Καθημερινές στιγμές

«Ρε και να γίνει έργο από αυτή τη  «πολυκομματική, πολυπρόσωπη προσωρινή κυβέρνηση, εκτάκτου ανάγκης, και εθνική διάσωσης», πόσα πολιτικά πρόσωπα έχουν να εκτεθούν…». Η ατάκα αυτή του Σίλα Σεραφείμ, μέσω της πολιτικής σάτιρας που ασκεί, αντικατοπτρίζει την κατάσταση που πολλοί βουλευτές, υπουργοί, και τέως υπουργοί αντιμετωπίζουν.
Λέτε μία κυβέρνηση, η οποία δεν ψηφίστηκε από το λαό, να κάνει τη δουλειά που λείπει από τη χώρας; Προσωπικά, έπαψα να πιστεύω σε άλλους. Ο Λ. Παπαδήμος, παρόλα αυτά, φάνηκε να βολεύεται αμέσως στην πρωθυπουργική θέση στη Βουλή χθες, όπου ζήτησε και ψήφο εμπιστοσύνης.
«Η Ελλάδα βρίσκεται σε ιδιαίτερα κρίσιμο σταυροδρόμι και οι επιλογές μας για την πολιτική που θα ακολουθηθεί θα έχουν καθοριστική σημασία για την ευημερία του ελληνικού λαού», δήλωσε ο πρωθυπουργός, ο οποίος επέλεξε μία καθαρή ομιλία, μεστή, χωρίς πολιτικά ξεσπάσματα. Αντιθέτως μίλησε στοχευμένα, και επί τούτου. Καλύτερα να ξεχάσουμε την δήλωση-αστεϊσμό, προς τους δημοσίους υπαλλήλους, όπου τους ζήτησε να δείξουν τον καλύτερό τους εαυτό. Η συνέχεια των συζητήσεων στην Βουλή θα δοθεί σήμερα, με δύο συνεδριάσεις, ενώ αύριο Τετάρτη, θα τοποθετηθούν οι αρχηγοί των κομμάτων.
Θα σταθώ για λίγο στη δήλωση του Λ. Παπαδήμου ως προς τους δημοσίου υπαλλήλους. Δεν θυμάμαι κάποιον πρωθυπουργό, τα τελευταία χρόνια, να κάνει κάτι αντίστοιχο. Όχι να επικροτεί –τι άλλωστε, αλλά ούτε να κατακεραυνώνει το δημόσιο τομέα, αν’ αυτού να ζητάει το κάτι παραπάνω και με «επίκληση στο συναίσθημα» να προσπαθεί να χτυπήσει τον Έλληνα στο φιλότιμο.
Και εδώ γυρνάμε μερικές μέρες πίσω, όταν ο νυν πρωθυπουργός, έπαιρνε το αεροπλάνο από την Αμερική, για να έρθει να κυβερνήσει μία χώρα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Το ότι ο Λουκάς Παπαδήμος, ήταν μακριά από την ελληνική πραγματικότητα, άρα από την ελληνική λογική και συμπεριφορά, μπορεί να είναι και καλό.
Χωρίς να επικροτώ τις προθέσεις του, αλλά μέσα από κριτική ματιά, βλέπω ότι η ξένη ανατροφή του ίσως είναι το αντίδοτο στο επιφανειακό ελληνικό φιλότιμο, το οποίο είναι ένας από τους λόγους που φτάσαμε σε αυτά τα σημεία.
Από την άλλη, ένας άνθρωπος ο οποίος καλείται να κυβερνήσει μία χωρά στην οποία ουσιαστικά παραμένει ένας ξένος, σίγουρα δεν μπορεί να αφουγκραστεί το κλίμα και τον κόσμο που ζει σε αυτή τη χώρα. Εν αντιθέσει, βασιζόμενος σε αριθμούς και στατιστικές, τεχνοκράτης, καλείται λύσεις με διαφορετικές μεθόδους. Το αν θα επιτύχει ή όχι, θα το δούμε στην μελλοντική ιστορία της χώρας μας.