«Μετρημένα»

1  Το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης είναι η τέλεια παρουσίαση της ελληνικής πραγματικότητας. Όπως όλα σχεδόν, με βάση της οπτικής που το κοιτάει κάποιος, μπορεί να το ερμηνεύσει ποικιλοτρόπως. Η συμμετοχή των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που έδωσαν το παρών είχαν ένα κοινό στοιχείο; Ή όχι.. 

2 Καταρχήν για ακόμα μία φορά φάνηκε ότι δεν έχουμε ένα συγκεκριμένο πλάνο, στόχο και όραμα. Έχουμε μία κατά περίπου εικόνα της πραγματικότητας, την οποία ο καθένας μας μεταφράζει κατά το δοκούν. Οι συγκεντρωθέντες της Θεσσαλονίκης, έχουν ένα κοινό το οποίο τους έφερε μαζί το πρωί της Κυριακής. Την εξωτερίκευση και προσωπική στήριξη της ιδέας ότι τα Σκόπια δεν είναι Μακεδονία. Από εκεί και πέρα, το συμπαγές του κόσμου μπορεί κάλλιστα να αρχίζει να διαιρείται πολλάκις -και να έρθει το τέλος της ομόνοιας- αν συνεχίσουμε την συγκεκριμένη ρήση, με το πρώτο ορθολογικό ερώτημα. "Και τι είναι η Μακεδονία;". Με βάση το συλλαλητήριο, η Μακεδονία είναι α) Ελληνική, β) Χριστιανική, γ) Αρχαία Ελληνική. Εκτός αυτού παρομοιάστηκε με "γαλατικό χωριό", "επαναστατική ιδέα", και άλλα. Όπως καταλαβαίνετε αυτά μεταξύ τους δεν έχουν απολύτως καμία σχέση.  Άρα τι είναι η Μακεδονία; 

3 Όλα είναι πολιτική. Ο τρόπος που διαχειρίζεται ο φίλος Νίκος τη γυναίκα του για να τον αφήσει να δει τον ΠΑΟΚ κάθε Κυριακή εκτός σπιτιού, είναι για σεμινάριο. Ο Νίκος είναι άριστος γνώστης και χειριστής της μικροπολιτικής του πραγματικότητας. Τον κάνει και καλό πολιτικό; Δεν νομίζω. Όλα λοιπόν είναι πολιτική. Το αν τα κανάλια κάλυψαν (ή δεν κάλυψαν στην προκειμένη περίπτωση) το τι έγινε στη Θεσσαλονίκη, είναι αποτέλεσμα πολιτικής. Οι ομιλητές και οι λόγοι που εκφωνήθηκαν ήταν αποτέλεσμα πολιτικής. Η παρουσία του κόσμου ήταν αποτέλεσμα πολιτικής. Από εκεί και πέρα όλες αυτές οι πολιτικές μπορεί να είναι από ενωτικές έως και εκ διαμέτρου αντίθετες, γιατί στον πυρήνα τους η κάθε μία ενεργοποιείται με γνώμονα το προσωπικό κέρδος του υποστηρικτή της.

4 Άρα ποια είναι η λύση; Έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνει το συλλαλητήριο; Απέφερε κάτι ή ήταν μία ευκαιρία  για να φουσκώσουν τα φτερά μας με ελληνική περηφάνια και από αύριο να συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στα Σκόπια για καζίνο (ή στη Βουλγαρία για καύσιμα); Οι selfies και τα Instant stories με τις ελληνικές σημαίες διαρκούν ένα 24ωρο. Ο πατριωτισμός μας και η ενεργοποίηση μας θα διαρκέσει παραπάνω άραγε, ή η συμμετοχή (διά της παρουσίας και μόνο) "γεμίζει" τις αποθήκες του εθνικού καθήκοντος μας; Το αποτέλεσμα θα δείξει. 

5 Το συλλαλητήριο καλώς και έγινε. Η τεράστια συμμετοχή κρύβει όλα τα λάθη διοργάνωσης και κυρίως ξεκάθαρου στόχου, μιας και θύμιζε μία Βαβέλ ιδεών, δημιουργημένο γύρω από το αγαπημένο ρητό των Ελλήνων "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια". Παρόλα αυτά δημιούργησε εικόνες. Και οι εικόνες μένουν, και εμπνέουν. 

6 Το όνομα Μακεδονία υπάρχει στο όνομα των Σκοπίων και το έχουμε αποδεχθεί. Αφήνω τον "Τυπάκο" του Θανάση Τσολάκη, να σας εξηγήσει το πώς και γιατί. "...Μη με καταριέσαι να σε χαρώ, παρά μόνο ξεστράβωσον: Από το 92 και εντευθέν (τότε που ο Αντουάν έκαμε τσιριμόνιες και ξεφτίλισε τον Μητσοτάκη), τα Σκόπια ονομάζονται FYROM. Αυτή είναι η επίσημη ονομασία τους, που έχει τον προσδιορισμό “ενδιάμεση”, δηλαδή προσωρινή μέχρι να βρεθεί η μόνιμη λύση. Και επειδή είσαι και μεγάλο ντουγάνι, FYROM θα πει ΠΓΔΜ, δηλαδή πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Όλος ο κόσμος έτσι το ξέρει αυτό το γελοίο κρατίδιο εδώ και 25 συναπτά έτη, με ευθύνη (και) της Ελλάδας. Σ’ αρέσει ή όχι, αυτό μαναρμ είναι το κατεστημένο. Και δεν ξέρω πόσο εύκολα αλλάζει. Συνεπώς και διά τούτο διερωτώμαι: για ποιο λόγο οι διοργανωτές σε σουρμάλησαν τώρα στο Συλλαλητήριο και όχι πριν από πέντε χρόνια ξερωγω; Πάλι επίκαιροι θα ήσαντε. Και μη με πεις ότι έγινε αυτό επειδή τώρα άνοιξε ο φάκελος. Γιατί μιλάμε για έναν φάκελο που δεν έκλεισε ποτές..."