Σοβαρά κίνητρα εγκατάστασης νέων κι επέκτασης υγιών επιχειρήσεων χρειάζεται η Ροδόπη

Μια χούφτα άνθρωποι έχουν μείνει πλέον στον οικισμό
Ο Βαγγέλης Ράπτης είναι κάτοικος και γέννημα-θρέμα του οικισμού Γλυκονερίου Ροδόπης. Πλέον στο χωριό έχουν μείνει μια χούφτα άνθρωποι και ο ίδιος θέλει να προβληθούν οι ομορφιές του Γλυκονερίου -που η αλήθεια είναι ότι είναι ξεχασμένες- και το χωριό να αποκτήσει ξανά ζωή.
Είναι ένας τόπος που έχει σε πολύ κοντινή απόσταση τη λίμνη Βιστωνίδα, το Πόρτο Λάγος, τον παραδοσιακό οικισμό των Σαρακατσάνων και θα είχε τις δυνατότητες να προσελκύσει κάποιους επισκέπτες.
Πλέον το Γλυκονέρι αριθμεί περίπου 40 κατοίκους σύμφωνα με την εκτίμηση του κου Ράπτη, ενώ στην απογραφή του 2011 είχε 68. Σχολείο δεν λειτουργεί στο χωριό, όπως και σε πολλά χωριά της Ροδόπης.
«Ούτε λαϊκή αγορά έχουμε. Υπάρχει βεβαίως στο Πόρτο Λάγος, αλλά υπάρχει χώρος για να γίνει και μέσα στο χωριό» είπε προλογικά. Κατά τον ίδιο στο χωριό θα μπορούσαν να γίνουν πολλά πράγματα για την ανάπτυξή του και για να περιοριστεί το περαιτέρω μαράζωμά του. «Θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και ξενοδοχεία, καθώς υπάρχει τόσο ωραία θέα στη λίμνη Βιστωνίδα και το ηλιοβασίλεμα είναι μαγευτικό. Δηλαδή πραγματικά θα άξιζε τον κόπο να υπάρχουν ακόμα και ξενοδοχεία» δήλωσε ο κος Ράπτης.
Όπως αναφέρει θα μπορούσαν ακόμα και να πουληθούν παλιά σπίτια που πλέον δεν κατοικούνται, ώστε να αποκτήσει κάποια “ζωή” το Γλυκονέρι έστω το καλοκαίρι. Τη μοίρα του Γλυκονερίου φυσικά έχουν πολλοί οικισμοί της Ροδόπης, όπου οι κάτοικοι κάθε χρόνο μειώνονται και ο πληθυσμός που παραμένει είναι γερασμένος.
Που βρίσκεται το Γλυκονέρι
Το Γλυκονέρι βρίσκεται στη δυτική άκρη της πεδιάδας της Κομοτηνής και τις ανατολικές όχθες της λίμνης Βιστωνίδας σε υψόμετρο 14 μέτρα. Απέχει 17 χλμ. Ν. από τον Ίασμο (μέσω Μωσαϊκού), 15 χλμ. ΝΔ. από την Κομοτηνή και 32 χλμ. ΝΑ. από την Ξάνθη. Στη δυτική άκρη του χωριού περνάει η ΕΟ Κομοτηνής - Ξάνθης που παρεμβάλλεται της λίμνης, βόρεια εκβάλλει ο Ασπροπόταμος (ο αρχαίος Τραύος) ενώ νοτιοδυτικά είναι η λιμνοθάλασσα Πόρτο Λάγος. Χαρακτηρίζεται ως σαρακατσάνικο χωριό γιατί οι πρώτοι κάτοικοι του ήταν Σαρακατσάνοι που εγκαταστάθηκαν, από το 1925 (στο παλιό Γλυκονέρι) και μερικοί άλλοι το 1954, με καταγωγή από την Ανατολική Ρωμυλία και τη Νότια Βουλγαρία. Ο συνολικός αριθμός των οικογενειών που πρωτοκατοίκησαν ήταν 36 με 164 μέλη. Στα νοτιοδυτικά και τη διασταύρωση για το Φανάρι υπάρχει «Μουσειακός Παραδοσιακός Σαρακατσάνικος Οικισμός».


Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News