10/10/2013

Δεν αντέχει φαίνεται στην σκληρή δουλειά μια συντοπίτισσα μας καταγωγής από χώρα της πρώην ΕΣΣΔ και εδώ  και τρία χρόνια που βρίσκεται στην πόλη μας προτιμά τα εύκολα. 

-Έτσι την πρώτη χρονιά την έβγαλε πλουσιοπάροχα, ως μόνιμη φιλενάδα γνωστού αυτοδιοικητικού που βρίσκονταν τότε στην εξουσία , αλλά οι συνθήκες της ζωής και η οικονομική κρίση επέφεραν μειώσεις στις παροχές του συντρόφου, που δεν ικανοποιούσαν την εν λόγω κυρία. 

-Και έτσι άνοιξε τα φτερά και τα πόδια της, αφού αυτό μόνο έμαθε να κάνει και βρήκε άλλη ερωτική φωλιά. Σε ένα γνωστό μπερμπάντη επιχειρηματία, που το βαλάντιο του ειδικά για τέτοιες δουλειές διέθετε περισσότερα. 

-Παρεμπιπτόντως για την ιστορία να αναφέρουμε, ότι ο έρωτας αυτός στάθηκε αφορμή ο εν λόγω επιχειρηματίας να αλλάξει και ερωτικά γούστα, αφού μέχρι τότε είχε προτιμήσεις στο ίδιο  φύλο και μάλιστα νέας ηλικίας. 

-Ο έρωτας όμως τον ανέστησε και τον έφερε στον ίσιο δρόμο. Και έτσι ο εν λόγω εραστής την σπίτωσε για τα καλά εδώ και δυο χρόνια, της αγόρασε γκαρσονιέρα, την επίπλωσε με τα καλύτερα έπιπλα και τα απαραίτητα αξεσουάρ, φτιάχνοντας μια ερωτική φωλίτσα. 

- Και όλα κυλούσαν όμορφα και ωραία μέχρι πρότινος.

 Εδώ και μερικούς όμως μήνες προέκυψε ένα πρόβλημα. Αφού η φιλενάδα του λόγω της …σταθερής δουλειάς που είχε πλέον, κάλεσε και την μητέρα της να έρθει στην πόλη μας, η οποία ήταν εξίσου όμορφη και μάλιστα στην ίδια ηλικία με τον μπερμπάντη εραστή της κόρης της. 

-Και έτσι η ερωτική φωλίτσα μετατράπηκε σε μια ωραία οικογενειακή ατμόσφαιρα. Έλα όμως που του επιχειρηματία του γυάλισε και η μαμά, αλλά μέσα σε αυτό το περιβάλλον της μικρής γκαρσονιέρας, δεν μπορούσε να γίνει τίποτα, όπως τουλάχιστον το φαντάζονταν. 

-Και έτσι αναγκάστηκε να αγοράσει μια δεύτερη γκαρσονιέρα για την μαμά, στήνοντας ταυτόχρονα δυο ερωτικές φωλίτσες. Δεν γνωρίζουμε βέβαια πώς τα καταφέρνει να πείθει και να ξεγελά συγχρόνως και τις δύο, η όλα αυτά γίνονται εν γνώσει τους. Γιατί οι εποχές είναι δύσκολες, η ανεργία θερίζει  και ο καθένας πρέπει να επιβιώνει, με αυτό που έμαθε να κάνει καλύτερα. 

-Πάντως προς το παρόν το αγαπημένο τρίο δείχνει να απολαμβάνει τα καλά της πόλης με οικογενειακή ατμόσφαιρα, όταν βγαίνουν για ψώνια και τρώνε  στα μεζεδοπωλεία της πόλης. 

-Το περίεργο όμως είναι ότι ο γαλαντόμος επιχειρηματίας, ενώ ξοδεύει πολλά για τα βίτσια και τις ερωτικές του προτιμήσεις, έχει απλήρωτους εργαζομένους στην δουλειά του εδώ και μήνες. 

-Το που θα καταλήξει αυτή η ιστορία άγνωστο βέβαια, αλλά πολλές φορές ισχύει η παροιμία και ας το έχει υπόψη του, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Αλλά την ύστατη αυτή ώρα, καλυτέρα να διαλέξει να νυμφευθεί την μαμά, που είναι και συνομήλικη του. 

 Μήπως τελικά δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή της προχθεσινής ημέρας με τον Σταμάτη Μαρούδα να παραιτείται της ηγεσίας της δικής του παράταξης και τον ΣΥΡΙΖΑ συγχρόνως να συνεδριάζει ψάχνοντας να βρει αρχηγό για τις δημοτικές εκλογές;

-Μήπως επίσης τυχαία δεν ήταν και η αναφορά του Σταμάτη Μαρούδα «να δώσουμε τόπο στα νιάτα και να αξιοποιηθεί η σύγχρονη γυναίκα καταρτισμένη, χειραφετημένη και δυναμική που να είναι έτοιμη να επιβιβαστεί με την ίδια επιτυχία στο τρένο της πολιτικής σε δύσκολους καιρούς»; 

-Και από την άλλη βέβαια ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και της παράταξης του κυρίου Μαρούδα μήπως βρέθηκε; Αφού απευθείας σχεδόν το στίγμα της το έδωσε στην συγκέντρωση, το πρωτοκλασάτο στέλεχος και γυναίκα όπως προλόγισε ο απελθών, η δικηγόρος Ελένη Λαφτσή. 

-Η οποία σε δηλώσεις της μίλησε για μια παράταξη με πολίτες,  που δεν θέλουν να συμβιβαστούν με πολιτικές των μνημονίων αλλά να το ανατρέψουν. Μίλησε επίσης για συνεργασίες και διάλογο  με το ευρύ φάσμα των κομμάτων της αριστεράς, κινημάτων και ενεργών πολιτών.

-Και μάλιστα έδωσε την γραμμή «να ξεμπερδεύουμε με κομματικά εντεταλμένους δημάρχους οι οποίοι όχι μόνο δεν συγκρούστηκαν όλα αυτά τα χρόνια με την εφαρμογή των μνημονίων άλλα έβαλαν πλάτες για να εφαρμοστούν αυτές οι πολιτικές».

- Άρα έμμεσα το δαχτυλίδι της διαδοχής δόθηκε από την παράταξη του Σταμάτη Μαρούδα  και έτσι η Ελένη Λαφτσή αρχίζει να έχει μεγαλύτερο προβάδισμα, έναντι των Κοσμά Παπαχρήστου και Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου.  

-Ακούσαμε επίσης από άλλους για βλαχοδήμαρχους και ότι το μέλλον είναι ο συμμετοχικός  προϋπολογισμός  του στυλ των χωρών της Λατινικής Αμερικής,  που οι γειτονιές αποφασίζουν ποια έργα υποδομών έχει ανάγκη ο δήμος. 

-Δηλαδή ο βιολογικός, ο σκουπιδότοπος και η ύδρευση για να γίνουν, θα περιμένουν οι δήμαρχοι για να αποφασίσουν  όλες οι γειτονιές, οι μαχαλάδες  και να γίνουν 100 συνεδριάσεις και δεκάδες επιτροπές. Αν διαρκούσε ακόμα λίγο η συνεδρίαση ίσως από μια γωνιά να έβγαινε και ο Τσε Γκεβάρα.

 Βέβαια καλώς λέγονται όλα αυτά και πρέπει να υπάρχει αγωνιστική διάθεση και όρεξη για αλλαγές. Αλλά είχαμε συνηθίσει από την παράταξη,  να μπερδεύει τα θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, με τις πολιτικές τοποθετήσεις, γενικόλογες θεωρήσεις και τα εθνικά προβλήματα. 

-Καλό είναι όσοι αναλάβουν  τα ηνία να κατανοήσουν πλήρως, ότι οι δήμαρχοι είτε τους αρέσει είτε όχι, είναι διαχειριστές μιας  άχαρης πολλές φορές καθημερινότητας, με συγκεκριμένο προϋπολογισμό  και ότι οι αρμοδιότητες τους είναι εντελώς περιορισμένες. 

-Και για να γίνουν ανεξάρτητοι και αυτοδιοίκητοι οι δήμοι, μάλλον δεν πρέπει να μιλάμε για συμβούλια γειτονιάς, αλλά για μια Ροδόπη που θα είναι ένας δήμος. 

-Και αν αγώνες ενός δημάρχου σημαίνει κλείνουμε όλοι τους δήμους γιατί είμαστε μέσα στο μνημόνιο και δεν δεχόμαστε καμιά περικοπή και ούτε λιγότερες χρηματοδοτήσεις, τότε ουσιαστικά τίποτα δεν έπρεπε να λειτουργήσει στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέχρι να λυθεί το μεγάλο αυτό πρόβλημα. 

-Η πολιτική και εφαρμογή του μνημονίου είναι θέμα κεντρικής εξουσίας και το ανώτερο όργανο πίεσης των δημάρχων είναι η ΚΕΔΕ. Που εκεί δίνονται οι αγώνες. Και δεν σηκώνει ο καθένας το προσωπικό του μπαϊράκι, γιατί δεν κερδίζει τίποτα.

-Αλλιώς κάποιοι μπερδεύουν το δημαρχιλίκι με το βουλευτιλίκι, προφανώς γιατί τους ευνοεί αυτή η κατάσταση, περιμένοντας εναγωνίως να έρθει το κόμμα τους στην εξουσία. Γίνονται άθελα τους κομματικό δεκανίκι, ενώ υποτίθεται ότι αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τέτοιες καταστάσεις.

-Προτιμότερο λοιπόν είναι να ωριμάσουν αυτοδιοικητικά κάποιοι και να ασχοληθούν με τα προβλήματα του τόπου τους και τα δημοτικά πεπραγμένα, όσο κοινότυπο και αν είναι αυτό. Γιατί από οράματα και ιδέες χωρίς αντίκρισμα και ιδανικές πολιτείες , μάλλον οι δημότες έχουν χορτάσει.