Ζωντάνεψε επί σκηνής τις μνήμες, τον πόνο, τον διωγμό, τις ελπίδες

 Ζωντάνεψε επί σκηνής τις μνήμες, τον πόνο, τον διωγμό και τις ελπίδες των προγόνων, η κ. Αλεξανιάν, ούσα Αρμένισσα και Μικρασιάτισσα, παρουσιάζοντας στην Κομοτηνή την παράσταση "Τα τετράδια της Ανζέλ Κουρτιάν" ...μια αληθινή ιστορία, μια συγκλονιστική μαρτυρία.  Ζήτημα τιμής ήταν για την πρωταγωνίστρια να γίνει αυτή η παράσταση και έγινε κατόπιν παρότρυνσης της κόρης της Ανζέλ Κουρτιάν, όπως αφηγείται στον "Χ" η Χριστίνα Αλεξανιάν "η αφορμή ήταν το βιβλίο «τα τετράδια της Ανζέλ Κουρτιάν» μου το έφερε η κόρη της, συγκλονίστηκα και κάθισα να θεατρικοποιήσω το βιβλίο, μέσα από συνεντεύξεις που πήρα από την κόρη της, Νέλλη Χανικιάν, από το βιβλίο, από τις σημειώσεις, από ό,τι χειρόγραφο είχε η Κουρτιάν προέκυψε η θεατρική διασκευή. Είναι ένας απαιτητικός ρόλος γιατί μιλάει για πράγματα που μας πονάνε, μιλάει για προσφυγιά, για ξεριζωμό, γενοκτονία αυτά τα εγκλήματα πολέμου που έχουν γίνει στο παρελθόν και που ορίσανε την σύγχρονη ιστορία".

Μία ιστορία που αγγίζει κάθε άνθρωπο και με το χρέος του καλλιτέχνη να αναδεικνύει τα λάθη του παρελθόντος, όπως λέει η κα Αλεξανιάν "αυτή η παράσταση είναι ακριβώς μια υπογράμμιση στα λάθη του παρελθόντος, κάτι που πρέπει φυσικά να μην ξεχάσουμε ποτέ. Δεν είναι ότι δεν επαναλαμβάνονται, δυστυχώς επαναλαμβάνονται, αλλά οφείλουμε σαν καλλιτέχνες πάνω στη σκηνή να αφυπνίζουμε συνειδήσεις". 
Μαζί της στη φωνή και το ούτι ο Haig Yazdjian, να θυμάται τη δική του οικογενειακή ιστορία στη Συρία και να την αναγάγει στο σήμερα "μέχρι και σήμερα ακόμα οι Αρμένοι της Συρίας πάλι ζούνε ξεριζωμό και γενοκτονία.

Εγώ γεννήθηκα στη Συρία, μεγάλωσα εκεί, γονείς Αρμένοι, ο παππούς από την Καππαδοκία και η γιαγιά από την Αφιόν Καραχισάρ. Και εγώ είχα τους γονείς μου στη Συρία μέχρι και πριν 2 χρόνια, αλλά έφυγαν. Έγινε όλη αυτή η ιστορία, γι' αυτό είναι όλο αυτό ακόμα φρέσκο, για εμάς συνεχίζεται ακόμα, από το ίδιο χέρι τρώμε το ξύλο πάλι, δυστυχώς ματώνει το Αιγαίο ακόμη αυτό είναι το μήνυμα που έρχεται, δυστυχώς".

Στην ιστορία της Ανζέλ Κουρτιάν βλέπουμε μέσα από τα μάτια της την ιστορία του Αρμενικού λαού και του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.  Όπως τα έζησε η ίδια... Όπως τα βίωσε ένα μικρό παιδί. Όπως τα έγραψε αργότερα, στα μαθητικά τετράδια των εγγονιών της...  Ένα οδοιπορικό από την Προύσα ως τη Σμύρνη... Και από εκεί στην Κρήτη και την Κοκκινιά. Ο πόλεμος και η προσφυγιά καταγράφονται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, της μικρής Ανζέλ. 

Παρούσα στην παράσταση που δόθηκε το βράδυ της Παρασκευής 2 Μαρτίου η Αρμένικη Κοινότητα Κομοτηνής και πλήθος θεατών που χειροκρότησαν θερμά τους συντελεστές: Θεατρική διασκευή του ομότιτλου βιβλίου – Σκηνοθεσία: Χριστίνα Αλεξανιάν, φωνή-ούτι: Haig Yazdjian, βοηθός σκηνοθέτη - βοηθός παραγωγής: Κώστας Καρασαββίδης, σκηνικά - κοστούμια: Μυρτώ Καραπιπέρη, μοδίστρα: Πέννυ Τσομπανάκη, φωτογραφία: Δημήτρης Καλογερής.