Νέος παίκτης στο γήπεδο της Κεντροαριστεράς

Το ΠΑΣΟΚ από τον θρίαμβο του 2009 και του 40% έφτασε το 2015 στο 4% και μετά από εκεί δεν μπόρεσε να πάρει την άνοδο που επιθυμούσε. Το κόμμα σε δύσκολες περιόδους έμεινε ενωμένο και αυτό οφείλεται εν πολλοίς και στην αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, που πήρε μία πρωτοβουλία το 2017 για τη δημιουργία του ΚΙΝΑΛ, αλλά αυτή η κίνησή της δεν κράτησε και πολύ, γιατί ο Θεοδωράκης πήρε το δισάκι του και έφυγε από το εγχείρημα. 

Το ΠΑΣΟΚ έμοιαζε σαν «ένα πουλί που έχει πέσει από έναν βράχο και έχει τραυματιστεί», αλλά έχει βρεθεί κάποιος να το περιθάλψει. Οι εκλογές για την ανάδειξη νέας ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ έδωσαν την εντύπωση ότι υπάρχει η μαγιά για αλλαγή και ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι κενός και δεν μπορεί να τον εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Τα δύσκολα για τον Νίκο Ανδρουλάκη τώρα αρχίζουν, με τις πρώτες επιλογές του θέλησε να κρατήσει σε εγρήγορση  το «όλον ΠΑΣΟΚ».  Αλλά ο δρόμος του είναι ανηφορικός και θα πρέπει να καταθέσει προτάσεις  για όλα τα μείζονα  θέματα. 

Η επιστροφή στο παλαιό ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να υπάρχει σαν σκέψη, γιατί οι λογικές της δεκαετίας του ’80 έχουν παρέλθει, το θέμα είναι πως εννοεί και θα κάνει πράξη την ανανέωση ο νέος πρόεδρος. Πλέον ο αρχηγός έχει τα χαρτιά και είναι υπεύθυνος για το πως θα τα τοποθετήσει στο γήπεδο. 

Η δημοκοπική άνοδος του ΚΙΝΑΛ είναι επειδή μεσολάβησαν οι εσωκομματικές εκλογές και θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι και τον Μάρτιο για να αποτυπωθεί ένα πρώτο δείγμα του αρχηγού του ΚΙΝΑΛ. 

Υπάρχει μία δυναμική για να μία νέα αρχή και όχι για επιστροφή και το «ερχόμαστε» που εκπέμπει σε γηπεδικό σύνθημα δεν είναι και ότι καλύτερο.  

Ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να λιώσει πολλές σόλες για να βρει το κίνημα τον βηματισμό του και στην Αθήνα και όχι μόνο στην περιφέρεια. 

Όλα θα κριθούν από τον χρόνο και εάν μπορούν να αλλάξουν οι συσχετισμοί στον χώρο της κεντροαριστεράς. 

Ο Ανδρουλάκης είναι μόνος του στο αρχηγείο της Χαριλάου Τρικούπη και η προίκα που κουβαλάει είναι βαριά.