Τουρκία: Τοποθέτησαν τεράστιες πινακίδες με δήθεν θηριωδίες Ελληνοκυπρίων

Σε μία ακόμη πρόκληση προέβησαν οι Τούρκοι, τοποθετώντας τεράστιες πινακίδες  με δήθεν θηριωδίες Ελληνοκυπρίων. Οι πινακίδες τοποθετήθηκαν πριν από μερικές ημέρες διθυραμβικά στη λεωφόρο που συνδέει τα ελληνοτουρκικά σύνορα με την Κωνσταντινούπολη, δηλαδή από το τουρκικό τελωνείο των Υψάλων με κατεύθυνση προς Κωνσταντινούπολη σε εμφανή σημεία. 

Σε αυτές γράφουν ρήσεις όπως «δεν ξεχνάμε τα αιματηρά Χριστούγεννα του 1963» και «φτάνει πια γείτονες η ένταση, δεν ξεχνούμε τα αιματηρά Χριστούγεννα του 1963».

Μάλιστα, οι εμπνευστές της εκδήλωσης παρουσίασης των πινακίδων, έφτασαν ακόμη στο να ζητούν να κατεβούν οι ελληνικές πινακίδες σε εισόδους πόλεων της Βορείου Ελλάδας με το ιστορικό σύνθημα «Δεν Ξεχνώ» και την εισβολή του Αττίλα. Εξομοιώνουν τον Αττίλα, την εισβολή και κατοχή της Κύπρου με ένα τραγικό αλλά αμφισβητούμενο ως προς τους δράστες περιστατικό δολοφονίας μητέρας με τα τρία αγγελούδια της στην Λευκωσία το 1963.

Τεράστιες οι πινακίδες
Οι πινακίδες αυτές δεν μένουν απαρατήρητες, αντιθέτως προκαλούν την προσοχή κάθε διερχόμενου στα ενδότερα της γειτονικής χώρας. Παρόντες στην φιέστα που οργανώθηκε ήταν δημοσιογράφοι, πολιτικά πρόσωπα, υπερασπιστές δικαιωμάτων της δήθεν «τουρκικής» μειονότητας της ελληνικής Θράκης, με πρωτοστατούντα τον εκ Κομοτηνής καταγόμενο μεγαλοεπιχειρηματία σιδήρου Φερούχ Οζκάν, πρόεδρο του Συνδέσμου πολιτισμού και αλληλεγγύης των Ελλήνων Τούρκων, που μίλησε για λάθη της Ελλάδας, και δολοφονικές ενέργειες που δεν πρέπει να ξεχαστούν.

Έτσι για αντίποινα, είναι ξεκάθαρα και τα σχετικά ρεπορτάζ του τοπικού και κεντρικού Τύπου, κόντρα στις αφίσες με την αιματοβαμμένη Κύπρο διχασμένη από τον Αττίλα, με το «Δεν ξεχνώ». 

Ο πολεμικός ανταποκριτής γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Βεντάτ Γενερέρ που έχει στο ενεργητικό του 10 βιβλία, εμπειρογνώμονας του τουρκικού Ινστιτούτου Άμυνας Σύμβουλος του Προέδρου του μεταλλαγμένου κόμματος των Γκρίζων Λύκων Îyi PartΙ, επεσήμανε ότι η Ελλάδα στη Δυτική Θράκη συνέχισε την εχθρική στάση της μη ακολουθώντας τις συμφωνίες επιρρίπτοντας ευθύνες στους σύγχρονους πολιτικούς μας. 

Επικαλούνται την φιλία στην εποχή των Βενιζέλου-Ατατούρκ και καταγγέλλουν την πολιτική της Ελλάδας και σε βάρος της μειονότητάς της, κι όχι μόνο. Επιχειρούν να βγουν αλώβητοι και σ’ αυτό το θέμα, ανοίγοντας (και με τα ελληνοτουρκικά συνέδρια που οργανώνουν όπως πολύ πρόσφατα στην Κων/πολη) νέα ζητήματα για την χώρα μας. Μάλιστα, ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα δήθεν δεν τηρεί τους κανόνες καλής γειτονίας, κι ότι στο Κυπριακό η στάση της είναι… άδικη.

Οι πινακίδες που τοποθετήθηκαν πάντως δημιουργούν κλίμα σε μια περίοδο που μόνο από την εμπέδωση σχέσεων καλής γειτονίας και μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης δεν χαρακτηρίζεται.

Η παρουσίαση του τραγικού συμβάντος από την τουρκική πλευρά
Το σπίτι του φονικού έγινε Μουσείο Βαρβαρότητας στον τουρκοκρατούμενο τομέα της Λευκωσίας. Η τουρκική πλευρά εκμεταλλεύτηκε τη θηριωδία, με τον δικό της τρόπο επισημαίνοντας: «Στις 24 Δεκεμβρίου 1963, δολοφονήθηκε με δεκάδες σφαίρες στο σώμα της στην Κύπρο από ελληνικές συμμορίες, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο και τα τρία παιδιά της. Η ιστορία ως «αιματηρά Χριστούγεννα», έχει καταγραφεί αναλυτικά. 

Στη Λευκωσία, όπου συνέβη το περιστατικό, το σπίτι- λουτρό αίματος, στην οδό Şehit Mürüvvet İlhan στην συνοικία Kumsal και ο κήπος μετατράπηκαν σε Μουσείο Βαρβαρότητας, ώστε η σκοτεινή ημέρα να μην μπορεί να ξεχαστεί και να διατηρηθεί με ίχνη της στο διηνεκές».