώνα». 

Η μεγάλη ζήτηση στην εμπορία του ξύλου δημιούργησε και επιπλέον μάντρες. Είναι ενδεικτικό ότι περίπου 40 επιχειρήσεις ασχολούνται με την εμπορία ξύλου στη Ροδόπη και όλες έχουν πελατεία. «Το εμπόριο τονώθηκε αλλά το πρόβλημα είναι ότι φεύγουν τα λεφτά στη Βουλγαρία, γιατί γίνεται φοβερή εισαγωγή ξυλείας από τη Βουλγαρία», σημείωσε ο κ. Μουστικίδης. Σύμφωνα με τον ίδιο η Βουλγαρία πουλά χονδρική 90 ευρώ το τόνο ξυλείας. Η ειρωνεία είναι ότι τα ελληνικά ξύλα πωλούνται περίπου στα 93-94 ευρώ τον τόνο. Παρόλα αυτά, πολλοί έμποροι ξυλείας επιλέγουν να εισάγουν από τη Βουλγαρία αντί να αφήσουν τα χρήματα στον τόπο τους, είπε ο κ. Μουστικίδης ο οποίος επιμένει ελληνικά.   

Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό ξύλο είναι καλύτερο, σύμφωνα με τον έμπειρο επαγγελματία του χώρου. Όπως εξήγησε  ο ήλιος της Ελλάδας, μειώνει την υγρασία του ξύλου κάτι που σημαίνει ότι έχει καλύτερη καύση, αν και είναι δυσκολότερα στην επεξεργασία τους. «Το βουλγάρικο είναι πιο υγρό είναι όμως ίσιο χωρίς ρόζους. Η τιμή μπορεί να ξεκινάει 90 ευρώ αλλά ανέβηκε από τους Βούλγαρους, οι οποίοι αυτή τη στιγμή κατέχουν το 80% της κατανάλωσης ξύλου στο νομό Ροδόπης». Σύμφωνα με τον έμπορο ξυλείας το 80% της ξυλείας που πουλά η Ροδόπη έρχεται από τη Βουλγαρία και εκτιμάται ότι πρόκειται για μία κατανάλωση κοντά στους 100.000 τόνους ετησίως. «Πολλά λεφτά τα οποία μακάρι να έμεναν στην Ελλάδα. 

Να γίνονταν η υλοτόμηση εδώ και να έμεναν στον τόπο μας τα χρήματα αυτά που φεύγουν αυτή τη στιγμή στη Βουλγαρία», σημείωσε ο κ. Μουστικίδης. Πάντως τα βουνά της Ροδόπης μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες όχι μόνο των κατοίκων της αλλά και άλλων περιοχών. 

Αυτό σημείωσε ο έμπορος ξυλείας και πρόσθεσε ότι, «ξύλα έχουμε πολλά, ανθρώπους δεν έχουμε να τα κόψουν και το δασαρχείο εφαρμόζει συγκεκριμένη πολιτική. Δίνει συγκεκριμένες ποσότητες στους συνεταιρισμούς να κόψουν. Έπειτα δεν έχουμε και δρόμους πάνω στο δάσος για να έχουν και πρόσβαση οι υλοτόμοι». 

Όσον αφορά στη λαθροϋλοτομία, «συμβαίνει το κάτι άλλο», ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο του κ. Μουστικίδη. «Εμείς συγκεκριμένα είχαμε ξύλα αγορασμένα και μας τα κλέψανε. Τα είχαμε πάνω στο βουνό και όταν πήγαμε να τα πάρουμε έλειπαν πολλά από αυτά. Εμάς μας έκλεψαν γύρω στους δέκα τόνους.  Κόβουν και για να ζεσταθούν όχι για να πουλήσουν». 

Όλγα Τσιούλφα