300.000 ευρώ οφείλει ο ΕΟΠΥΥ στο Θεραπευτήριο χρονίων παθήσεων παίδων Κομοτηνής

Με οφειλές εκ μέρους του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) που αγγίζουν τις 300.000 ευρώ και αισθητά μειωμένες τις κρατικές επιχορηγήσεις προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Παίδων Κομοτηνής. Με έδρα την Αίγειρο το ίδρυμα περιθάλπει παιδιά από το έτος 1978, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει περιέλθει σε δεινή οικονομική θέση. Εδώ και περίπου 2,5 χρόνια δεν καταβάλλονται χρήματα από τον ασφαλιστικό φορέα, για τα νοσήλεια των παιδιών που φιλοξενούνται σε αυτό είτε καταβάλλονται τμηματικά. Την ίδια στιγμή το θεραπευτήριο καλείται να προσφέρει σημαντικό έργο στον τομέα της περίθαλψης παιδιών που πάσχουν από ανίατες σωματικές αναπηρίες ή βαρειές μη παιδαγώγιμες διανοητικές καθυστερήσεις που δεν επιδέχονται βελτίωση και προέρχονται κατά προτεραιότητα από τις περιοχές τις κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Κατά παρέκκλιση βέβαια, έχουν εισαχθεί τα τελευταία 15 έτη, παιδιά και από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Η μονάδα λειτουργεί επί 24ώρου βάσεως, και χαρακτηρίζεται ως κλειστή.  Τα παιδιά είναι εσώκλειστα και τους παρέχεται καθημερινή ιατρική παρακολούθηση, φαρμακευτική αγωγή, σίτιση,  ιματισμός, φυσικοθεραπεία, ψυχολογική υποστήριξη παρακολούθηση προγραμμάτων ημιαυτόνομης διαβίωσης. Όλες αυτές οι υπηρεσίες για να προσφερθούν χρειάζονται χρήματα, τα οποία φτάνουν με φειδώ στο ίδρυμα ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά, όπως λέει η διοικητής Χρύσα Παπατζή, «είμαστε σε θέση να πούμε ότι δε θα μας λείπει τίποτα. Έχουμε λάβει τα μέτρα μας, ώστε και ενόψει του χειμώνα να έχουμε το πετρέλαιο, τα τρόφιμα και ρούχα». Βέβαια όπως η ίδια επισήμανε, «οι επιχορηγήσεις δεν ήταν αυτές που ήταν τα παλιά χρόνια έχουν μειωθεί σημαντικά σχεδόν κατά το ήμισυ». Οι χρήστες των υπηρεσιών που εξυπηρετεί η μονάδα είναι παιδιά, αγόρια και κορίτσια) που πάσχουν από ανίατες σωματικές αναπηρίες και βαριές διανοητικές καθυστερήσεις. Η ηλικία των περιθαλπομένων κανονικά θα έπρεπε είναι από 2 ετών ως 18 ετών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις το ηλιακό αυτό όριο δεν τηρείται. 

Σήμερα 43 παιδιά φιλοξενούνται στο θεραπευτήριο, από τα οποία μόλις τα 10 παιδιά είναι αυτοεξυπηρετούμενα σε σημείο να χρησιμοποιήσουν μόνα τους την τουαλέτα ή να πιουν νερό. Αυτά τα παιδιά είναι που μπορούν να μετακινηθούν εκτός του ιδρύματος για να παρακολουθήσουν ειδική αγωγή στο ειδικό σχολείο της Κομοτηνής. Παράλληλα ομάδα γυμναστών από τα ΤΕΦΑΑ τρεις φορές την εβδομάδα απασχολεί τα παιδιά. Το ίδρυμα είναι αντιμέτωπο και με ελλείψεις στο προσωπικό. Δεν είναι καλυμμένες όλες οι οργανικές μας θέσεις, είπε η διοικητής αλλά πρόσθεσε ότι τα κενά δεν είναι τόσα πολλά ώστε «να πούμε ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε. 

Η  παροχή υπηρεσιών υγείας είναι ικανοποιητική αυτή την περίοδο ειδικά έχουμε και τα παιδιά που ήρθαν με το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας με 5 νοσηλεύτριες οι οποίες μόνο που ασχολούνται με την ψυχαγωγία των παιδιών είναι ένα όφελος για το χώρο και για τα ίδια τα παιδιά». 

Υποσχέσεις για την ενίσχυση του προσωπικού δεν έχουν δοθεί εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας. Πάντως πριν λίγο καιρό ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος είχε δώσει τη διαβεβαίωση του ότι ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) θα εξοφλήσει με πίστωση χρόνου τις οικονομικές υποχρεώσεις του προς τα προνοιακά ιδρύματα της χώρας, τα οποία ανήκουν σήμερα στην αρμοδιότητα του υπουργείου Εργασίας.

Εντυπωσιασμένος από τις κτιριακές εγκαταστάσεις του ιδρύματος, αλλά κυρίως από το έργο που προσφέρεται σε αυτό, εμφανίστηκε κατά τη χθεσινή του επίσκεψη στο θεραπευτήριο ο Τούρκος πρόξενος Κομοτηνής Ιλχάν Σενέρ. Συνοδευόμενος από τους δύο υποπροξένους Αλπέρ Ατάκ και Αντνάν Οζτουρκ ξεναγήθηκε στους χώρους και συνομίλησε με τη διοικητή και τους ιατρούς του ιδρύματος, ενώ είδε από κοντά τα παιδιά. Εξήρε το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών και ιδιαίτερα το έργο των ανθρώπων του θεραπευτηρίου, οι οποίοι όπως τόνισε, «έχουν αφοσιώσει και την ψυχή τους στο έργο που κάνουν». 

Ο ίδιος εξέφρασε τις ευχαριστίες του σε όλο το προσωπικό του ιδρύματος γιατί, όπως επισήμανε «χρειάζεται ιώβεια υπομονή για να κάνεις αυτή τη δουλειά». Παράλληλα εξέφρασε την πεποίθηση πως «δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από το κράτος, αλλά όλοι να επισκεφτούμε αυτό το ίδρυμα και να δώσουμε ό,τι μπορούμε συμβάλλοντας έτσι και στο έργο του προσωπικού και στους θεραπευόμενους». Τέλος έκανε γνωστό ότι θα προσπαθήσει, μέσω της διπλωματικής οδού να φέρει σε επαφή τους ανθρώπους του ιδρύματος με αντίστοιχα ιδρύματα της Τουρκίας με σκοπό την ανταλλαγή εμπειριών.

Δήμητρα Συμεωνίδου