Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Γράφει ο Σταύρος Ι. Σταυρίδης Δικηγόρος Αθηνών
Με την κούραση και την αγωνία χαραγμένη στα πρόσωπα τους προσήλθαν στις κάλπες τις δύο περασμένες εβδομάδες οι αγαπητοί συνάδελφοι Δικηγόροι για να εκλέξουν τα Δ.Σ. των κατά τόπους συλλόγων τους.
Και μη σας περνάει από το μυαλό ότι έγινε κάποια μάζωξη ευτυχισμένων «κυριλέ» ανθρώπων, που είπαν να βρεθούν για κοινωνικούς λόγους.
Το πάλαι πότε αξιοσέβαστο λειτούργημα του Δικηγόρου, που ακόμα και τώρα παρά τον γνωστό σε όλους υπερπληθυσμό του αποτελεί πόλο έλξης για τους νέους και τις οικογένειες τους έχει καταλήξει να είναι ένα πραγματικά σκληρό και ψυχοφθόρο επάγγελμα.
Χωρίς να παραγνωρίζω τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες και των υπολοίπων επαγγελμάτων η Δικηγορία έχει την ιδιορρυθμία να συνδυάζει πνευματική και σωματική κόπωση.
Ο Δικηγόρος καθημερινά καλείται να είναι πέρα από ενημερωμένος μελετητής των αντικειμένων του και άριστος αθλητής καθώς πρέπει να «καλπάζει» στα σκαλιά των Δικαστηρίων και των Δημοσίων Υπηρεσιών για να προλάβει τις υποχρεώσεις του.
Και όλα τα παραπάνω για αμοιβές που λόγω του υπερπληθυσμού και του κακώς εννοούμενου ανταγωνισμού είναι εξευτελιστικές για τον κόπο, το χρόνο και τις σπουδές του.
Δε θέλω όμως να συνεχίσω τη μουρμούρα και παρά την παραπάνω δύσκολη πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε θα παροτρύνω όλους όσους ενδιαφέρονται και συγκινούνται από το επάγγελμα του Δικηγόρου να το προσπαθήσουν χωρίς φόβο.
Μπορεί να μη βρουν εύκολο χρήμα, μπορεί να κουραστούν προς στιγμή και να απογοητευτούν αλλά ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες η ευρυμάθεια και η δραστηριότητα αυτού του επαγγέλματος δεν θα τους αφήσει να πλήξουν ποτέ.
Αναφορικά δε με την απαξίωση που πολλές φορές εισπράττουμε από την κοινωνία ας φροντίσουμε να μη βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας.
Όσο ανάγκη και εάν έχουμε το να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας δεχόμενοι εξευτελιστικούς όρους ζημιώνει όχι μόνο εμάς ατομικά αλλά συνολικά την εικόνα και το κύρος του Δικηγόρου.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα των νεοεκλεγέντων Προέδρων μας, που πρέπει να επενδύσουν στην αναβάθμιση της αξιοπρέπειας και της ψυχολογίας κυρίως των νέων συναδέλφων.
Όλοι έχουν καταλάβει ότι τίποτα πια δεν κερδίζεται εύκολα.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε πρέπει ο συνεπής επαγγελματίας να χαίρει σεβασμού για την υπηρεσία που παρέχει.
Ο σεβασμός μπορεί να μη χορταίνει αλλά δίνει κουράγιο και δύναμη σε αυτόν που προσπαθεί.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News