Δημήτρης Καζάκης:Σε εξέλιξη ο μηχανισμός διάλυσης και εκποίησης του ελληνικού Δημοσίου

Χωρίς τις ελλειμματικές οικονομίες σαν την Ελλάδα, δεν μπορεί να έχει εξαγωγικές επιδόσεις μια οικονομία σαν την Γερμανία 

Φεύγοντας από το ευρώ διακινδυνεύει η αρτιότητα όλου του τραπεζικού ζητήματος, γιατί δεν είμαστε μόνο εμείς, είναι το ντόμινο που θα υπάρχει και θα επακολουθήσει…

O Δημήτρης Καζάκης είναι οικονομολόγος-αναλυτής με επαγγελματική διαδρομή σε επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αρθρογραφεί σε τακτική βάση στην εφημερίδα Ποντίκι, στο περιοδικό Hellenic Nexus και στην ιστοσελίδα inprecor.gr. Έχει επίσης καίριο ρόλο στη συγκρότηση της πρωτοβουλίας Σεισάχθεια. Φιλοξενούμενος στο ράδιο Χρόνος 87,5fm μιλά για το μεσοπρόθεσμο, για τους Τροϊκανούς, το παιγνίδι των ξένων αγορών και την χώρα μας.  
Τι βιώνουμε σήμερα κ. Καζάκη;
-Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η τελική φάση της χρεωκοπίας της χώρας. Αυτή την στιγμή συζητάνε με ποιο τρόπο θα πτωχεύσει και πότε θα πτωχεύσει η ελληνική οικονομία και το ελληνικό κράτος.
Αυτό το θεωρείτε δεδομένο δηλαδή;
-Βεβαίως. Αυτό που συζητούν τώρα είναι πως θα πτωχεύσει η χώρα υπό καθεστώς ελέγχου και κηδεμονίας και πως από αυτή την πτώχευση δεν θα επηρεαστεί το ευρώ, όσο μπορεί να γίνει αυτό και κυρίως δεν θα καταρρεύσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Δηλαδή να μην χάσει το διεθνές τραπεζικό σύστημα, να μην χάσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και κάποιες χώρες, γι’ αυτό κοιτάζουν να το καθυστερήσουν και να φορτωθούμε εμείς τα πάντα;
-Ασφαλώς, αυτό είναι όλη η ιστορία και γίνεται ακριβώς με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και την νέα χρηματοδότηση που θα μας δώσουν.
Γι’ αυτό μας επαινούν οι εχθροί μας δηλαδή;
-Ναι και το θέμα είναι ακριβώς ότι η συζήτηση που γίνεται αυτή την στιγμή, το αν θα μας δώσουν την πέμπτη δόση ή όχι, είναι καθαρά εκβιαστική. Είναι καθαρά προσπάθεια να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας στους αφελείς, σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν ποια είναι τα δεδομένα του προβλήματος, ώστε να τον πείσουν να αποδεχτεί ή να σταματήσει να πιέζει την ελληνική κυβέρνηση για να μπορεί να περάσει εύκολα το …μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Γι’ αυτό ζητούν και την γραπτή συναίνεση, ώστε να μην υπάρχει κάποιος σε μια νέα μορφή εξουσίας που να πει ότι πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε;
-Ακριβώς. Αυτή είναι όλη η ιστορία και βέβαια το σημαντικό είναι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει αποφασίσει, λίγο πριν καταρρεύσει ολοκληρωτικά, όχι μόνο να περάσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα αλλά να βάλει σε λειτουργία το μηχανισμό διάλυσης και εκποίησης του ελληνικού δημοσίου και με τους όρους γενικότερα της περιουσίας αλλά και με τις κρατικές συμμετοχές, το περίφημο πρόγραμμα αποκρατικοποίησης. Γι’ αυτό και ανέλαβε νομικός ως υπουργός Οικονομικών. Στην πραγματικότητα θέλει να δημιουργήσει τις νομικές προϋποθέσεις κάλυψης ενός τέτοιου τερατουργήματος που γνωρίζουμε ότι έχει σοβαρότατα νομικά προβλήματα.
Που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα μας ταλανίζουν ως υποθέσεις στην Βουλή αλλά θα πάρουν και την νομική τους οδό;
-Ναι γιατί αυτό που θέλουν να κάνουν δεν συνάδει με καμία έννοια δικαίου, ούτε εσωτερικού, ούτε διεθνώς.
Τα θεωρείτε αντισυνταγματικά όλα αυτά;
-Και τελείως παράνομα, αυτό το πράγμα ταιριάζει μόνο σε αποικία. Αυτά έχουν συμβεί σε καταστάσεις προσαρτήσεων χωρών με όρους αποικιοκρατίας και αυτό είναι το πρόβλημα.
Είναι δυνατόν οι πολιτικοί μας να συντάσσονται με ένα τέτοιο παιχνίδι των διεθνών αγορών;  Γιατί δεν βγαίνουν ευθέως να μας πουν την αλήθεια, να μας διαβάσουν τις παραγράφους του μνημονίου, τι μας περιμένει ακόμη και ξεκάθαρα να πουν ότι φτάσαμε εκεί που φτάσαμε, πρέπει να βρούμε λύση.
-Το θέμα είναι ότι από την στιγμή που έχουν επιλέξει να προστατέψουν τα συμφέροντα των τοκογλύφων, των μεγάλων τραπεζών και των επενδυτικών κεφαλαίων, είναι λογικό να οδηγούνται στο αδιέξοδο που έχουν οδηγήσει την χώρα και τον εαυτό τους ενδεχομένως. Δηλαδή αυτή την στιγμή όποιος ξέρει να διαβάζει τα νούμερα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, είναι εντυπωσιακά αυτά που λέγονται.
Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα, οι εκτιμήσεις του μνημονίου, με βάση το μνημόνιο μας άλλαξαν τα φώτα με τις πολιτικές του μνημονίου για ένα χρόνο, θεωρούσαν ότι με βάση αυτά τα μέτρα θα κατέβαζαν το έλλειμμα, το δημοσιονομικό έλλειμμα, στο 2,6% το 2014, τώρα με το μεσοπρόθεσμο μας λένε ότι το 2014 με τις εκτιμήσεις του μεσοπρόθεσμου θα είναι στο 14%. Σας θυμίζω ότι το 2009 ήταν στο 15% το έλλειμμα ως προς το ΑΕΠ της χώρας. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να συνεχίσω μια πολιτική και μάλιστα να βαθαίνουμε αυτή την πολιτική όταν αποδείχτηκε ότι οι συνέπειες της είναι απολύτως καταστροφικές; Ποια είναι η φιλοσοφία του; Η φιλοσοφία του είναι ότι πρέπει να αντλήσουν περίπου 30 δις από τις περιοριστικές πολιτικές του μεσοπροθέσμου και άλλα 50 δις από το ξεπούλημα, για να περιορίσουν το χρέος περίπου στα 300 – 320 δις.
Τι θα κερδίσουν αν πτωχεύσουμε;
-Αυτό που θα κερδίσουν… Η πτώχευση είναι μια διαδικασία η οποία είναι η κατάληξη μιας διαδικασίας χρεοκοπίας. Στην χρεοκοπία έχουμε τεθεί ήδη από την εποχή του μνημονίου, είμαστε σε δεδομένη χρεοκοπία. Αυτό που προσπαθούσαν να αποφύγουν τόσο καιρό είναι να μην εξελιχθεί σε άμεση πτώχευση που θα θίξει την ευρωζώνη και τις μεγάλες Τράπεζες.
Δεν ήταν έτοιμοι σαν μηχανισμός για να το αντέξουν. Το 2013 λένε ότι θα είναι έτοιμοι.
-Βεβαίως. Αυτή την στιγμή όμως στην ουσία στίβουν την ελληνική οικονομία από κάθε εισόδημα, όχι μόνο των νοικοκυριών, αλλά συνολικά την ελληνική οικονομία από κάθε εισόδημα, το οποίο θα πάει στην ουσία στην πληρωμή των τόκων. Μόνο ότι οι τόκοι το 2011 είναι 16 δις, ξέρετε πόσο προϋπολογίζουν ότι θα είναι το 2015, 31 δις. Όταν οι μισθοί και οι συντάξεις του ελληνικού δημοσίου είναι 22 δις περίπου. Αυτό το πράγμα είναι παραλογισμός. Δηλαδή δεν μπορεί να πάει πουθενά. Οπότε αυτοί οι τόκοι θα βγουν από την συμπίεση του εισοδήματος της ελληνικής οικονομίας, περικοπές, λιτότητα και όλα αυτά και υπολογίζουν ότι άλλα 50 δις θα πάνε στην αποπληρωμή μέρους του χρέους. Έλα όμως που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, μόνο των ομολόγων, είναι άλλα 120 δις ευρώ. Αυτά πιστεύουν ότι μπορούν να τα βγάλουν πέρα με την νέα χρηματοδότηση.
Αυτό θα μας αφήσει γύρω στο 2015, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στην πραγματικότητα στο επίπεδο χρέους που είχαμε το 2009, στα 300 δις…
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Και τι θα χρειαστεί να κάνουμε το 2015 για να ξεφύγουμε από την δυναμική του χρέους;
Ανάπτυξη θα πουν.
-Ποια ανάπτυξη, όταν έχουμε στερήσει όλη την οικονομία από το εισόδημα της; Και δεν έχουμε πλέον ούτε τους πόρους που θα έχουμε πουλήσει για να μπορέσουμε να τροφοδοτήσουμε μια ανάπτυξη; Τι ακριβώς θα κάνουμε; Τι επιπλέον πρέπει να αντλήσουμε από την Ελληνική οικονομία και τι θα έχουμε να πουλήσουμε μετά το 2015;
Τι θα μπορούσε να γίνει όμως; Μας λένε ότι 15 του μηνός αν δεν πάρουμε την 5η δόση δεν θα πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, συντάξεις και άλλα τέτοια κινδυνολογικά;
-Είναι 22 δις οι μισθοί και οι συντάξεις και τα τακτικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού είναι περίπου στα 52 με 55 δις. Ποιο πρόβλημα; Δεν τίθεται θέμα προβλήματος μισθών και συντάξεων… Το πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2009 ήταν 5,7 δις, όλα τα υπόλοιπα ήταν εξυπηρέτηση του χρέους. Το πρόβλημα το μεγάλο είναι η εξυπηρέτηση του χρέους και έχουμε μια κυβέρνηση, ή μάλλον ένα πολιτικό σύστημα το οποίο το μόνο που δεν συζητάει είναι το πώς δεν θα πληρώσουμε τα τοκοχρεολύσια, όλα τα άλλα τα συζητάει, ότι δεν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, δεν θα πληρώσουμε για υγεία, παιδεία και λοιπά. Γιατί θα πρέπει να τεθούν υπό αμφισβήτηση μισθοί, συντάξεις, υγεία, παιδεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά και δεν πρέπει να τεθούν υπό αμφισβήτηση τα τοκοχρεολύσια; Στο κάτω – κάτω της γραφής ο επενδυτής που αγοράζει ομόλογα, κρατικά ομόλογα, ιδιωτικά ομόλογα, δεν έχει καμία σημασία, παίρνει και το ρίσκο της επένδυσης του.
Αν εσείς παίρνατε κάποια ιδιωτικά ομόλογα, όπως για παράδειγμα τα ομόλογα της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και η εταιρία χρεοκοπούσε, όπως χρεοκόπησε, θα τρέξει το κράτος να σε αποζημιώσει;
Άρα τι θα μπορούσε να γίνει κατά την άποψη σας;
-Αυτό που οφείλει να κάνει μια οικονομία στην ελεύθερη αγορά, ελεύθερη αγορά δεν έχουμε υποτίθεται;
Όπως κλείνουν επιχειρήσεις, κλείνουν και τράπεζες…
-Αυτοί που πήραν τα ρίσκα λοιπόν, ας επωμιστούν τα ρίσκα και τις ζημιές και ας αφήσουμε την οικονομία να αναπτυχθεί όπως πρέπει.
Αυτό μήπως θα σημάνει και περισσότερα δεινά για την χώρα;
-Γιατί θα είναι δεινά, από την στιγμή που κάποιοι θα επωμιστούν τις ζημιές από μια επένδυση που δεν τους βγήκε; Δεν καταλαβαίνω…
Θα μας πουν επιστρέφετε στην δραχμή, δεν σας θέλουμε στην ευρωζώνη και όλα αυτά.
-Καταρχήν δεν πρόκειται να μας αφήσουν να φύγουμε από το Ευρώ, δεν πάει να γυρίσει το σύμπαν. Ο μόνος τρόπος να φύγουμε από το ευρώ, είναι αν το επιβάλλουμε εμείς ως λαός. Το δεύτερο είναι για ποιο λόγο; Χωρίς τις ελλειμματικές οικονομίες σαν την Ελλάδα, δεν μπορεί να έχει εξαγωγικές επιδόσεις μια οικονομία σαν την Γερμανία και επιπλέον φεύγοντας από το ευρώ διακινδυνεύει η αρτιότητα όλου του τραπεζικού ζητήματος, γιατί δεν είμαστε μόνο εμείς, είναι το ντόμινο που θα υπάρχει και θα επακολουθήσει.
Ας πούμε ότι αύριο η κυβέρνηση ορθώνει ανάστημα και η αντιπολίτευση και όλοι και λένε παιδιά δεν υπογράφουμε, ούτε μεσοπρόθεσμο, ούτε τίποτα, θέλουμε μια αναδιάρθρωση. Τι γίνεται;
-Η αναδιάρθρωση στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με πτώχευση της οικονομίας, με επίσημη πτώχευση δηλαδή.
Εμείς τι θα πάθουμε ως πολίτες, ως εργαζόμενοι;
-Αυτό το πράγμα που προετοιμάζουν στην πραγματικότητα είναι η απεξάρτηση των τραπεζών από το χρέος της χώρας, ώστε να μπορεί να πτωχεύσει χωρίς επιπτώσεις για τις μεγάλες τράπεζες και το ευρώ.
Αυτό δίνει την αίσθηση ενός οργανωμένου σχεδίου…
-Βεβαίως είναι οργανωμένο σχέδιο, άλλωστε το ομολόγησε ο Τρισέ πριν μερικές ημέρες, 6 Ιουνίου στο Μόντρεαλ που μίλησε, όπου είπε και έμεινα κατάπληκτος γιατί κανείς δεν το σχολίασε, ότι όταν μπήκε στο μνημόνιο η χώρα ζήτησε από τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες να παρακρατήσουν τα ομόλογα του ελληνικού χρέους. Γιατί το ζήτησε αυτό; Γιατί σε συνηθισμένες συνθήκες όταν μπαίνει μια χώρα υπό καθεστώς παρέμβασης ή δανειακής σύμβασης διευκόλυνσης ή σύμβασης διευκόλυνσης δηλαδή, τι κάνουν συνήθως οι μεγάλοι ομολογιούχοι, τρέχουν συνήθως  να ξεφορτωθούν τα ομόλογα για να μην χάσουν τα πάντα. Αυτό δεν το επέτρεψε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υποσχόμενη προφανώς, στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, ότι όταν έρθει η στιγμή να πτωχεύσει η χώρα, θα τους εξασφαλίσουν μεγάλες ανταποδώσεις. Εδώ μπαίνει ένα θέμα. Μπήκαμε στο μνημόνιο για να εξασφαλίσουμε μεγάλες ανταποδώσεις στους μεγάλους κεφαλαιούχους και να μην έχουν ζημιές αυτοί και να καταστραφεί η χώρα, γιατί αυτή την στιγμή μιλάμε για καταστροφή. Αυτό ακριβώς είναι σχέδιο. Είναι μια προμελετημένη ιστορία με θύμα τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα. Το ομολογούν και οι ίδιοι»...