Η κοινή γραμμή των γονέων: Γιατί η μαμά και ο μπαμπάς δεν πρέπει να ακυρώνουν ο ένας τον άλλον μπροστά στο παιδί

Η συνεργασία και η συνέπεια στη γονεϊκή στάση είναι το κλειδί για μια υγιή συναισθηματική ανάπτυξη και μια αρμονική οικογενειακή ζωή

Ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη που συμβαίνουν στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι η έλλειψη ενιαίας στάσης από τους γονείς. Συχνά είτε λόγω διαφορετικών απόψεων είτε λόγω στιγμιαίας παρόρμησης, η μαμά και ο μπαμπάς μπορεί να ακυρώνουν ο ένας τον άλλον μπροστά στο παιδί. Για παράδειγμα, η μαμά μπορεί να λέει «Όχι γλυκά πριν το φαγητό» και ο μπαμπάς να απαντά «Έλα, δεν πειράζει, ας φάει ένα». Ή αντίστροφα, ο μπαμπάς μπορεί να βάζει ένα όριο και η μαμά να το αναιρεί μπροστά στο παιδί.

Αυτές οι καταστάσεις, αν και φαίνονται αθώες ή ασήμαντες, έχουν βαθύ αντίκτυπο στην ψυχολογία του παιδιού. Όταν οι γονείς δεν έχουν κοινή στάση, το παιδί μπερδεύεται, δυσκολεύεται να κατανοήσει τα όρια και σε πολλές περιπτώσεις μαθαίνει να χειρίζεται τις διαφωνίες τους προς όφελός του.

Η σημασία της κοινής στάσης των γονέων
Τα παιδιά, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες χρειάζονται σαφή και σταθερά όρια για να νιώθουν ασφάλεια. Όταν οι γονείς δρουν ως ομάδα και ακολουθούν μια ενιαία στάση, το παιδί αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν κανόνες που ισχύουν ανεξάρτητα από το ποιος τους επιβάλλει. Αυτή η συνέπεια το βοηθά να νιώθει ότι μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με σταθερότητα όπου ξέρει τι να περιμένει.

Αντίθετα, όταν οι γονείς ακυρώνουν ο ένας τον άλλον, το παιδί:

-Νιώθει ανασφάλεια: Δεν ξέρει ποιον να ακούσει και ποιος έχει τον «σωστό» λόγο.

-Μαθαίνει να διαπραγματεύεται και να χειραγωγεί: Αν ξέρει ότι ο ένας γονέας είναι πιο ελαστικός θα τρέχει πάντα σε εκείνον για να πετύχει αυτό που θέλει.

-Αμφισβητεί τα όρια και τους κανόνες: Όταν τα όρια δεν είναι σταθερά, το παιδί μαθαίνει ότι οι κανόνες είναι σχετικοί και προσαρμόζονται ανάλογα με τις συνθήκες. -Βιώνει μεγαλύτερη συναισθηματική σύγχυση: Ανάλογα με τον ποιον ακούει και ποιον «παρακάμπτει», μπορεί να αισθάνεται ενοχές, άγχος ή ακόμα και θυμό προς τον γονέα που θέτει περισσότερα όρια.

Πώς μπορούν οι γονείς να διατηρήσουν μια κοινή στάση;

1. Συζητήστε και συμφωνήστε εκ των προτέρων Πριν οριστούν οι βασικοί κανόνες στο σπίτι, είναι σημαντικό οι γονείς να έχουν συζητήσει μεταξύ τους και να έχουν καταλήξει σε κοινές αποφάσεις. Αυτό μπορεί να αφορά θέματα όπως η ώρα ύπνου, η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, η διατροφή, η συμπεριφορά στο σπίτι κ.λπ.
2. Μην διαφωνείτε μπροστά στο παιδί Αν προκύψει μια διαφωνία, είναι καλύτερο να την αφήσετε για αργότερα, όταν θα μπορείτε να τη συζητήσετε μόνοι σας. Το παιδί δεν πρέπει να γίνει μάρτυρας της σύγκρουσης, γιατί αυτό του δημιουργεί αμφιβολίες για την εγκυρότητα των κανόνων.
3. Υποστηρίξτε ο ένας τον άλλον μπροστά στο παιδί Ακόμα κι αν έχετε διαφορετική άποψη, μπροστά στο παιδί δείξτε ενότητα. Για παράδειγμα, αν ο ένας γονέας έχει ήδη πάρει μια απόφαση, ο άλλος μπορεί να την υποστηρίξει λέγοντας: «Η μαμά κι εγώ το συζητήσαμε και αποφασίσαμε ότι…».
4. Δείξτε σεβασμό στις απόψεις του άλλου γονέα Είναι σημαντικό το παιδί να βλέπει ότι οι γονείς του αλληλοϋποστηρίζονται και λειτουργούν με σεβασμό. Αν ένας γονέας διαφωνεί συνεχώς με τον άλλον ή τον ακυρώνει μπροστά στο παιδί, αυτό μπορεί να υπονομεύσει τη σχέση εμπιστοσύνης μέσα στην οικογένεια. 5.Δώστε το καλό παράδειγμα Τα παιδιά μαθαίνουν από τις πράξεις των γονιών τους. Αν βλέπουν ότι οι γονείς τους συνεργάζονται, σέβονται ο ένας την άποψη του άλλου και λειτουργούν ως ομάδα, θα μάθουν κι εκείνα να αντιμετωπίζουν τις σχέσεις τους με τον ίδιο τρόπο.

Η συνεργασία των γονέων ως θεμέλιο για την ανάπτυξη του παιδιού:
Η κοινή γραμμή των γονέων δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνούν απόλυτα σε όλα. Κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του απόψεις και προσεγγίσεις στη διαπαιδαγώγηση. Αυτό που έχει σημασία όμως, είναι να υπάρχει σεβασμός, επικοινωνία και συνεννόηση, ώστε οι διαφορές να λύνονται χωρίς να εμπλέκεται το παιδί στη διαφωνία. Όταν οι γονείς λειτουργούν ως ομάδα, το παιδί νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια, κατανοεί τα όρια και μεγαλώνει σε ένα σταθερό και υποστηρικτικό περιβάλλον. Η συνεργασία και η συνέπεια στη γονεϊκή στάση είναι το κλειδί για μια υγιή συναισθηματική ανάπτυξη και μια αρμονική οικογενειακή ζωή.