«Οινοφιλικά»

➔ Σχετικά με τον παραγωγό: Το κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, με τον διακριτικό τίτλο Chateau Julia (από το όνομα της κυρίας του κτήματος), ιδρύθηκε το 1992 στην Αδριανή του Ν. Δράμας. Αποτελεί την εξέλιξη μιας μικρής οικογενειακής οινοποιίας, που ξεκίνησε να παράγει μικρές ποσότητες κρασιού στις αρχές της δεκαετίας του '80 (βλ. Παραλειπόμενα). Σήμερα κατέχει τον μεγαλύτερο ιδιόκτητο αμπελώνα της χώρας, συνολικής έκτασης 2.200 στρεμμάτων, όπου καλλιεργούνται κυρίως οι διεθνείς ποικιλίες που ανέδειξαν οινικά την ευρύτερη περιοχή, όπως Cabernet Sauvignon,

➔ Merlot και Sauvignon Blanc. Το μεγαλόπρεπο αρχιτεκτονικά κτίσμα των 14.000 τ.μ.(!), έχει να επιδείξει ότι πιο σύγχρονο στον τεχνολογικό εξοπλισμό οινοποίησης. Διαθέτει επίσης πρότυπο αποστακτήριο, όπου παράγεται το πραγματικά ξεχωριστό τσίπουρο "Ηδωνικό" (χάριν της αρχαίας επωνυμίας της περιοχής ως "Ηδωνίδα Γή", από την φυλή των Ηδώνων, δεινών αμπελουργών και πρώτων κατοίκων της), καθώς και πιο εξειδικευμένα αποστάγματα, παλαιωμένα ακόμη και σε δρύϊνο βαρέλι. Επίσης, στην καρδιά των αμπελώνων βρίσκεται το ιδιόκτητο οξοποιείο(!) του κτήματος, όπου παράγεται με παραδοσιακές ιταλικές μεθόδους, το βοτανικό ξύδι Αδριανής, τύπου "μπαλσάμικο", παλαιωμένο κι αυτό σε μικρά βαρέλια. Το 2006 ξεκίνησε τη λειτουργία του στο Καπανδρίτι Αττικής, το νέο εγχείρημα της εταιρείας με την επωνυμία "Οινότρια Γή", που αποτελείται από άλλο ένα επιβλητικό συγκρότημα 10.000 τ.μ., το οποίο πέραν των οινοποιητικών εγκαταστάσεων, περιλαμβάνει πολυτελείς αίθουσες δεξιώσεων, συνεδρίων, καθώς και πρότυπο μουσείο οίνου και αποσταγμάτων(!). Εκεί καλλιεργούνται βιολογικά προς το παρόν μόνο 200 στρέμματα, δίνοντας την ομώνυμη σειρά περιορισμένης εμφιάλωσης. Συνολικά το κτήμα παράγει ένα εκατομμύριο φιάλες ετησίως, διατηρώντας μεγάλο ποσοστό εξαγωγών παγκοσμίως. Το ασυνήθιστα μεγάλο εύρος ετικετών του, είναι ικανό να καλύψει πλήρως κάθε οινοφιλική αναζήτηση με κλασικούς, αλλά και ευφάνταστους ποικιλιακούς συνδυασμούς. Γενικά, τα κρασιά του χαρακτηρίζονται από την πληθωρικότητα του γευστικού, αλλά και αρωματικού δυναμικού, καθώς και από τα υψηλά επίπεδα ποιότητας, που οριοθετεί το μέγεθος του κτήματος. Η γκάμα τους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κυμαίνεται σταθερά σε τιμές μεταξύ των 10 και 20 ευρώ, με τη σχέση ποιότητας-τιμής να κρίνεται σίγουρα καλή.

➔ Γευσιγνωσία Οίνου: Καταρχάς, να διευκρινίσω ότι οι γευσιγνωστικές σημειώσεις μου αναφέρονται σε προγενέστερη δοκιμή της εν λόγω σοδειάς, πράγμα που σημαίνει ότι ως φρέσκο ροζέ κρασί είναι λογικό αυτή τη στιγμή να βρίσκεται πιθανόν σε κάμψη, κυρίως το αρωματικό του δυναμικό. Θα πρότεινα λοιπόν για να έχετε μια πιο πλήρη άποψη, να δοκιμάσετε οπωσδήποτε και τη νέα σοδειά του 2011, που θα κυκλοφορήσει προσεχώς. Το χρώμα του λοιπόν είναι λαμπερό ροζ-κόκκινο, με ανεπαίσθητες, σχεδόν μπλε ανταύγειες στην άκρη του ποτηριού (δείγμα φρεσκάδας). Τα έντονα αρώματα ώριμων φρούτων του δάσους (φράουλα, βατόμουρο, κεράσι) σε μύτη και στόμα, χαρακτηρίζουν το σύνηθες ποικιλιακό χαρμάνι Cabernet-Merlot της Δράμας, με επιπλέον μια γλυκιά αίσθηση καραμέλας να πλανάται στον ουρανίσκο. Ικανοποιητική οξύτητα, καλό το σώμα και η επίγευση. Συνδυάζεται εύκολα και απολαυστικά με πάρα πολλά πιάτα, από πίτσα και μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα, μέχρι  λευκό κρέας στη σχάρα (κοτόπουλο, χοιρινό) ή και στο τηγάνι. Στο στόμα, πλησιάζει πιο πολύ σε φρέσκο ερυθρό παρά σε λευκό κρασί, διαθέτοντας μια ελαφριά νύξη τανινών. Πίνεται δροσερό, όχι κρύο.

➔ Συμπερασματικά: Διαχρονικά, ένα από τα καλύτερα ελληνικά ροζέ και δικαίως πολύ δημοφιλές. Ομολογώ ότι στην αρχή κάθε καλοκαιριού προμηθεύομαι αρκετές φιάλες της νέας σοδειάς, καθώς αποτελεί προσωπικά μια δοκιμασμένη, πάντα αξιόπιστη και ευρέως αποδεκτή λύση για τα σχετικά "μπάρμπεκιου" της εποχής και όχι μόνο. Πρόκειται για ένα πλήρες ροζέ κρασί φαγητού, πράγμα αρκετά δύσκολο θεωρώ για την κατηγορία του, το οποίο επιδεικνύει ιδιαίτερη σταθερότητα στην ποιότητα του, κάθε χρόνο. Η τιμή του είναι κοντά στον μέσο όρο των ποιοτικών ροζέ της χώρας. Είναι αλήθεια ότι είναι λίγο υπερτιμημένη κατηγορία, αν σκεφτεί κανείς ότι δύσκολα βρίσκει αξιόλογο σύνολο κάτω από τα 9 ευρώ, ιδίως Βορειοελλαδίτικης προέλευσης. Συνήθως, το πολύπλοκο άρωμα τους είναι απών από τη γεύση, όπου κυριαρχεί η οξύτητα της λευκής οινοποίησης. Πάντως, το συγκεκριμένο αξίζει σίγουρα τα λεφτά του.

➔ Παραλειπόμενα:  Όσον αφορά την ιστορία του κτήματος, η επιχειρηματική πορεία του Κώστα Λαζαρίδη ξεκινά στις αρχές του 1970, όταν νεαρός ακόμη πηγαίνει στη Γερμανία για να αναπτύξει τις δραστηριότητες της οικογενειακής βιομηχανίας μαρμάρου. Εκεί "κολλάει" το μικρόβιο του κρασιού από φίλους και σταδιακά μυείται στα μυστικά των ευρωπαϊκών κρασιών. Αρχίζει έτσι να σκέφτεται την προοπτική δημιουργίας ενός αμπελώνα στη Δράμα, γεγονός που παίρνει "σάρκα και οστά" το 1980, όταν εγκαθιστά τον πρώτο οργανωμένο γραμμικό αμπελώνα στην περιοχή, έκτασης 85 περίπου στρεμμάτων. Συγχρόνως με την κύρια ενασχόληση του στην εταιρεία μαρμάρων, ιδρύει το 1987 μαζί με τον αδερφό του Νίκο, την πρώτη οργανωμένη εταιρεία οινοποίησης στη Δράμα. Διαφωνίες όμως, όσον αφορά την στρατηγική και τους γενικότερους στόχους της, θα διαχωρίσουν εντέλει το οινικό μέλλον των δύο αδερφών, καθώς το 1992 ο Κώστας αποχωρεί από την εταιρεία, η οποία παίρνει πλέον οριστικά το όνομα του αδερφού του. Ιδρύει λοιπόν την ίδια εποχή το κτήμα Κώστα Λαζαρίδη και σταδιακά αποσύρεται από τη διοίκηση της μαρμαροβιομηχανίας. Αξίζει να πούμε ότι, η σειρά "Αμέθυστος" με την οποία  το κτήμα έγινε ευρέως γνωστό το 1993, αποτέλεσε ταυτόχρονα "σταθμό" και στην ιστορία του ελληνικού εμφιαλωμένου κρασιού, καθώς άλλαξε το στυλ της εποχής με τον υπέρμετρο, γευστικό και αρωματικό της χαρακτήρα. Εμπνευστής της πετυχημένης σειράς, ήταν ο νεαρός, άγνωστος τότε οινολόγος, και μετέπειτα συνιδρυτής του κτήματος "Βιβλία Χώρα", Βασίλης Τσακτσαρλής.

Έχοντας επισκεφθεί προ ετών το κτήμα στη Δράμα, όπου ως μέλος ενός γκρουπ οινόφιλων εκδρομέων, έτυχα γευσιγνωσίας των οίνων, αλλά και γεύματος εντός του κτήματος, οφείλω να ομολογήσω ότι το πλήρες μέγεθος των εγκαταστάσεων, ξεπερνά κατά πολύ τις προσδοκίες ενός ανυποψίαστου οινόφιλου. Αξίζει να τονίσω επιγραμματικά, την αίθουσα με τα μαρμάρινα γλυπτά, ακριβή αντίγραφα αρχαιολογικών ευρημάτων, διαφόρων μουσείων της χώρας. Ενδιαφέρον, είχε επίσης και το γεγονός, ότι στο κέντρο μιας από τις αίθουσες δεξιώσεων όπου γευματίσαμε, δέσποζε μια επιβλητική μαρμάρινη τράπεζα, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκονται εντοιχισμένες(!) εξ' ιδρύσεως του κτήματος, 400 συλλεκτικές φιάλες ερυθρών κρασιών, υπογεγραμμένες από τους κατόχους τους, ως θεματοφύλακας της οινικής κληρονομιάς προς τις επόμενες γενιές.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι στα κρυφά χαρτιά του κτήματος, ανήκει και η μόνιμη από το 2004, αποκλειστική για τη χώρα μας, συνεργασία με τον Γάλλο, "ιπτάμενο οινολόγο" Michel Rolland, ως σύμβουλου οινοπαραγωγής, ιδιαιτέρως των ερυθρών οίνων του κτήματος. Ο εν λόγω επιστήμονας, να ενημερώσω ότι συνεργάζεται με πολύ γνωστά οινοποιεία σε ολόκληρο τον κόσμο και έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των μοντέρνων τάσεων, αλλά και εν γένει της "παγκοσμιοποίησης" στο χώρο του κρασιού.