Μικροκομοτηναίικα 06-12-2024

Επιτέλους ακούσαμε από όλους και κατά γενική ομολογία στο δημοτικό συμβούλιο, ότι υπάρχουν κακοτεχνίες για ορισμένα έργα ιδιαίτερα αναφορικά σε δρόμους με κυβόλιθους, από την εταιρία οπτικών ινών.
Και για αυτό από χθες η τεχνική υπηρεσία του δήμου όπως ενημερωθήκαμε ελέγχει και καταγράφει, ώστε να απευθύνουν αίτημα στην εταιρία για καλύτερη αποκατάσταση.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε προχειροδουλειές και τέτοιου είδους κακοτεχνίες. Παλαιότερα με τα δίκτυα άλλων εταιριών κινητής τηλεφωνίας τα πρόχειρα μπαλώματα τα οποία έκαναν σε αρκετούς δρόμους, καταστρέφονταν σε πολλά σημεία με τις πρώτες βροχοπτώσεις.
Και γενικώς βλέπουμε ότι με τα έργα αυτά που η πόλη έχει γίνει ένα σουρωτήρι από το σκάψιμο, η αποκατάσταση πολλές φορές δεν γίνεται στον επιθυμητό βαθμό, ενώ είναι συμβατική υποχρέωση του καθενός να το πράττει. Και το κόστος αυτό συνυπολογίζεται στον προϋπολογισμό του έργου.
Το κυριότερο που ξεχνάμε βέβαια είναι, ότι όλοι οι δρόμοι και αυτοί που ασφαλτοστρώθηκαν πριν από μερικά χρόνια και θα είχαν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, θα επιβαρύνουν επιπλέον το δημόσιο, δήμους και δημότες για νέες ασφαλτοστρώσεις.
Ώστε να είναι ομοιόμορφοι, επίπεδοι και χωρίς σαμαράκια και βαθουλώματα. Και αν κόστος αυτό δεν είναι από ευρωπαϊκά προγράμματα, μάλλον το επιβαρύνονται οι πολίτες. Άρα θα έπρεπε κάποιοι να είναι πιο προσεκτικοί στους ελέγχους και στην παραλαβή ενός έργου.
Αλλά και να ελέγχουν αυστηρά την αποκατάσταση, που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν οι εργολάβοι. Ειδάλλως να επεμβαίνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και να επιβάλουν πρόστιμα. Και δεν γνωρίζουμε ποιος έχει αρμοδιότητα και να τους το επιβάλει. Ο δήμος Κομοτηνής λόγου χάριν στα συγκεκριμένα έργα, έχει την αρμοδιότητα να το πράξει;

Στα τόσα χρόνια στην ιστορία του δήμου Κομοτηνής εξ’ όσων θυμόμαστε, άλλη μία φορά έχει επιβληθεί ρήτρα σε κάποιον εργολάβο για ένα δρόμο της ΕΚΤΕΝΕΠΟΛ, που φαίνονταν εξάλλου και δια γυμνού οφθαλμού οι κακοτεχνίες.
Και αναγκάστηκε να πληρώσει ένα μικρό τμήμα για να παραδοθεί τελικά το έργο, έστω και με τα ελαττώματά του. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν έργο του δήμου, που τον νομιμοποιούσε να επέμβει.
Κι αν θέλουμε να το πάμε και λίγο μακρύτερα ακόμα, στο επαρχιακό δίκτυο των δρόμων στο νομό υπάρχουν τόσες κακοτεχνίες που θα χρειαζόμασταν πολλές σελίδες να τις καταγράψουμε.
Το οδόστρωμα σε αρκετά σημεία είναι εντελώς ακατάλληλο και ενίοτε επικίνδυνο, όταν συναντάμε ακόμα και αρνητικές κλίσεις στις στροφές, με ανισομέρειες στην ευθεία που κάνουν να χοροπηδά το αυτοκίνητο, αλλά και καθιζήσεις στα πλαϊνά.
Αλλά και με ποιότητα ασφάλτου που δεν ξέρουμε πώς ελέγχεται, αφού ξεχωρίζει από τα άλλα έργα που είναι καλύτερα. Συνεπώς όλες οι επιτροπές ελέγχου θα πρέπει να κάνουν μάλλον πιο σωστά τη δουλειά τους.
Το θέμα αυτό λοιπόν καλώς το έθεσε στο δημοτικό συμβούλιο ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Αντώνης Γραβάνης, επισημαίνοντας το μεγάλο πρόβλημα στα συγκεκριμένα έργα εντός πόλης και προτείνοντας να επιβάλλουν όρους αποκατάστασης, για όσους αφήνουν κακοτεχνίες και λακκούβες.
Δεν διαφώνησε όμως ούτε και ο δήμαρχος Γιάννης Γκαράνης, χαρακτηρίζοντας κάποιες αποκαταστάσεις άθλιες και δεσμεύτηκε ότι θα ελεγχθούν από την τεχνική υπηρεσία του δήμου, για να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες.
Αλλά τελικά μήπως την πιο σωστή πρόταση κατέθεσε ο Γιάννης Λεβέντης; Ότι η αποκατάσταση πρέπει να αφορά όλο το οδόστρωμα και όχι μόνο το συγκεκριμένο τμήμα που σκάβουν; Και γενικώς να μην αφήνονται μπαλώματα που πρέπει να πληρώνει ο δήμος αργότερα για τις αποκαταστάσεις.
Αν και δεν προβλέπεται αυτό από τις συμφωνίες και τον κανονισμό, θα ήταν καλό να το δουν βέβαια, αν συνεχίζεται η ίδια τακτική ακατάλληλων και μη επιθυμητών αποκαταστάσεων.

Περίπου 45 λεπτά άργησε για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο δήμαρχος Κομοτηνής Γιάννης Γκαράνης, το βράδυ της Τετάρτης. Αλλά δεν έφταιγε ο ίδιος, αφού το μεσημέρι βρισκόταν στη Λάρισα, για τη συνεδρίαση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας και επέστρεψε κατευθείαν για το Δημοτικό Συμβούλιο. Η συνεδρίαση ήταν να ξεκινήσει στις 19:00 αλλά ο πρόεδρος του Σώματος Χρήστος Χατζηπέμου επέμενε να περιμένουμε τον δήμαρχο…
Απουσία και του αναπληρωτή δημάρχου Δημήτρη Πολιτειάδη, που ήταν απών λόγω ασθένειας, η θέση του δημάρχου έμεινε κενή και δεν άργησαν να πειράγματα, με τον επικεφαλής της Αντιπολίτευσης Αντώνη Γραβάνη σε ρόλο πρωταγωνιστή, να προτείνει τον Γιάννη Μουρτίδη για δήμαρχο θητείας 30 λεπτών, πειράζοντάς τον και λέγοντας ότι τον έφαγαν τα κυκλώματα στην παράταξη Γκαράνη και δεν τον αφήνουν ούτε για λίγο να βγει μπροστά.
Η ώρα περνούσε, τα αστεία για το σε ποιο σημείο της χώρας βρίσκεται ο δήμαρχος έδιναν κι έπαιρναν, αλλά επιτέλους πρυτάνευσε η λογική, μετά τις διαμαρτυρίες μεταξύ σοβαρού κι αστείου του Σώματος, να ξεκινήσουμε και χωρίς τον δήμαρχο, ο οποίος τελικά έφτασε λίγα λεπτά μετά την έναρξη της συνεδρίασης που καθυστέρησε περίπου μισή ώρα.
Κι ενώ η βασική ιστορία ξετυλιγόταν γύρω από την απουσία του δημάρχου, η δευτερεύουσα ιστορία αφορούσε πάλι τον Γιάννη Μουρτίδη, πρώην αντιδήμαρχο Κοινωνικών Θεμάτων και τη νυν αντιδήμαρχο Κλεοπάτρα Στογιαννίδου. Ο μεν πρώτος διαμαρτυρόταν για τη θερμοκρασία στην αίθουσα, η δε κα Στογιαννίδου του θύμιζε μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι επί δικής του θητείας υπήρξαν και συνεδριάσεις που έγιναν με μπουφάν. Σε κάθε περίπτωση το ντουέτο Μουρτίδης-Στογιαννίδου δίνει πολύ παραπολιτικό «περιεχόμενο» σε κάθε συνεδρίαση, αφού ο πρώην αντιδήμαρχος φαίνεται ακόμη να αναπολεί τις ημέρες που εκείνος ρύθμιζε… την θερμοκρασία.

Τον ανέφερε ξεκάθαρα προχθές ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, ότι η Τουρκία στην διπλωματική της ατζέντα διατηρεί την ίδια και απαράλλαχτη πολιτική και δεν έχει αλλάξει τίποτα παρά το διάλογο που γίνεται με τη χώρα μας.
Συνεχίζει να επιμένει στον αναθεωρητισμό της, την ιδέα μιας μεγάλης πατρίδας και της γαλάζιας θάλασσας. Το υπενθύμισε πάλι προχθές και ο Τούρκος πρόεδρος, αναφερόμενος στα σύνορα της καρδιάς τους, που αγγίζουν από τον Καύκασο, τα Βαλκάνια, τη Θράκη, μέχρι και τις χώρες της Αφρικής αλλά και της Ασίας.
Ακόμα και η εισβολή των τζιχαντιστών στο Χαλέπι της Συρίας, τη δεύτερη μεγάλη πόλη δεν έγινε τυχαία, αφού ήδη οι σημαίες που υψώνονται είναι τουρκικές, στα καταληφθέντα εδάφη. Ανοίγοντας εν γνώσει της Τουρκίας ένα άλλο πολύ μεγάλο μέτωπο στη Μέση Ανατολή, πριν κλείσει το μέτωπο της Παλαιστίνης.
Στόχος της Τουρκίας με προφανώς μισθοφορικούς στρατούς όπως και στη Λιβύη παλαιότερα, είναι να προσαρτήσει εκ νέου εδάφη, σε μία χώρα που ασφυκτιά στα σύνορα τα οποία έχει έχουν οριστεί από τις διεθνείς συνθήκες.
Πολύ πιο ξεκάθαρα βέβαια το είπε ο κυβερνητικός του εταίρος Ντεβλέτ Μπαχτσελί κάνοντας και τη βρώμικη δουλειά, αφού δήλωσε δημόσια ότι το Χαλέπι και οι γύρω περιοχές είναι καθαρά τουρκικά.
Τι ειλικρινή διάλογο όμως μπορεί να κάνει κάποιος, με όλα αυτά που ακούγονται και με τους τόνους που ανεβάζει τις τελευταίες μέρες η γείτονα χώρα, στο παιχνίδι αυτό των εντυπώσεων, αλλά των ανιστόρητων διπλωματικών διεκδικήσεων;