Η σημασία της επικοινωνίας των Ποντίων με τον ιστορικό Πόντο και τους ανθρώπους του

Συσπείρωση του ποντιακού ελληνισμού σημειώθηκε στις πανηγυρικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Αγίου Ευγενίου προστάτη-πολιούχου της Τραπεζούντας στους Σιταγρούς Δράμας. Με πρωτοβουλία του ποντιακού πολιτιστικού συλλόγου Σιταγρών οικοδομήθηκε ναΐσκος αφιερωμένος στη λατρεία του Αγίου Ευγενίου στον προαύλιο χώρο του  ναού του Αγίου Γεωργίου Σιταγρών. Οι εκδηλώσεις άρχισαν με την τελετή θυρανοιξείων του ναΐσκου και συνεχίσθηκαν στο νεότευκτο κτήριο πολλαπλών χρήσεων με τις ομιλίες των πολλά υποσχόμενων επιστημόνων της νέας Ποντιακής γενιάς: Θεοδόση Κυριακίδη ιστορικού - θεολόγου και Νίκου Μιχαηλίδη υποψήφιου διδάκτωρα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Princeton-USA. Ακολούθησε η απονομή τιμητικής διάκρισης στον εκδότη Τάσο Κυριακίδη για την πολύτιμη και πολύχρονη προσφορά του στα ποντιακά γράμματα και τις τέχνες μέσω του εκδοτικού οίκου των αδερφών Κυριακίδη που συμπληρώνει 4 δεκαετίες στα εκδοτικά πράγματα της χώρας με έδρα τη Θεσσαλονίκη.



Η εκδήλωση κορυφώθηκε με την παρουσίαση του νέου μουσικού έργου με τίτλο: Από την Τραπεζούντα στην Θεσσαλονίκη με τους Αντέμ Εκίζ, Φίλιππο Κεσαπίδη, Αλέξη Παρχαρίδη, Κώστα Θεοδοσιάδη, Γιάννη Πολυχρονίδη, Πόλυ Εφραιμίδη, Λουκά Μεταξά, Δημήτρη Γκουμπερίτση. Τα τραγούδια του νέου ψηφιακού δίσκου ταξίδεψαν νοερά τους θεατές στην Γη του Πόντου με την συνοδεία του σκηνοθέτη-ηθοποιού Γιώργου Συμεωνίδη, ο οποίος απήγγειλε διαχρονικά ποιήματα μεγάλων Ποντίων στιχουργών. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο επίσκοπος Δράμας κ. Παύλος, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Προσοτσάνης Άγγελος Λύσσελης, ο πρώην δήμαρχος Σιταγρών Θόδωρος Αθανασιάδης, ο επικεφαλής του συνδυασμού «Περιφερειακή Αναγέννηση» κ. Καραβάς, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ποντιακών Σωματείων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, εκπρόσωποι ποντιακών συλλόγων και πλήθος κόσμου. Το γενικό συντονισμό και παρουσίαση είχε ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 και γενικός γραμματέας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος Γεώργιος Γεωργιάδης με την ευγενική αρωγή της γραμματέως του Ποντιακού Πολιτιστικού Συλλόγου Σιταγρών Σοφίας Συμεωνίδου.

Η παρέμβαση του διδάκτορα του αμερικανικού πανεπιστημίου Πρίνστον Νίκου Μιχαηλίδη

Στη σύντομη παρέμβασή του ο υποψήφιος διδάκτορας ανθρωπολογίας του αμερικανικού πανεπιστημίου Πρίνστον Νίκος Μιχαηλίδης αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα της εκ νέου μαζικότερης επικοινωνίας των Ποντίων με τον ιστορικό Πόντο και τους ανθρώπους του, χτίζοντας γέφυρες φιλίας και συνεργασίας, έπειτα από 80 και πλέον χρόνια. Τόνισε πως πηγαίνοντας στον Πόντο “επανοικειοποιούμαστε” τη γεωγραφία και τα μνημεία, ξαναπιάνουμε το κομμένο νήμα από την αρχή, χτίζουμε μια στέρεη σχέση με το παρελθόν και τους προγόνους μας και αισθανόμαστε τη συνέχειά μας στο χρόνο με έναν τρόπο πολύ απλό και εμπειρικό. Το να περπατάς στα χώματα που περπατούσαν οι πρόγονοί σου, να βλέπεις τα ίδια βουνά και την ίδια θάλασσα, τις λίμνες, τα μνημεία, τα ποτάμια, εκεί όπου αυτοί έζησαν, συγκινήθηκαν, ερωτεύθηκαν, έκλαψαν, αποχωρίστηκαν, τραγούδησαν, είναι μια βαθειά πράξη σεβασμού και μνήμης καθώς και μια μοναδική εμπειρία επανασύνδεσης με το παρελθόν μας που όμως έχει μέλλον. Ο Νίκος Μιχαηλίδης έθεσε το ερώτημα “τι σημαίνει σήμερα στον 21 αιώνα να λες είμαι Πόντιος, ποιο είναι το νόημα αυτής της ταυτότητας” και πως είναι σημαντικό να “επανεπινοήσουμε” αυτή την αίσθηση του ανήκειν που δεν εξαντλείται μόνο στη μουσική. “Ίσως, για να ξαναγίνουμε Πόντιοι, οι άνθρωποι της δικής μου γενιάς και οι νεότεροι, θα πρέπει, ανάμεσα στα άλλα, να επισκεπτόμαστε τακτικότερα τον ιστορικό Πόντο αναπτύσσοντας σχέσεις με τους εκεί ντόπιους και να διαβάζουμε περισσότερη ιστορία” τόνισε σε κάποιο σημείο της ομιλίας του.

Ο κ. Μιχαηλίδης έκανε μια σύντομη περιγραφή της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ποντιακή μουσική και ταυτότητα στην Ελλάδα χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ως κατάσταση κρίσης και σταδιακής παρακμής,  η οποία δεν είναι ξεκομμένη από την πολιτισμική  παρακμή της ευρύτερης ελλαδικής κοινωνίας, θέτοντας παράλληλα ερωτήματα για τις πιθανές διεξόδους, ενώ τόνισε πως “ευτυχώς μέσα στο γενικότερο χαβαλέ, την ελαφρότητα του εντυπωσιασμού και το σκοτάδι, υπάρχουν στον ποντιακό χώρο εστίες δημιουργικής φαντασίας και έκφρασης που αποτελούν μια πολύ σημαντική μαγιά για την αναγέννηση μας” .

 Στη συνέχεια περιέγραψε την πορεία και κατάσταση της ποντιακής λύρας και μουσικής στον ιστορικό Πόντο και σε κοινότητες της Τραπεζουντιακής διασποράς.

Διατυπώνοντας κάποιες προτάσεις για το μέλλον, τόνισε την ανάγκη να δημιουργηθεί μια νέα γενιά λυράρηδων που θα έχει όραμα και φαντασία για την ποντιακή μουσική και ταυτότητα και δεν θα είναι εγκλωβισμένη σε αγκυλώσεις του πρόσφατου ελλαδικού παρελθόντος και που θα έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί σύγχρονες ποντιακές μελωδίες με ταυτότητα και υψηλή αισθητική βάζοντας τον πήχη όλο και πιο ψηλά, αποφεύγοντας παράλληλα τις επαρχιώτικου τύπου επιφανειακές και στείρες μιμήσεις άλλων  μουσικών παραδόσεων. Ανέφερε πως με τις μουσικές συνεργασίες με νέους ντόπιους Τραπεζούντιους καλλιτέχνες επιδιώκουν να χτίσουν μια στέρεη γέφυρα μνήμης και φιλίας, να φέρουν τους νέους ακροατές της λύρας όπου γης πιο κοντά και να βάλουν ένα λιθαράκι στην πορεία αναγέννησης.

Ο Νίκος Μιχαηλίδης κατέληξε λέγοντας πως “πρέπει να θυμόμαστε και να δημιουργούμε, δεν πρέπει να ξεχάσουμε γιατί έτσι είναι σαν να προδίδουμε τους ανθρώπους που μας χάρισαν το δώρο της ζωής”.