Μικροκομοτηναίικα 21-05-2024

Χάσαμε παντελώς το μέτρημα αλλά και την καταγραφή ακόμα, όσων πολιτικών και υποψήφιων ευρωβουλευτών, που για τη μάχη του σταυρού στις επικείμενες ευρωεκλογές, επισκέπτονται την πόλη μας.
Γιατί δεν είναι μόνο αυτοί που έρχονται οργανωμένα σε εκδηλώσεις και ημερίδες που πραγματοποιούνται, ή για να μιλήσουν σε πάνελ που διοργανώνουν οι φοιτητές, ακόμα κι οι κομματικές οργανώσεις που θέλουν να στηρίξουν τους εκλεκτούς του κόμματος, αλλά και άλλοι.
Αφού πολλοί μας επισκέπτονται σχεδόν αθόρυβα και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας που επιδιώκουν οι πολλοί, στο πλαίσιο μιας ιδιωτικής επίσκεψης και συναντιούνται με φίλους, πυρήνες και συνεργάτες, από το παρελθόν.
Ώστε να λειτουργήσουν ως υποστηρικτές τους στην περιοχή μας. Και οι συναντήσεις αυτές γίνονται σε καφετέριες και σε ιδιωτικούς χώρους. Πάντως όσοι επιλέγουν αυτόν τον τρόπο επικοινωνιακής πολιτικής, γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα πρέπει να ποντάρουν συγκεκριμένα σε κάποιες οικογένειες, παλιούς φίλους και συνεργάτες.
Και ίσως αυτοί θα πάρουν και κάποιες ψήφους από την περιοχή μας, έναντι των άλλων αγνώστων που έρχονται με ομαδικό πνεύμα. Κι είναι δεκάδες όσοι παρέλασαν μέχρι τώρα κάνοντας συναντήσεις με θεσμικούς φορείς και κομματικές οργανώσεις.
Αλλά ουδείς γνωρίζει αν όλα αυτά γίνονται αντιληπτά από τις τοπικές κοινωνίες. Που θα βάλουν το σταυρό τους στην τελική ανάλυση, ψηφίζοντας κόμματα. Και ίσως κατά προτεραιότητα και «παπούτσι από τον τόπο τους» και όχι με σοβαρά κριτήρια αξιολόγησης, κατά πάγια τακτική.
Ενώ θα μπορούσαν να στηρίξουν κάποιους που έχουν τα προσόντα για να ανταπεξέλθουν και στο ρόλο του ευρωβουλευτή. Αλλά πόσοι τέτοιοι …άξιοι άραγε που εκλέγονται, θυμούνται τη δική μας περιοχή όταν βρίσκονται στο ευρωκοινοβούλιο και όχι μόνο προεκλογικά;
Συνεπώς πως θα έχουν αξιώσεις για μαζική στήριξη από την περιοχή; Πάντως στο μικρό διάστημα που απομένει, εκτιμούμε ότι δεν θα υπάρξει υποψήφιος που να μην περάσει από τη Ροδόπη.

Η Θράκη γενικότερα έχει μία ειδική σημειολογία για υποψηφίους και κόμματα και γι’ αυτό την προτιμούν. Για να δώσουν το μείγμα της πολιτικής τους, αναφορικά με τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, της μετανάστευσης, της διασυνοριακότητας, της μειονότητας και της στήριξης των ακριτικών περιοχών.
Αλλά συνάμα έχει ειδική σημασία για πολλούς, ως τόπος επενδυτικών ευκαιριών, αλλά όλως περιέργως αν το πίστευαν πραγματικά και έκαναν κάτι, τώρα δεν θα ήμασταν η φτωχότερη περιοχή της Ευρώπης.
Από κανέναν όμως δεν έχουμε ακούσει στο δημόσιο διάλογο, τι μέλλει γενέσθαι για το δημογραφικό που ταλανίζει την περιοχή, τα χωριά που ερημώνουν και τους χιλιάδες νέους που μεταναστεύουν στο εξωτερικό, ακόμα και σήμερα.
Ούτε τι μέριμνα υπάρχει για να επιστρέψουν όλοι αυτοί στον τόπο τους. Κι αυτό δεν πρόκειται να γίνει με ένα εργοστάσιο που κατασκευάζεται και θα απασχολήσει 100 εργαζόμενους σε μόνιμη βάση, ή με την αναβάθμιση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Ελάχιστες οι νέες θέσεις εργασίας σε σχέση με την αφαίμαξη που έχουμε υποστεί στο δημογραφικό, που δεν σώζεται ούτε με τις μικρές ενισχύσεις για τα νέα ζευγάρια και προγράμματα που συγκρατούν ένα πολύ μικρό μέρος του πληθυσμού.
Ενδεχομένως στην περιοχή χρειάζεται μία διαφορετική αντιμετώπιση και προσέγγιση στο πρόβλημα αλλά και πολιτικές κυρίως σε οικονομικό επίπεδο, ώστε να αντιστραφεί το κλίμα.
Ζητήματα που δεν συζητούν στον προεκλογικό διάλογο και πέρασαν απαρατήρητα και στις εθνικές εκλογές. Ακόμα ούτε στη βουλή δεν αφιερώνουν έστω ένα τριήμερο για την ανεργία και την μετανάστευση, όπως το πράττουν για θέματα ελάσσονος σημασίας, με τις γνωστές πολιτικές κόντρες.

Με επιστολή του προς την Φον ντερ Λάιεν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τέσσερις προτάσεις, ζήτησε παρέμβαση της για την τιμολόγηση των πολυεθνικών εταιρειών, αφού φαίνεται ότι ίδια προϊόντα με διαφορετικές τιμές πουλιούνται στις χώρες της ΕΕ.
Δηλαδή η ακρίβεια στη χώρα μας που δεν λέει να σταματήσει και οι υποσχέσεις τους μέχρι τώρα που ήταν κενό γράμμα, οφείλεται μόνος στις πολυεθνικές, που τιμολογούν διαφορετικά στη χώρα μας;
Και εμμένει ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη μόνο και δεν οφείλεται στις δικές της αδυναμίες και τα λάθη και καθαρά στην έλλειψη υγιούς ανταγωνισμού στη χώρα μας; Ελέγχονται οι μεγαλοεισαγωγείς και μεσάζοντες στο σύστημα μεταφοράς, που ανεβάζει το κόστος κατά πολύ;
Γίνονται εντατικοί έλεγχοι και επιβάλλονται εξοντωτικά πρόστιμα, ώστε να λύσουν το πρόβλημα; Γιατί κατά μεγάλο ποσοστό η ακρίβεια δεν είναι εισαγόμενη. Αφού η ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών έχει ελληνικό χρώμα και οφείλεται στις λάθος πολιτικές που εφαρμόζονται.
Ο υψηλός πληθωρισμός στη χώρα μας σε σχέση με τα κράτη της ΕΕ έχει ελληνική σφραγίδα. Όπως ο διπλάσιος ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα, που ανεβάζει κατά πολύ το κόστος στα βιομηχανικά προϊόντα και τις μεταφορές, είναι καθαρά μία πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας.
Και φυσικά ο υψηλός ΦΠΑ στα βασικά προϊόντα διατροφής. Ας διορθώσουν πρώτα όλα αυτά και μετά να προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες ότι για την ακρίβεια φταίνε άλλοι, αναλαμβάνοντας και τις δικές τους ευθύνες.

Όσον αφορά τώρα τις πολυεθνικές εταιρείες που έχουν ένα μεγάλο μερίδιο της αγοράς και αυτές, στα προϊόντα που διοχετεύουν όντως έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν διαφορετική τιμολόγηση, όταν όμως μπορούν και υπάρχουν τα περιθώρια να το πράξουν σε μία χώρα, αλλά χωρίς να χάσουν το μερίδιο της αγοράς που τους αναλογεί.
Αλλάζουν ετικέτες επικαλούνται το δικαίωμα χρήσης της φίρμας τους για να τιμολογούν όχι επί του τελικού προϊόντος, αλλά επί των πρώτων υλών, καθώς και το κόστος μεταφοράς, αλλά κυρίως ποντάρουν στις ελλιπείς συνθήκες ανταγωνισμού.
Και μια τέτοια χώρα είναι η Ελλάδα, που δεν υπάρχουν υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού, έχει μεγάλο ενεργειακό κόστος και μεταφορικό και αντί να ενισχυθούν νέες εταιρίες όπως έπραξαν οι Ευρωπαίοι για να λειτουργήσει πιο ομαλά η αγορά, έχουν δημιουργηθεί σχεδόν μονοπωλιακές καταστάσεις στη διανομή τέτοιου είδους προϊόντων, από μεγάλες εταιρείες.
Κι αν συνεχίσουν να εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές στην αγορά χωρίς να παίρνουν τα μέτρα τους, δεν θα ευθύνονται για όλα αυτά «οι βάρβαροι» και ξένοι, αφού δεν καταλαβαίνουν πού βρίσκεται το πρόβλημα της ακρίβειας, για να το λύσουν.
Ούτε η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος με τις μικρότερες τιμές σε κάποιους κωδικούς και μειώσεις σε άσχετα προϊόντα και όχι ευρείας και καθημερινής κατανάλωσης που επικαλείται ο αρμόδιος υπουργός, αναλογικά με χιλιάδες κωδικούς και επωνυμίες που κυκλοφορούν στην αγορά.
Έτσι με αυτή τη λογική θα ανέχονται τις παθογένειες του ελληνικού εμπορίου και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των μεγάλων. Ειδικά όταν και τα πρόστιμο που επιβάλλουν επικοινωνιακά κατά καιρούς, που πολλά δεν πληρώνονται, είναι πολύ μικρότερα σε σχέση με αυτά τα οποία κερδίζουν όσοι παραβατούν καθημερινά.