Μικροκομοτηναίικα 29-05-2024

Με λιτή ανακοίνωση του ως δελτίο τύπου ο δήμος Ιάσμου πληροφορεί τους ενδιαφερόμενους που θέλουν να λάβουν να αδειοδότηση, ότι προτίθεται να λειτουργήσει το ποτάμι του Κομψάτου για αμμοληψίες τον Ιούνιο.
Προφανώς έχει πάρει την έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες, υποδείχτηκαν συγκεκριμένα επίμαχα σημεία που θα γίνουν οι αμμοληψίες, όπως γίνεται συνήθως και είναι μία στοχευμένη διαδικασία για να ανοιχτεί οι κοίτη του ποταμού, για την απρόσκοπτη ροή του νερού.
Πέραν όμως των επισημάνσεων και των υπηρεσιακών δεδομένων που αναφέραμε, αλλά και για τους περιβαλλοντικούς λόγους, οι αμμοληψίες γενικώς στη Ροδόπη έχουν και ένα αμαρτωλό παρελθόν.
Χρειάζεται έλεγχος, καθημερινή επιτήρηση και καταμέτρηση και όσοι το πράττουν αυτό σωστά έχουν και τα οικονομικά οφέλη ως δήμος, αλλά και φέρουν έσοδα στο κράτος, αφού η άμμος θεωρείται και περιουσιακό στοιχείο του δημοσίου.
Μάστιγα κυρίως είναι οι παράνομες αμμοληψίες και από περιοχές που δεν ενδείκνυνται. Και στο παρελθόν έχουν πιαστεί αρκετοί στα δόκανα των αρχών. Όπως υπήρξαν κι άλλες περιπτώσεις όμως που καταλογίστηκαν ελλιπείς έλεγχοι και επιβλήθηκαν και πρόστιμα.
Ελπίζουμε η νέα δημοτική αρχή να λειτουργήσει κανονικά με όλους τους κανόνες ασφαλείας, σωστούς ελέγχους, με το αναγκαίο προσωπικό, προς όφελος του δήμου και των δημοτών, έχοντας κατά νου τα στραβά και τα ανάποδα του παρελθόντος, αλλά και τους επιτηδείους που καραδοκούν.

Ενδιαφέρον, κατατοπιστικό και αφορμή για προβληματισμό το άρθρο του προέδρου του αγροτικού συλλόγου του δήμου Κομοτηνής που δημοσίευσε η εφημερίδα μας και εντοπίζει την έλλειψη εκπροσώπησης από τις λίστες των υποψηφίων ευρωβουλευτών των κομμάτων, για τους Έλληνες αγρότες.
Ναι μεν υπάρχουν ελάχιστοι υποψήφιοι που γνωρίζουν τα αγροτικά θέματα και θα μπορούν να διεκδικούν για αυτά στις Βρυξέλλες, ειδικά με τα προβλήματα και τα λάθη που έχουν δημιουργηθεί φέτος με τη νέα ΚΑΠ, αλλά δεν φαίνεται αυτοί να έχουν τη δυνατότητα να εκλεγούν.
Και δυστυχώς οι περισσότεροι εκλεγμένοι κυρίως διακατέχονται από μεγάλη άγνοια περί των αγροτικών θεμάτων. Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι αυτοί να αποφασίζουν και να νομοθετούν για το επάγγελμα και τη ζωή των αγροτών.
Αφού το κόμματα εξουσίας δεν φρόντισαν να προωθήσουν έναν αγρότη υποψήφιο με κατάλληλα προσόντα, γνώσεις και σπουδές, που να έχει καλές προοπτικές όμως να εκλεγεί στα ψηφοδέλτιά τους. Βέβαια αυτό είναι η μία διάσταση του προβλήματος.
Γιατί προφανώς ένας κούκος δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη και ένας εκλεγμένος ευρωβουλευτής αγρότης και με τις κατάλληλες ακόμη γνώσεις για τα προβλήματα του πρωτογενή τομέα, δεν μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις του ευρωκοινοβουλίου και των αρμοδίων επιτροπών.
Η ΕΕ είναι ένας πολυδαίδαλος οργανισμός ενίοτε μεγάλων συμφερόντων και κυβερνητικών επιλογών, αλλά κυρίως των ισχυρών κρατών όμως, που ήδη έχουν ειλημμένες αποφάσεις και τις υλοποιούν για τον πρωτογενή τομέα, την επιχειρηματικότητα αλλά και για πολλούς άλλους τομείς. Κι ελάχιστα παρεκκλίνουν από τους στόχους τους.

Συστηματικά και ξεκάθαρα οι Ευρωπαίοι του βορρά προωθούν προγράμματα στα μέτρα τους, εγκρίνουν και κατευθύνουν επενδυτικές πρωτοβουλίες για να πουληθούν βιομηχανικά προϊόντα δικά τους και συνάπτουν συμφωνίες με τρίτες χώρες για εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, καθιστώντας μη ανταγωνιστικά τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.
Κάποιοι υψηλά ιστάμενοι στις επιτροπές της Κομισιόν μάλιστα θεωρούν ασύμφορες τις επιδοματικές πολιτικές στον πρωτογενή τομέα, όπως και τις ίδιες απόψεις εκφράζει και το ΔΝΤ που αναφέρει ότι ξοδεύονται μεγάλα ποσά για επιδοτήσεις, που ενδεχομένως θα δημιουργήσουν μελλοντικά δημοσιονομικά προβλήματα στην ΕΕ.
Πάντως τα ερωτήματα και τα προβλήματα που προκύπτουν για τη μη καταλληλότητα αυτών που μας εκπροσωπούν στην ΕΕ, τίθενται πολλές φορές και για τις εθνικές μας εκλογές και την σωστή και αναλογική εκπροσώπηση στη Βουλή.
Και προτάσσεται η λογική ότι θα πρέπει στη βουλή όπως αντίστοιχα και στην ευρωβουλή, να εκλέγονται άνθρωποι από όλες τις επαγγελματικές τάξεις και ομάδες. Όπως και αντίστοιχα να θητεύουν υπουργοί που να έχουν γνώση του αντικειμένου που αναλαμβάνουν.
Γεννάται όμως το επίμαχο ερώτημα, κατά πόσο η σχέση με το επάγγελμα όπως αναφέραμε για υποψηφίους στην ευρωβουλή ή στο εθνικό κοινοβούλιο, εγγυάται μία καλή και γόνιμη θητεία, που θα παράγει σωστά αποτελέσματα;

Εν κατακλείδι ένας γιατρός λόγου χάριν στο τιμόνι του υπουργείου Υγείας, ένας μηχανικός στο Περιβάλλοντος, εργολάβος στα δημόσια έργα, ή οικονομολόγος στο υπουργείο Οικονομικών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, απέδειξαν ότι είναι κατάλληλοι σε τέτοιες θέσεις στην πολιτική ιστορία του τόπου μας;
Όπως και πολλοί άλλοι αποδείχθηκαν ανεπαρκείς, επειδή είχαν πλήρη άγνοια του αντικειμένου που αναλάμβαναν ως χαρτοφυλάκιο. Γιατί το πρόβλημα κατά βάση βρίσκεται κυρίως στις κομματικές επιλογές που γίνονται και στον κυβερνητικό σχεδιασμό που υπάρχει και όχι στην καταλληλότητα και τη γνώση ενός ανθρώπου.
Το πρόβλημα είναι κυβερνητικό και όχι σε επίπεδο προσώπων κατάλληλων ή μη στα υπουργεία. Κι αν θέλει και μπορεί κάποιος να παρουσιάσει δουλειά, αλλά δεν γνωρίζει το αντικείμενο, υπάρχει ένα πλήθος συμβούλων, γενικών γραμματέων, υφυπουργών, που μπορεί αυτοί να είναι πιο σχετικοί και γνώστες με το χαρτοφυλάκιο του κάθε υπουργείου.
Και φυσικά όταν ένας υπουργός σέβεται το θεσμικό του ρόλο, εκτός από τα πολλαπλά προσόντα διοίκησης και επιλογών που θα πρέπει να έχει, είναι ανάγκη να επιδιώκει και πραγματικό διάλογο και συνεννόηση με την κοινωνία, τις αντίστοιχες επαγγελματικές τάξεις, αποφεύγοντας όμως τις κομματικές παρωπίδες και τους ζητωκραυγαστές από το κόμμα του.
Να ακούει, να λειτουργεί θεσμικά, να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα, αλλά και να προτείνει λύσεις. Αλήθεια πόσοι από τους υπάρχοντες διαθέτουν όλα αυτά που περιγράψαμε; Χωρίς να κρύβονται πίσω από τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά και από τη συνήθη και εύκολη δικαιολογία που πάντοτε επικαλούνται όλοι στα δύσκολα, για τα ..δημοσιονομικά της χώρας;