Καθημερινές στιγμές

Είναι κάποιες φορές που ο φωτογραφικός φακός αποτυπώνει καταστάσεις και στιγμές, οι οποίες αποτελούν μία καλή ευκαιρία για να καταλάβουμε ότι και οι πολιτικοί, ακόμα και τα μεγαλύτερα ονόματα, ή στα υψηλότερα αξιώματα, πάνω από όλα είναι άνθρωποι.

Ανθρωποι οι οποίοι έχουν μία δική τους προσωπικότητα, άνθρωποι με  θετικά και αρνητικά στοιχεία στο χαρακτήρα τους. Σαν άνθρωποι λοιπόν, όλοι έχουν και τις αδυναμίες τους και τα μυστικά τους.  Στη παραπάνω φωτογραφία για παράδειγμα, ο γνωστός για την αδυναμία του στο έτερο φύλο, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, πρωθυπουργός μέχρι νεοτέρας της γείτονας χώρας Ιταλίας, μαζί με τον Γάλλο πρωθυπουργό, Νικολά Σαρκοζί, «παίρνουν μάτι» όπως πολύ απλά θα λέγαμε, την συμπαθέστατη κυρία, της οποίας τα χαρτιά, έπεσαν στο πάτωμα, πράγμα το οποίο την ανάγκασε να σκύψει και να τα μαζέψει.

Ολα αυτά υπό το πρίσμα του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος δεν φαίνεται να συγκινείται στο θέαμα όπως αντίστοιχα κάνουν οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του. Μία γυναίκα λοιπόν, και ένα βλέμμα, δύο πρωθυπουργοί, ένα βλέμμα, δύο κουβέντες και ένας φωτογράφος τη σωστή ώρα και στιγμή, ήταν η αφορμή για πάμπολλα σχόλια τα οποία είχαν κατακλίσει τότε τον Τύπο.

Ας αφήσουμε το παρελθόν, και ας επικεντρωθούμε στο παρόν.  Με νέο πρωθυπουργό πορευόμαστε μέχρι, άγνωστο μέχρι πότε, μιας και στις πρώτες του δηλώσεις ο κ. Παπαδήμος δήλωσε ότι η «σύμβαση εργασίας» που υπέγραψε είναι αορίστου χρόνου. Τι σημαίνει αυτό. Ότι οι παραπάνω κύριοι, συν μιας κυρίας η οποία δεν είναι στη φωτογραφία, της καγκελαρίου της Γερμανίας Α. Μέργκελ, ανακουφισμένοι πλέον από την έκβαση της υπόθεσης, ανταλλάσουν χαμόγελο κερδοσκοπίας και αισιοδοξίας για το μέλλον της Ε.Ε., του ευρώ, και της τσέπης τους.
Μην ξεχνάμε, ότι οι πολιτικοί μας, όπως και παραπάνω είπαμε είναι πάνω από όλα άνθρωποι. Άνθρωποι όπως όλοι μας. Έτσι όπως εμείς ξεχνάμε, κάθε τριετία, τετραετία ή διετία τα κακώς κείμενα της εκάστοτε κυβέρνησης, και επιμένουμε να ψηφίζουμε τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες νοοτροπίες, έτσι και οι πολιτικοί μας «ξεχνάνε» το παρελθόν τους.

Βιογραφικό του κ. Λουκά Παπαδήμου, θα βρείτε στις επόμενες σελίδες του «Χ» που κρατάτε στα χέρια σας, όπως και σκέψεις, αναλύσεις και πληροφορίες από καταξιωμένους δημοσιογράφους. Που και που όμως, πρέπει να θυμόμαστε, και να θυμούνται και οι πολιτευτές μας, ποιοι είναι, ποιο το παρελθόν τους, και που βρίσκονται.

Γιατί είπαμε, είναι στη φύση των ανθρώπων να ξεχνάμε, αλλά επειδή αυτό μας έφερε στη θέση που βρισκόμαστε τώρα, να μας κυβερνάνε άνθρωποι εκτός της χώρας, οι οποίοι ούτε καλύτεροι από εμάς είναι, ούτε πιο δίκαιοι, ούτε πιο ικανοί, ούτε πιο έξυπνοι, ούτε έχουν λιγότερες αδυναμίες.

Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, γιατί ο λαός αυτός, ξεχνάει εύκολα, πρόσωπα, καταστάσεις και πράγματα. Αν εμείς σαν πολίτες, συμμαζευτούμε και αναλάβουμε ενεργούς ρόλους, κανένας κύριος Ομπάμα, Μπερλουσκόνι, Σαρκοζί δεν θα βρει ξανά τέτοιο έφορο έδαφος, για τα κερδοσκοπικά του παιχνίδια.

Τελικά οι πολιτικοί, είναι το ίδιο άνθρωποι με εμάς, πράγμα που λειτουργεί αμφίδρομα, καθώς μας επωμιζόμαστε με τις ίδιες ευθύνες απέναντι στον τόπο μας, και τους ίδιους μας τους εαυτούς.