Χριστούγεννα με Χριστό

Πλησιάζοντας οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων, μας δίδεται εντονότερα η ευκαιρία, να επιτρέψουμε στον Χριστό να γεννηθεί στις καρδιές μας. Διότι, όπως φαίνεται και εκ του αποτελέσματος, το προερχόμενο από τη βιοτή ημών, των σημερινών χριστιανών, εορτάζουμε την «Μητρόπολη των Εορτών», έχοντας έναν μεγάλο απόντα: τον Χριστό! Ακούγεται ίσως, παράδοξο, είναι όμως η πραγματικότητα. Εορτάζουμε  Χριστούγεννα χωρίς Χριστό! Η όλη βαρύτητα δίδεται στις υλικές απολαύσεις-αποχαυνώσεις, μη καλώντας Τον μεγάλο εορτάζοντα στο σπίτι μας, δίχως να Τον επισκεφτούμε στον δικό Του οίκο για να γίνουμε κοινωνοί με Αυτόν. 

Μα, ίσως ρωτήσουν κάποιοι, τι πρέπει να κάνουμε για να δεχτούμε τον Χριστό στις καρδιές μας; Χριστιανοί είμαστε, χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο; Είμαστε όμως,  πράγματι χριστιανοί ή μήπως μόνον κατ’ ευφημισμό, βρίσκοντας και σε μας εφαρμογή ο λόγος του Ησαΐα: «εγγίζει μοι ο λαός ούτος τω στόματι  αυτών και τοις χείλεσι με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ?εμού• μάτην δε σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων» [Ματθ. 15, 8-9], δηλαδή, «ο λαός αυτός με πλησιάζει με το στόμα του και με τιμά με τα χείλη του μόνον? η καρδία τους όμως απέχει μακράν από εμέ. Ματαίως δε και ψεύτικα με λατρεύουν, επειδή διδάσκουν διδασκαλίας, που είναι παραγγέλματα και εντολαί ανθρώπων και όχι ιδικαί μου» (ερμηνεία ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ). Μήπως ζούμε, νομίζουμε ότι ζούμε, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε νεκροί για τον Χριστό; [Ματθ. 8, 21-22] 

Ωστόσο, η απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε είναι απλή. Τι κάνουμε όταν περιμένουμε κάποιον υψηλό καλεσμένο; Πρώτα-πρώτα του δίδουμε την συγκατάθεσή μας κι ευθύς αμέσως καθαρίζουμε και τακτοποιούμε το σπίτι μας. Και βέβαια, εάν κάνουμε τόσες ετοιμασίες για κάποιον άνθρωπο, τι πρέπει να πράξουμε για τον Θεάνθρωπο Χριστό; Πρώτα απ? όλα, θα δεχθούμε να μας επισκεφθεί, θα ανοίξουμε ελευθέρως, κάνοντας χρήση του δικαιώματος της ελεύθερης επιλογής που ο Ίδιος μας έδωσε, τη θύρα της καρδιάς μας, αφού βέβαια, την καθαρίσουμε, την απαλλάξουμε από τις κάθε λογής ακαθαρσίες και μπάζα, χρησιμοποιώντας το καλύτερο καθαριστικό, το οποίο πάλι ο Ίδιος μας έδωσε, την πραγματική Μετάνοια και την Ιερή Εξομολόγηση που είναι από τους βασικούς άξονες του κηρύγματος Του και θείο δώρο ταυτόχρονα, αλλά και το κατεξοχήν «παραμελημένο» για    κάποιους, άγνωστο για άλλους και απορριπτέο για αρκετούς χριστιανούς, Μυστήριο. 

Με την μετάνοια όμως, και την Ιερά Εξομολόγηση, ελκύεται η χάρη του Θεού και καθίστανται «λελυμένα εν τω ουρανώ» [Ματθ. 18, 18] όλα τα ειλικρινώς εξομολογούμενα αμαρτήματά μας, που βαρύνουν και βρωμίζουν τον έσω άνθρωπο. Είναι γνωστός άλλωστε, ο λόγος του Κυρίου μας, ότι από την καρδιά «εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. Ταύτα εστί τα κοινούντα τον άνθρωπον (αυτά είναι που μολύνουν τον άνθρωπο) [Ματθ. 15, 19-20].

Βρισκόμαστε χρονικά, πολύ κοντά στα Χριστούγεννα. Ας ετοιμάσουμε την καρδιά μας να δεχτεί τον Χριστό και μόνο Σωτήρα της ανθρωπότητας. Ας Τον αφήσουμε να την αναστήσει, να τη μεταμορφώσει από ταπεινό, γήινο σπήλαιο σε ουράνιο παλάτι, και να ψάλλουμε μαζί με τους αγγέλους: «Επέστη δε καιρός ο της γεννήσεως, και τόπος ην ουδείς τω καταλύματι? αλλ? ως τερπνόν παλάτιον, το σπήλαιον τη βασιλίδι εδείκνυτο. Χριστός γεννάται, την πριν πεσούσαν αναστήσων εικόνα» [προεόρτιο απολυτίκιο].