03/06/2013

Τα γεγονότα στην  Κωνσταντινούπολη, αλλά και στις άλλες πόλεις της Τουρκίας, έφεραν στην επιφάνεια όλα αυτά που προσπαθούν να κρύψουν κάτω από τo χαλί χρόνια οι ισλαμιστές, αλλά με δυτικό προσανατολισμό υποτίθεται της κυβέρνησης Ερντογάν. 

-Το τζαμί στο πάρκο, τα δημόσια φιλιά και η απαγόρευση του οινοπνεύματος το βράδυ, ήταν η αφορμή και όχι η αιτία για να ξεχειλίσει το ποτάμι της οργής, αμφισβητώντας ευθέως την μονοκρατορία του Ερντογάν εδώ και 10 χρόνια. 

-Το μπαλόνι της ανάπτυξης για λίγους και της φτώχειας για πολλούς, της κατ’ επίφαση δημοκρατίας και  του νεοθωμανικού κατεστημένου, έφεραν την οργή στους Κεμαλιστές προοδευτικούς, ευρωπαϊστές και την νεολαία που ασφυκτικά στο μοντέλο ζωής που την προετοιμάζουν, με έλεγχο του διαδικτύου και  απαγορεύσεις καθώς και με μισθούς “ψίχουλα” σε μια κοινωνία που δήθεν ευημερεί.

- Η τουρκική άνοιξη, ή ο χειμώνας μάλλον τώρα αρχίζει και η κυβέρνηση είναι ανέτοιμη να την διαχειριστεί. Τα πράγματα βεβαία θα εξομαλυνθούν όπως φαίνεται παρόλη την έκταση που έχουν πάρει τα γεγονότα, αλλά η παντοδυναμία του Ερντογάν και το όραμα του στην συντήρηση και την νεοοθωμανική παράδοση έχει ξεφτίσει ήδη.

- Ανέτοιμος όμως βρέθηκε και ο τουρκόφωνος Τύπος και το διαδίκτυο στην περιοχή μας, θαρρείς και περίμενε εντολές πως …θα διαχειριστεί το γεγονός. Ελάχιστες οι αναφορές του για τα γεγονότα και μετά από μέρες και όλες  βέβαια θυμίζουν απλώς τουρκικά κυβερνητικά ανακοινωθέντα. 

-Ούτε καταπίεση είδαν οι πολλοί, ούτε ανεξέλεγκτη αστυνομική βία, ούτε αμφισβήτηση της εξουσίας του Ερντογάν, ούτε φυσικά την προοδευτική κοινωνία της Τουρκίας που αντιστέκεται στην «μητέρα πατρίδα» το πρότυπο και τον προστάτη για ορισμένους. Εκτός ελαχίστων αριστερών που διαμαρτυρήθηκαν στο πάρκο της πόλης.

 Πολύωρο καφέ στο πάρκο της Κομοτηνής εθεάθησαν να πίνουν το Σάββατο  οι Γιώργος Πεταλωτής και Ιλχάν Αχμέτ  καθώς και ο συνεργάτης του πρώην υφυπουργού Χρήστος Αμπατζιάνης. Η κεντροαριστερά, η συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, η συμπεριφορά της μειονότητας και οι τοπικοί συσχετισμοί και ισορροπίες δυνάμεων, ήταν το μενού της συζήτησης. 

-Απ΄ ότι πληροφορούμαστε δεν ήταν η πρώτη τους επαφή, αλλά αυτό γίνεται κατά κόρον και σε διαφορετικά στέκια τον τελευταίο καιρό. Εξάλλου τους ενώνει και ένας κοινός αντίπαλος , ο Αχμέτ Χατζηοσμάν. Όπως και τα ίδια αρνητικά συναισθήματα που νιώθουν προφανώς στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Γιατί ιδεολογικά δεν μπορούμε να φανταστούμε τι κοινό έχουν.

-Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Γιώργο Πεταλωτή να πάει ως υπεύθυνος του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ στην κομματική σύναξη των συντρόφων του στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή, στρογγυλεύοντας τις κομματικές γωνίες και ρίχνοντας γέφυρες συνεργασίας γενικώς. 

-Ο  Αχμέτ Χατζηοσμάν όμως το βράδυ της Κυριακής με τα γεγονότα στην Τουρκία σε εξέλιξη, απολάμβανε το δικό του καφέ στο σπίτι του Τούρκου προξένου Ιλχάν Σενέρ, μετά από ένα μικρό τετ α τετ και βάδην στο πανθρακικό στάδιο, με τον παλιό γραμματέα του κόμματος Νίκο Κλάδο.  Βλέπετε έχουν και τις εσωκομματικές τους εκλογές και πρέπει να βρουν νέο γραμματέα μέχρι την Τετάρτη.

-Ο Τούρκος πρόξενος πάλι έχει μπερδευτεί με τα πολιτικά τεκταινόμενα και την ρευστότητα του σκηνικού στην Ελλάδα και δεν γνωρίζει τι να επιλέξει και ποιον να βοηθήσει. Και έτσι προς το παρόν  ο Ιλχάν Σενέρ ως διπλωμάτης πίνει καφέδες και δεξιώνεται με όλους τους πολιτικούς και υποψηφίους της μειονότητας.

 -Φυσικά ενημερώνεται , αγοράζει και περιμένει να κατακάτσει ο κουρνιαχτός και να ξεπηδήσουν νέες δυνάμεις, προκειμένου να επιλέξει που θα κάτσει η μπίλια. 

 Η γκρίνια για την οικονομική κρίση αλλά η αγορά και τα νεανικά στέκια την Παρασκευή και το Σάββατο που δεν έβρεχε, είχαν την τιμητική τους. Μπορεί να μην θύμιζαν βέβαια παλιότερες εποχές που φυσικά δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ, αλλά κάτι δείχνει ότι κινείται. 

-Ο Έλληνας και ειδικά οι νέοι έχουν πάντοτε την τάση να αισιοδοξούν ακόμη  και στα δύσκολα. Οι πολύ γκρινιάρηδες όμως πρέπει να αντιληφθούν ότι πολλές φορές η αναδουλειά δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική κρίση, αλλά στις τιμές και την ποιότητα. 

-Έτσι παρουσιάστηκε μια καινούργια γενιά επιχειρηματιών στην Κομοτηνή, που προσπαθούν να δώσουν προοπτική και να φέρουν νέο πνεύμα στην παλιά νοοτροπία. Και αρκετοί από αυτούς το καταφέρνουν. 

-Η φθήνια φέρνει τον παρά, δείχνουν τα καινούργια στέκια που μεταμορφώθηκαν και η κατανάλωση το κέρδος, αφού το διακρίνεις ήδη αυτό σε πολλές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται και πέραν του εμπορικού κέντρου. 

-Και όλα αυτά χωρίς να ρίχνεις βέβαια την ποιότητα, όπως κάνουν ορισμένοι τελευταία για να κατεβάσουν το κόστος  και την πατάνε. Ας παρακολουθήσουν λοιπόν τι ζητάει ο κόσμος και γιατί προτιμά κάποιους άλλους και όχι αυτούς.

-Γιατί η συνεχομένη γκρίνια και η μεμψιμοιρία, δεν βοηθάει σε τίποτα και ούτε θα τους σώσει. Αναπολώντας μόνο τις χρυσές εποχές δεν κερδίζουν τίποτα. Ούτε θα έρθει ο από μηχανής Θεός, γιατί μαζί με την θεά Αθηνά πρέπει και ίδιοι να κουνήσουν τα χεριά τους και να ενεργοποιήσουν  το μυαλό τους.

 Λογικές και πρακτικές άλλων εποχών ήρθαν στην μνήμη μας από την καταγγελία που έκανε στην ΕΣΗΕΜθ  και μέσω του διαδικτύου, η δημοσιογράφος  της ΕΡΤ-3 Δώρα Αυγέρη. Το περίεργο, το παράξενο αλλά και το τραγικό συγχρόνως είναι ότι καταγγέλλει για προσπάθεια εκφοβισμού στο διάλλειμα της εκπομπής της την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ υπέρμαχο για τα δικαιώματα των μεταναστών και πολέμιο των αδικιών και του ρατσισμού, μέλος του ΠΑΣΟΚ και σύμβουλο για το μεταναστευτικό του πρώην υφυπουργού δημόσιας τάξης Σπύρου Βούγια.

- Όπως καταγγέλλει η δημοσιογράφος, η κ. Σάλεχ φαίνεται δεν ικανοποιήθηκε από τον τρόπο παρουσίασης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και στο διάλλειμα  της εκπομπής απαίτησε «να έρθει κάποιος υπεύθυνος για να την  βάλει στην θέση της». 

-Με τέτοιες λογικές όμως  προφανώς προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες  στη Χρυσή Αυγή και εκθέτει το κόμμα και τους συντρόφους της που την εμπιστεύθηκαν και την ανέδειξαν σε διάφορες θέσεις. 

-Και φυσικά με την πράξη της αυτή καθίσταται πλέον αναρμόδια να μιλά για τον ρατσισμό, αφού θεωρεί ότι η δημοσιογράφος είναι τσιράκι και γκαρσόνι και μπορεί κάποιος να φωνάζει τα αφεντικό για να ?τη βάλει σε τάξη. Τελικά τα πειράματα Παπανδρέου τελευταία βγαίνουν ξινά  στο κόμμα του.