Μικροκομοτηναίικα 18-04-2025

Το τερπνόν με το ωφελίμου και στη συγκεκριμένη περίπτωση που θα αναφέρουμε το αγωνιστικό πνεύμα και η συμπαράσταση, αλλά και συγχρόνως το θρησκευτικό τελετουργικό τήρησαν αρκετοί συμπολίτες μας, που βρέθηκαν στον καθοριστικό αγώνα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανθρακικού.
Που η νίκη βέβαια έναντι της Χρυσούπολης δίνει ελπίδες ακόμα και την τελευταία στιγμή στην τελική φάση να ανεβούμε κατηγορία. Αν φυσικά κερδίσουμε εμείς στον επόμενο αγώνα και υποστεί ήττα η Χρυσούπολη.
Έτσι την ίδια ώρα που διεξάγονταν ο αγώνας και υπήρχαν οι ιαχές από τον γκολ της ποδοσφαιρικής μας ομάδας, ακούγονταν συγχρόνως από τα μεγάφωνα και το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου από το διπλανό ιερό ναό της του Θεού Σοφίας.
Έτερον-εκάτερον φυσικά, αλλά το αναφέρουμε για τον απλούστατο λόγο ότι αρκετοί συμπολίτες μας που βρέθηκαν στο γήπεδο, μόλις τελείωσε ο αγώνας πήγαν και πρόλαβαν να παρακολουθήσουν και μέρος της λειτουργίας του Ιερού Ευχελαίου.
Εκτελώντας και τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, αλλά συγχρόνως στηρίζοντας και την ομάδα τους. Πάντως εκεί που έφτασαν τα πράγματα για να μπορέσουμε να ανέβουμε κατηγορία, μάλλον εκτός από το αγωνιστικό πνεύμα των παικτών, χρειάζεται και η θεία βοήθεια.
Όμορφες στιγμές χωρίς να αναιρεί το ένα το άλλο. Και η συμπαράσταση στην ομάδα για τον καθοριστικό αγώνα, αλλά και η εκκλησία ήταν ασφυκτικά γεμάτη από μεγαλύτερους βέβαια, αλλά και από πολλούς νέους ανθρώπους.

Μετά από τόσες αναβολές, παρατάσεις αλλά και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, ακόμα και όταν επιβλήθηκαν και πρόστιμα στην Ελλάδα από την ΕΕ επειδή δεν καταθέταμε τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, φαίνεται ότι αποφάσισε ο πρωθυπουργός και μάλιστα στο σωστό timing όπως μπορεί να διατυπωθεί διπλωματικά, να τον ανακοινώσει επίσημα.
Προηγήθηκε βέβαια η απόφαση του ΣτΕ να επικυρώσει και την συμφωνία των θαλάσσιων ζωνών μια ημέρα πριν με την Ιταλία. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη παραφιλολογία με αναλύσεις και τοποθετήσεις και πολλοί στοχοποιούν την κυβέρνηση για την αργοπορία της, αποδίδοντας την ευθύνες, αφού ως χάρη αστεϊσμού μπορεί να σταθεί η δικαιολογία τους ότι η καθυστέρηση αυτή οφείλονταν σε γραφειοκρατικούς λόγους.
Γιατί ξεκάθαρο βέβαια γίνεται σε όλους ότι οι λόγοι ανάγονταν στο φόβο για μία έντονη τουρκική αντίδραση, ειδικά τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε φτάσει να διαχειριστούμε μεγάλες εντάσεις, που έφθασαν μέχρι και στα πρόθυρα πολέμου.
Επόμενο είναι ότι ο πρωθυπουργός επέλεξε αυτή την ώρα που διεξάγονται σε καλό κλίμα οι συνομιλίες με την Τουρκία και συνεχίζονται απρόσκοπτα και θεωρώντας ότι πλέον στην προσπάθεια αυτή έχει συμμάχους και τους Ευρωπαίους σε αυτό το επίπεδο του σχεδιασμού. Και φάνηκε εκ των πραγμάτων και από την αντίδραση που υπήρξε μέσω των τουρκικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, αλλά και από Τούρκους αξιωματούχους και το ΥΠΕΞ, ότι η Άγκυρα στην παρούσα φάση αναγκαστικά διατηρεί χαμηλούς τόνους, με πολύ χλιαρές και αναμενόμενες αντιδράσεις.
Αφού αρκέστηκαν να αναφέρουν ότι αυτό ήταν μία μονομερής ενέργεια της χώρας μας και ότι δεν θα έχει νομικές συνέπειες για την Τουρκία που έχει τους δικούς τους χάρτες. Και αναπαρήγαγαν το γνωστό σενάριο ότι η Τουρκία θεωρεί ότι στις κλειστές θάλασσες ο χωροταξικός σχεδιασμός γίνεται με ένα διαφορετικό τρόπο.

Ανυπόστατες θεωρίες όμως και χωρίς κανένα νομικό έρεισμα, αφού οι ίδιοι στην κλειστή Μαύρη Θάλασσα μονομερώς χάραξαν τη γαλάζια πατρίδα τους οριοθετώντας την υφαλοκρηπίδα τους στη μέση γραμμή.
Άρα γιατί δεν μπορεί η χώρα μας να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της στο μέγιστο δυνητικό όριο και να συμπεριλαμβάνει και τα νησιά; Μονομερώς δεν ανακοίνωσε και προκλητικά το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο και ακύρωσε την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας και του Καστελόριζου;
Όπως προκλητικά πριν από 2 ημέρες δεν δημοσίευσε τους δικούς της υποτίθεται θαλάσσιους χάρτες που ουσιαστικά έχει το μισό Αιγαίο στην κατοχή της στο δόγμα της γαλάζιας πατρίδες και αγνοεί παντελώς τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου που συμπεριλαμβάνονται στην δική της υποτίθεται θάλασσα;
Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός της Τουρκίας είναι εντελώς αυθαίρετος, μονομερής και παράνομος, αφού δεν σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας. Ενώ της Ελλάδας βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα και δείχνει μέχρι σε ποια σημεία μπορούν να φτάσουν τα θαλάσσια πάρκα της χώρας μας.
Μπορεί να καταλογιστεί σαν μια μικρή νίκη έναντι της προκλητικής Τουρκίας στη σωστή στιγμή που βάζει φρένο και στα τουρκικά παιχνίδια που θέλει να παίξει στο Αιγαίο. Παρόλο που στη χλιαρή απάντηση τους αναφέρουν ότι στο Αιγαίο, που δεν τους ανήκει βέβαια, μπορούμε να κάνουμε κοινές δράσεις και επενδύσεις.
Τώρα που κατατέθηκε ο επίσημος θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός της χώρας, σαφώς περιμένουμε από την κυβέρνηση να έχει πιο σθεναρές αντιδράσεις έναντι των ανίερων διεκδικήσεων των γειτόνων μας Τούρκων, για να αποδεικνύει ότι στην πράξη στηρίζει αυτές τις αποφάσεις και δεν οπισθοχωρεί στην πρώτη δυσκολία.

Και αναφέραμε βέβαια ότι όλα αυτά έγιναν στο σωστό timing, αφού εξασφαλίστηκε πρώτα η χάραξη κοινής ΑΟΖ με την Αίγυπτο, διευρύνθηκαν οι συνεργασίες με τα γειτονικά κράτη και κυρίως με το Ισραήλ, αλλά και υπάρχει και πλήρη στήριξη της ΕΕ για το θαλάσσιο χωροταξικό.
Επίσης η κυβέρνηση μάλλον εκτιμά ότι μελλοντικά τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Τουρκίας για την ευρύτερη περιοχή με τα παιχνίδια που θέλει να παίξει στη Μεσόγειο, στη Συρία και στην Παλαιστίνη, σταδιακά θα τη φέρουν σε σύγκρουση σε αυτό το επίπεδο ακόμα και με τις ΗΠΑ, που έχουν εντελώς διαφορετικά συμφέροντα.
Ακόμα σημαντικό ρόλο για την απόφαση αυτή έπαιξε και το γεγονός με το άνοιγμα των πρεσβειών στην Κύπρο, από τρεις μεγάλες μουσουλμανικές χώρες που φέρονταν μέχρι πρότινος υποστηριχτές της Τουρκίας, που προκάλεσε και αυτό την αντίδραση της Άγκυρας.
Βέβαια οι σχεδιασμοί αυτοί απηχούν τα απώτερα δυνητικά όρια και δεν αποτελούν και νομικό τελεσμένο, έως φυσικά στην περίπτωση που θα διεκδικηθούν στην πράξη, με ότι και αν σημαίνει αυτό. Άρα μέχρι τότε έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Και ας μη βιάζονται κάποιοι να χαρούν, αλλά να προβληματιστούν και γιατί κατέληξε άδοξα προχθές η προσπάθεια της πόντισης του ηλεκτρικού καλωδίου Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, που αναβλήθηκε πριν ακόμα ξεκινήσει. Γιατί φαίνεται ότι αυτό σχεδιάστηκε βιαστικά και προσπάθησαν να υλοποιηθεί γρήγορα, μη λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που υπήρχαν.