Μακρόν, ο αταλάντευτα Ευρωπαϊστής

Ο Μακρόν με την εκλογική του νίκη επί της Μαρίν Λεπέν εξασφάλισε ακόμη μία πενταετή προεδρική θητεία κάτι που δεν είχαν καταφέρει ο Φρανσουά Ολάντ και ο Νικολά Σαρκοζί και ο μόνος που τα έχει καταφέρει ήταν στο μακρινό 2002 ο Ζακ Σιράκ.  

Ο Γάλλος πρόεδρος έχει να αντιμετωπίσει ένα εσωτερικό μέτωπο που είναι ταξικά διαιρεμένο, τα χαμηλά στρώματα ψήφισαν την Μαρίν Λεπέν, οι άνω των 60 ψήφισαν τον Μακρόν και το αξιοσημείωτο είναι  ότι οι νέοι της ηλικιακής ομάδας 18-24 ετών ψήφισαν τον Μακρόν.  

Ο Μακρόν θα πρέπει επίσης να κερδίσει και τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου για να μην έχει συγκατοίκηση κάτι που θα τον δυσκολέψει να προωθήσει το νομοθετικό του έργο.  

Στο εξωτερικό ο νέος πρόεδρος θα έχει δύσκολες αποστολές, γιατί το Ουκρανικό είναι ένα θέμα που η ΕΕ το έχει στην κορυφή της ατζέντα της μαζί με το ενεργειακό. Επίσης, ο Γάλλος πρόεδρος θέλει η ΕΕ να γίνει αυτόνομη στρατιωτικά και οικονομικά και εκεί θα πρέπει να πείσει την Γερμανία και τον Καγκελάριο για αλλαγές σε συνθήκες της ΕΕ κάτι που δεν μοιάζει και τόσο εύκολο, αλλά είναι αναγκαίο να γίνει, γιατί η ΕΕ πλέον θα πρέπει να έχει λόγο σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο που αλλάζει διαρκώς.  

Δεν είναι εύκολα αυτά που έχει να αλλάξει και να αντιμετωπίσει ο Μακρόν, αλλά είναι ένας ανόθευτος και αταλάντευτα ευρωπαϊστής που έχει όραμα.  

Στο εσωτερικό του θα πρέπει να αφουγκραστεί τα λαϊκά στρώματα κάτι που δεν έκανε στην πρώτη θητεία του.  

Η Μασσαλιώτιδα και η Ωδή της Χαράς μπορεί να παιάνιζαν στο Γαλλικό Πεδίον του Άρεως με φόντο τον Πύργο του Άιφελ, αλλά θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για αλλαγές.