Μικροκομοτηναίικα 06-06-2024

Παρά τις επίμονες και επίπονες προσπάθειες των υποψηφίων ευρωβουλευτών αλλά και των κομμάτων που δίνουν τη μάχη για τις ευρωεκλογές, να πείσουν τους Έλληνες να πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν για να εκφραστεί η βούληση τους, βάζοντας ο καθένας τα δικά του διλήμματα, η αποχή φαίνεται θα είναι πολύ μεγάλη.
Και η τελευταία μάχη η οποία δίνεται τουλάχιστον από πλευράς κομμάτων είναι, να συσπειρώσουν το κομματικό τους ακροατήριο. Όσο για το αποτέλεσμα, αυτό θα κριθεί από ποιες ηλικίες, πληθυσμιακές ομάδες και ποια μέλη και φίλοι του κάθε κόμματος, θα προστρέξουν στις κάλπες.
Όχι ότι θα αλλάξουν δραματικά τα πράγματα με βάση αυτό το οποίο γνωρίζουμε από τις δημοσκοπήσεις, αλλά για να αυξήσουν δυνάμεις και ποσοστά, ή να μειώσουν αντίστοιχα διαφορές, ειδικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Το κατά πόσο λοιπόν θα λειτουργήσει η τιμωρητική ψήφος, η αρνητική και η θετική, είναι αυτά που θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα σε συνάρτηση με τη μεγάλη αποχή, όχι μόνο από νέους, αλλά ακόμα και από «βολεμένους» του συστήματος, ή των συστημάτων επί δεκαετίες στην Ελλάδα.
Πού ενώ ευνοήθηκαν, ειδικά οι προηγούμενες γενιές, με υψηλότερους μισθούς, συντάξεις, επιδοτήσεις και παροχές, που δεν έχουν οι νεότεροι, απαξιώνουν πολιτική και πολιτικούς, έχοντας όμως και τις δικές τους ευθύνες.
Για την αποχή βέβαια ευθύνονται κατά βάση και τα ίδια τα κόμματα, που ενώ εστίαζαν υποτίθεται στο διακύβευμα των ευρωεκλογών με το σκεπτικό και τη λογική ότι από την ΕΕ εκπορεύεται το 70% των αποφάσεων που αφορούν και τη χώρα μας, οι ίδιοι φρόντισαν να μετατρέψουν αυτό το δίλημμα καθαρά σε μία μάχη χαρακωμάτων, εντυπώσεων και προσωπικού χαρακτήρα, με κλίμα εθνικών εκλογών.
Οι ευρωεκλογές στην Ελλάδα έχουν το χαρακτήρα μιας μεγάλης δημοσκόπησης ουσιαστικά για την πολιτική πορεία αρχηγών και κομμάτων, που δεν μας ενημερώνουν για αυτά που μας περιμένουν από πλευράς ΕΕ και τα δύσκολα που έρχονται για τη χώρα και τους πολίτες.

Η ΕΕ τελικά δεν είναι μία αγία οικογένεια γιατί όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι ξεκίνησε από μία ένωση βιομηχανικών κρατών άνθρακα και χάλυβα, συμφερόντων κάποιων βιομηχάνων.
Και προωθήθηκε ένας πολυδαίδαλος οργανισμός σύμπραξης πολλών κρατών κυρίως στα θέματα του τραπεζικού συστήματος, της οικονομίας, του πολιτισμού, της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Αλλά δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη να προασπίζουν τα σύνορά τους με έναν ευρωστρατό, ούτε να θωρακίζονται στα θέματα της οικονομίας στηρίζοντας την αυτάρκεια στα θέματα της ενέργειας, της άμυνας, της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής.
Και με ευθύνη των Ευρωπαίων ξαναφυτρώνει πάλι το φάντασμα της ακροδεξιάς, για τις λανθασμένες πολιτικές τους, τη φτωχοποίηση των πολιτών, τη λάθος διαχείριση του μεταναστευτικού, με τους πολίτες αρκετών χωρών να νοσταλγούν τα εθνικά τους σύνορα και να γυρίζουν την πλάτη στο γαλλογερμανικό άξονα κυρίως, που διαφεντεύει.
Λανθασμένη πολιτική είναι να αφήνει στα χρέη τις χώρες του Νότου που αυξάνουν τα ελλείμματα τους ενώ ο Βορράς δημιουργεί πλεονάσματα και την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων. Τα δικά τους λάθη δηλαδή θα πληρώσουν πολιτικά όλοι.
Και ας μην αναρωτιούνται πολλοί γιατί οι ευρωεκλογές διεξάγονται με όρους εθνικών εκλογών. Παρόλα αυτά όμως η ψήφος του καθενός είναι πολύ σημαντική, παρά τα λάθη των πολιτικών κομμάτων και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Και η αποχή δεν είναι λύση.
Ακόμα και αυτοί που δεν τους εκφράζει κανένας στο επίπεδο που θα ήθελαν. Για να κατανοήσουμε τελικά ποια είναι η βούληση και η θέληση του ελληνικού λαού. Η εκ των υστέρων κριτική χωρίς τη συμμετοχή, δεν προσφέρει τίποτα, ούτε για τη χώρα μας, ούτε για τους ίδιους, ούτε και για τα παιδιά τους.

Με εύσχημο αλλά σαφή τρόπο ο διοικητής της ΤτΕ υπενθυμίζει τα πορίσματα των εκθέσεων κυρίως σε κάθε επίσημη ομιλία του και αναφέρεται στο μεγάλο πρόβλημα των αποταμιεύσεων, που δημιουργεί δυστοκία από πλευράς τραπεζών να χρηματοδοτούν οικονομικές και παραγωγικές δραστηριότητες στη χώρα.
Ένα μόνιμο πρόβλημα που πολλές φορές το καταγγέλλουν και οι επιχειρηματίες και τα τοπικά μας επιμελητήρια, αφού δύσκολα πλέον έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό. Και φυσικά αυτό το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με εισαγόμενο χρήμα, μέσων δανείων, ευρωπαϊκών προγραμμάτων και ΕΣΠΑ, ούτε με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης.
Γιατί και αυτά όταν θα περάσουν δεν θα αφήσουν το ισχυρό αποτύπωμα που θέλουμε σε μία υγιή βιομηχανική και βιοτεχνική δραστηριότητα, ή μεγάλων επενδύσεων στον πρωτογενή τομέα, που χρειάζεται η χώρα για να σταθεί όρθια στα δικά της πόδια.
Και να βασιστεί στη δική της παραγωγή και προϊόντα, ώστε να μην εξαρτάται κατά μεγάλο βαθμό από εισαγωγές. Και δυστυχώς ο πακτωλός αυτός των χρηματοδοτικών εργαλείων δεν προωθείται σε παραγωγικές δραστηριότητες, αλλά κυρίως σε μεγάλα έργα και ενεργειακά.
Ενώ η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, οι βιοτεχνίες και βιομηχανίες παίρνουν ελάχιστα ακόμα και από το Ταμείο Ανάκαμψης. Χαρακτηριστικά στην απορρόφηση των 36 δις ευρώ που έχει ημερομηνία λήξης το 2026, δεσμεύτηκαν έργα και επενδύσεις στο 41%, αλλά μόνο ένα 14% δηλαδή 2 δις έχουν εκταμιευτεί από τα 36 δις.
Τα λέει όλα ο κεντρικός τραπεζίτης ακόμα και σε προεκλογική περίοδο, ότι αν δεν βρούμε το δρόμο για την υγιή ανάπτυξη και παραγωγική επιχειρηματικότητα, τώρα που υπάρχουν ευκαιρίες, τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα.

Με τις λανθασμένες οικονομικές πολιτικές και με το χρέος που έχουμε δημόσιο και ιδιωτικό και με την μεγάλη ακρίβεια, οι αποταμιεύσεις των πολιτών θα συρρικνώνονται, οι τράπεζες δεν θα μπορούν να χρηματοδοτούν εύκολα επιχειρήσεις και ιδιώτες και προφανώς θα παραμείνουμε απροστάτευτοι στις μεγάλες αλλαγές που ήδη έρχονται παγκόσμια.
Χωρίς επάρκεια και αυτάρκεια σε βιομηχανικά, αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα σε μία χώρα που βασίζεται σε αυτά, θα μεγαλώσει η εξάρτηση μας κατά πολύ και θα βασίζεται καθαρά σε εισαγωγές.
Δηλαδή το εμπορικό μας ισοζύγιο θα γίνεται όλο και περισσότερο αρνητικό και τα χρήματα μας θα φεύγουν στο εξωτερικό. Αυτά δεν τα ακούμε βέβαια στον προεκλογικό θετικό λόγο και τα σχέδιά τους επί χάρτου για τις καλύτερες μέρες που έρχονται. Παρά μόνο έναν πλειοδοτικό διαγωνισμό ανέφικτων υποσχέσεων.
Όσο για τον τουρισμό και την τουριστική βιομηχανία που τόσα επενδύουν πάνω τους κάποιοι για να αποδείξουν ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στη χώρα, σε πολύ μικρό ποσοστό συμβάλλει στα δημόσια έσοδα, σε σχέση με το εύρος των δραστηριοτήτων και των εκατομμυρίων τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας.
Και καλό είναι να θυμηθούμε ότι σε εποχές πανδημία όπως και στις δύσκολες εποχές που έρχονται, κατά πόσο μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί έναντι των γειτονικών χωρών, για να παίρνουμε και μεγαλύτερο μερίδιο. Τρανταχτό παράδειγμα και ο κάθετος άξονας της Νυμφαίας που πέρυσι είχε τις μισές σχεδόν ροές, από το παρελθόν.